#0730 Over leven in hoop gesproken

10/11/2022

#0730 Over leven in hoop gesproken

Spreker: Cees van der Vlist

Serie: Brachot baBoker

Klik hieronder om naar de uitzending te luisteren:

Psalm 131

1 Een pelgrimslied, van David.
HEERE mijn hart is niet hoogmoedig,
mijn ogen zijn niet trots,
ook wandel ik niet in dingen
die te groot en te wonderlijk voor mij zijn.

2Voorwaar, ik heb mijn ziel tot rust
en tot stilte gebracht,
als een kind dat de borst ontwend is, bij zijn moeder,
mijn ziel is in mij als een kind dat de borst ontwend is.

3Israël, hoop op de HEERE,
van nu aan tot in eeuwigheid.

#730 Over leven in hoop gesproken
Vanmorgen wil ik met u nadenken over het laatste vers van deze psalm. En je zou daar als het waren het thema ‘Leven in hoop’ boven kunnen zetten. En dat in eerste instantie voor het volk Israel. Wanneer trots en hoogmoed voor de voeten van Jezus zijn neergelegd mogen zij in rust met Hem leven en is er hoop op de Aanwezige en mogen zij in deze hoop, deze Tikvah, leven. En dat is geen makkelijke weg, zoals we gezien hebben. Ik roep nog even de woorden in herinnering die we bij het begin van de psalm citeerden: Het is een van de kortste Psalmen om te lezen, maar ook een van de langste om te leren. Dat geldt voor Israel en dat geldt voor u en mij. Maar er is hoop! Hoop voor Israel en hoop voor u en mij. Niemand uitgezonderd. Israel is niet door de Heere God geheiligd, apart gezet om zonder hoop verder te gaan. En zo ook u en ik en geen enkel mens is op deze aarde door de Heere God geplaatst om zonder hoop door het leven te gaan. Daarom: Hoop op de HEERE. Hoop op de Aanwezige.

Zoals we bij de andere Pelgrimspsalmen afgesloten wordt met woorden van triomf, van overwinning, sluit David de psalm af met een woord van zegen of gebed voor of over Israël. Door taal te lenen van drie van de eerdere Pelgrimspsalmen (121, 125 en 130), moedigt David heel Israël aan en nodigt het uit om hun hoop op de Heer te stellen, nu en voor altijd.
Niet op wapens, niet op wapengekletter, niet op eigen kracht, niet op vredesakkoorden, hoe mooi en veel belovend ook, maar hoop op de HEERE, de aanwezige.

En zo roept David door deze woorden ook u en mij op: Laten we ons vertrouwen, onze hoop niet stellen op eigen kracht, dat wij het wel in het leven voor elkaar boksen, dat is allemaal trotst en hoogmoed, laat het allemaal maar los en vallen, maar we mogen rusten in het verlossingswerk van de HEERE God. Hoop op de HEERE.

In de voorgaande Psalm, in Psalm 130 vers 7 lazen we: "O Israël, stel uw hoop op de Heer, want bij de Heer is onwankelbare liefde en bij hem is de volledige verlossing." Tsja, ik zou willen zeggen, wat willen we eigenlijk nog meer in het leven. Bij Hem is onwankelbare liefde en volledige verlossing. Als dat geen genade is. En dat niet voor even, maar zowel nu als voor altijd en eeuwig.

Dit gaat verder met Psalm 121 en 125. Want in Psalm 121 lezen we: “De Heer zal u behoeden voor alle kwaad – hij zal over uw leven waken; de Heer zal waken over uw komen en gaan, nu en voor altijd.” (Psalm 121:7-8).

Tsja, de HEERE beloofd ons, u en mij en Israel geen stil en gerust leven. Daar weet Israel over mee te praten en ik ken u niet, maar ik weet zeker dat ook u en ik daarover mee kunnen praten. Neet geen stil en gerust leven, maar wel een behouden aankomst. Voor Israel, mar ook voor u en mij wanneer we onze hoop en verwachting op Hem stellen.

Zijn dat goedkope woorden. Nee hoor, want Psalm 125, ook een lied van de Pelgrim lezen we: “Zoals de bergen Jeruzalem omringen, zo omringt de Heer zijn volk nu en voor altijd.” (Psalm 125:2).

Het "nu" vertelt je dat Israel en u en ik op God kunnen vertrouwen voor alle huidige behoeften. En de "voor altijd" vertelt ons dat Israel, en u en ik op God kunt vertrouwen voor alle toekomstige behoeften.

Het is interessant, David begon deze psalm door God aan te spreken: "O Heer!" Nu sluit hij de psalm af door tot Gods volk te spreken: “O Israël!” Als je stopt met naar jezelf te kijken en in plaats daarvan naar de Heer gaat kijken, zul je om je heen gaan kijken om te zien hoe je ook anderen kunt helpen en aanmoedigen. Zo zal Israel een zegen voor de volkeren zijn en mogen u en ik dat zijn, vanuit de wetenschap van deze prachtige pelgrimspsalm, voor de mensen om ons heen.

Psalm 131 leert Israel, u en mij, een eenvoudige maar diepe waarheid. Zij die nederig zijn voor de HEERE vinden tevredenheid en rust. Maar als we trots zijn in ons hart, als we arrogant zijn in onze houding tegenover anderen, als we eisen om als God te zijn en alles te weten, dan is ons hart rusteloos en ontevreden.

Wil je een rustige en rustgevende ziel? Dan zal Israel, en zullen u en ik de trots voor God belijden. Oefen nederigheid. Leer tevredenheid. Leef in hoop.

Als dat geen zegen is.

We gaan vanmorgen het Joodse volkslied draaien, waarin de voorden luiden:

1. Zolang in een Joodse borst,
een joods hart klopt.
En Joodse blikken naar het Oosten draaien,
naar Sion met liefde,