Klik hieronder om naar de uitzending te luisteren:

Hij zal leven!
Men zal Hem van het goud van Sjeba geven,
men zal voortdurend voor Hem bidden,
de hele dag zal men Hem zegenen.

Psalm 72 -16-

Over een omgedraaide wereld gesproken
Laat ik vanmorgen maar direct met de spreekwoordelijke deur in huis vallen. Ik weet niet hoe uw gebedsleven er uit ziet, maar veelal hebben wij onze wensenlijst wel klaar liggen en vragen God om al onze, met alle eerbied gesproken wensen, hoe goed en oprecht bedoeld ook, te vervullen.

We bidden misschien wel om de bekering van geliefden die ons na aan het hart liggen en die God nog niet kennen. We bidden misschien wel om familie leden of vrienden die tobben met hun geestelijke of lichamelijke gezondheid. Misschien bidden we wel om al die broeders en zusters in het geloof die elke dag weer verdrukt, geslagen en gemarteld en misschien wel verdrukt worden om reden dat zij de Heere God niet willen verloochenen. En misschien bidden we wel voor het volk van God om de vrede van Jeruzalem. Of om persoonlijke ondersteuning in de dingen waar we zelf persoonlijk mee tobben. En daar is allemaal helemaal niets op tegen natuurlijk.

Maar vanmorgen werd ik bepaald bij de woorden:
men zal voortdurend voor Hem bidden,
de hele dag zal men Hem zegenen.

En er komen allerlei vragen op mij af: Bidden voor JHWH, is dat niet een beetje vreemd? Heeft Hij dat nodig, en heeft Hij mijn zegen nodig? Mij geeft het in ieder geval een ongemakkelijk gevoel. En Hij bidt voor ons staat er toch? En Hij zegent ons met alle geestelijke zegen in Christus of zoals het Hebreeuws zegt: De Messias?

In mijn opvoeding, ook mijn geestelijke opvoeding is dit nou niet bepaald een aspect wat ik gewend ben. En toch staat het er zwart op wit:
men zal voortdurend voor Hem bidden, de hele dag zal men Hem zegenen.

Het gebed neemt in de joodse traditie een geweldig grote plaats in. Dat is op zichzelf geen wonder, want in het gebed zoekt de mens contact of gemeenschap met God. Bidden is omgang hebben met God. Toch wordt in de joodse religie het belang van het gebed niet in de eerste plaats gezocht in de behoefte van de mens om God te ontmoeten. Integendeel, bidden is volgens de joodse traditie een mitswa, een gebod. Niet de behoefte van de mens om te bidden is het uitgangspunt van het gebed, maar juist de opdracht van God aan de mens daartoe. Dat God Zelf de opdracht gegeven heeft tot het gebed staat volgens de joodse traditie in de Tora (de vijf boeken van Mozes). In een oud joods geschrift (bTa’anit 2a) wordt deze opdracht als volgt gefundeerd:

Er werd geleerd: ‘de Here, uw God, lief te hebben en Hem te dienen met uw ganse hart en met uw ganse ziel’ (Deuteronomium 11:13) – dat heeft betrekking op het gebed. U zegt: dat heeft betrekking op het gebed. Maar zou het niet op de offer dienst kunnen slaan? Nee. De Heilige Schrift zegt immers: ‘Met uw ganse hart.’ Welke eredienst is het, die zich in het hart voltrekt? Daarop moet het antwoord wel luiden: het gebed!

Waarom wordt nu in de joodse traditie zo sterk benadrukt dat het gebed niet in de eerste plaats een behoefte van de mens is, maar een gebod van God? De achtergrond daarvoor is de overtuiging dat God Zich eerst tot de mens gewend heeft. Omdat God heeft gesproken, omdat Hij Zich heeft geopenbaard, kan de mens zich tot Hem wenden. God zoekt omgang met mensen en daarom kunnen zij zich tot Hem richten. God verlangt naar contact met mensen en daarom mogen zij Hem zoeken. Het gebed als antwoord op het spreken van God tot de mens kunnen we typeren met de uitdrukking ‘eredienst van het hart’.

Er valt heel veel te zeggen over de vorm van het gebed, maar dat voert jammer genoeg in het kader van dit korte ochtend programma waarin we een beperkte tijd hebben buiten de kaders. Maar laat ik afsluiten met het volgende.

Een uitermate belangrijk gegeven uit de joodse gebedstraditie is het volgende. In joodse gebeden staat de lofprijzing en dankzegging centraal. De hoofdvorm die de joden voor het gebed gekozen hebben is de beracha, de zegen-spreuk. Een dergelijk gebed begint altijd met de woorden ‘Geloofd zijt gij, o Heere’ (of: ‘Gezegend Gij, Heere’) en sluit af met een zin die wordt ingeleid met dezelfde woorden.

Ook als het gebed een vraaggebed of voorbede is wordt voor de vorm van een lofprijzing gekozen. Zo doet men in de joodse traditie God alleen de lof, aanbidding en heerlijkheid toekomen.

Ik heb er deze keer voor gekozen om een bekend lied uit dit programma opnieuw te draaien: HA BRACHA, in het Hebreeuws, gezongen door Joshua Aaron.

Joshua Aaron  is een bekroonde Amerikaans-Israëlische onafhankelijke zangeres en songwriter. Hij woont in de buurt van het Meer van Galilea met zijn vrouw Jeannie en hun 5 kinderen.

Aaron schrijft: “Dit oude gebed uit Numeri 6 is door de geschiedenis van ons volk op duizenden manieren gebeden en gezongen. Maar wat het zo speciaal maakt, is het feit dat het is het enige gebed dat GOD Zelf ons leerde bidden / zegenen (gebed hieronder). Laten we bidden dat het dient als een prachtige brug naar de naties … zoals het zegt in Numeri 6:27 “zo zullen zij Mijn Naam aanroepen op de liederen van Israël, en Ik zal hen dan zegenen.” We bidden dat de naties op een glorieuze manier de GOD van Abraham, Izak en Jacob zullen leren kennen! ”

https://www.youtube.com/results?search_query=ha+bracha+joshua+aaron

DELEN
[Sassy_Social_Share]