Psalm 46 vers 9 – 10 Over G’ds betrokkenheid gesproken
Kom, zie de daden van de HEERE,
Die verwoestingen op de aarde aanricht;
Die de oorlogen doet ophouden tot aan het einde der aarde,
de boog breekt en de speer in stukken slaat,
de wagens met vuur verbrand.
Overdenking
Misschien vraag je jezelf wel eens af of G’d betrokken is bij zijn schepping in de dagen waarin wij leven. De wereld draait door en G’d zit er bij en kijkt er naar hoe wij er hier een potje van maken.

De werkelijkheid is anders. Hij is betrokken bij deze wereld. Het is nota bene Zijn schepping, Zijn creatie. En in het verband van de tekst Zijn volk. Israel, Zijn kinderen, Zijn oogappel. Hij zal niet laten varen het werk van Zijn handen.

En misschien komt de gedachte bij de verzen die we vanmorgen met elkaar gelezen hebben, ook bij jouw naar boven of dat nou niet anders kan: Die verwoestingen op de aarde aanricht.

Maar let je op het doel dat Hij voor ogen heeft, het op doen houden van de oorlogen tot aan het einde van de aarde, dan ga je van het handelen van de HEERE iets begrijpen…

Hij is de Vredevorst… Hij zal vrede over deze aarde brengen… En laten we maar heel eerlijk zijn, daar is heel veel voor nodig,

Hij zal het kanonvuur doen zwijgen, alle wapentuig, en dat is nogal wat in onze dagen, in stukken staan en verbranden. Tot er niets, maar dan ook niets van overblijft. Het gaat de oven in.

Daar kun je toch blij van worden? Eindelijk een einde aan de talloze oorlogen op deze wereld. Eindelijk een einde aan de enorme vluchtelingstromen. Hij zal alle tranen van de ogen afwissen. Wat zal dat een enorm feest worden, denk je ook niet?

Vrede zal er Zijn, met de Vredevorst als Koning. Regerend vanuit Jeruzalem, Zijn woonplaats. Aanwezig en betrokken bij Zijn volk.

Wat een geweldige tijd zal dat zijn. In de tijd waarin wij leven zien we daar nog niet zoveel van. De wereld bloed uit vele wonden. Maar wie goed let op de tekenen van de tijd merkt dat Hij niet stil zit. Hij is Zijn volk aan het verzamelen van de einden van deze aarde. Nog een kleine tijd en Hij zal komen.

Hij komt. Om de aarde te richten in rechtmatigheid. Zie jij er ook zo naar uit?

Ik moet denken aan een oud lied met een prachtige inhoud. Ik lees de woorden aan je voor:

Nooit kan ’t geloof te veel verwachten,
des Heilands woorden zijn gewis.
’t Faalt aardse vrienden vaak aan krachten,
maar nooit een vriend als Jezus is.

Wat zou ooit zijne macht beperken?
’t Heelal staat onder zijn gebied.
En wat zijn liefde wil bewerken,
ontzegt hem zijn vermogen niet.

Die hoop moet al ons leed verzachten.
Komt, reisgenoten, ’t hoofd omhoog.
Voor hen die ’t heil des Heren wachten,
zijn bergen vlak en zeeën droog.

O zaligheid niet af te meten,
o vreugd, die alle smart verbant.
Daar is de vreemd’lingschap vergeten
en wij, wij zijn in ’t vaderland.
Muziek
Nooit kan ’t geloof te veel verwachten