Klik hieronder om naar de uitzending te luisteren:

Loflied op de komst van de HEERE

Zing voor de HEERE een nieuw lied,
zing voor de HEERE, heel de aarde.

Zing voor de HEERE, loof Zijn Naam,
breng de boodschap van Zijn heil van dag tot dag.

3Vertel onder de heidenvolken van Zijn eer,
onder alle volken van Zijn wonderen.

4Want de HEERE is groot en zeer te prijzen,
Hij is ontzagwekkend boven alle goden.

5Want al de goden van de volken zijn afgoden,
maar de HEERE heeft de hemel gemaakt.

Over de hemel gesproken –3-
De voorgaande keer zijn we geëindigd met de conclusie dat we met Christus gezet zijn in de hemel. Niet dat we gezet gaan worden in de hemel. Dat wij burgers zijn van een rijk in de hemel en niet dat we burgers worden van een rijk in de hemel.

We zijn het al! Dat is iets dat moet groeien in ons hele geestelijke leven, maar het is wel een werkelijkheid. We zijn geroepen om te leven in de hemel terwijl we op aarde zijn.

Maar hoe komt het dan dat dit besef zo vaak ontbreekt? In ons christelijk Nederland staan er altijd twee dingen tegenover elkaar. Je kunt religie hebben en je kunt relatie hebben. Dat eerste heb ik 25 jaar van mijn leven gehad. Op een positieve manier overigens, ik kan er heel veel goede dingen over vertellen. Maar meer dan religie was het niet.

Ik kende God niet echt. Toen ik uiteindelijk zover kwam dat ik mijn leven aan God gaf, veranderden er dingen. En ik moet eerlijk zeggen: Beetje bij beetje. En veelal was het een stap vooruit en vervolgens twee stappen achteruit.

De Eeuwige riep mij toen ik dertig jaar was voor het Jeugdwerk binnen de Gereformeerde Gemeente, maar ik heb het niet gedaan omdat ik er financieel op dacht achteruit gegaan. En ik ging verder met mijn leven. Hij riep mij opnieuw toen mijn carrière een flinke stap vooruit maakte, maar ik weigerde en zei: Nu even niet, want mijn carrière maakt juist een enorme sprong. En toen op mijn 60^e, toen God alles afgebroken had, stap voor stap en we onze auto’s en huizen hadden moeten verkopen en inleveren en we in een tijdelijk huurhuisje op de Veluwe terecht kwamen, bracht Hij mij in de stilte en was ik uiteindelijk bereidt om Hem te volgen. En ik moet eerlijk zeggen, met vallen en opstaan.

Ik zeg het met heel veel terughoudend, maar ik denk dat er in Nederland heel veel mensen zijn die niet verder komen dan religie en nooit iets kennen van een echte relatie met God. Bij veel christenen bestaat het geloof uit het gaan naar de kerk of de gemeente en heel veel dingen doen in de kerk of de gemeente en dat is het dan zo'n beetje.

De vraag is: Ben je bereid om alles, maar dan ook echt werkelijk alles in je leven, ook je geld, al je zekerheden in dit leven, los te laten en je vertrouwen te stellen op G’d en G’d alleen? In mijn wandelingen in de bossen rond Putten kwam ik er uit eindelijk achter dat de Eeuwige niets van mij vroeg, maar mij iets aanbood: Een leven met Hem, een relatie met Hem.

Ik kwam uiteindelijk, hoewel ik een kind van de Heere was dat ik dacht dat ik iets had en tot de uiteindelijke ontdekking kwam dat ik niets had. En dat is een pijnlijke ervaring.

Het verhaal van Kaïn en Abel is daar een goed voorbeeld van. Kaïn begon met een offer en Abel volgde daarna. God sloeg acht op Abel en zijn offer maar op Kaïn en zijn offer sloeg Hij geen acht. Uiterlijk waren het allebei godsdienstige mensen maar Kaïn zag op dat moment dat Abel iets had dat hij niet had. Dat maakte hem zo kwaad, dat hij ondanks de waarschuwing van God zijn broer doodsloeg.

Ik voelde daar ook iets van toen ik besefte dat die mensen iets hadden wat ik niet had.

Als je je leven aan God geeft, mag Hij met dat leven doen wat Hij wil. Ik had daar, en ik moet het bekennen tot mijn 60^ste helemaal geen trek in."

Ik wist namelijk dat God dan de baas zou zijn en dat Hij zou bepalen wat wel en wat niet ging gebeuren. Uiteindelijk, na 60 jaar is het toch zover gekomen. Ik heb toen gezegd: U mag met mijn leven doen wat U wil.

Oei, het is vanmorgen toch weer heel anders gelopen dan ik mij had voorgenomen. Ik had mij voorgenomen het over de hemel te hebben, maar het ging voor een groot deel toch over mij. Maar ik hoop dat ik iets heb door mogen geven dat wij burgers zijn van een rijk in de hemel en niet dat we burgers worden van een rijk in de hemel.

We zijn het al! Dat is iets dat moet groeien in ons hele geestelijke leven, maar het is wel een werkelijkheid. We zijn geroepen om te leven in de hemel terwijl we op aarde zijn.

Als dat geen zegen is.

Delen
[Sassy_Social_Share]