Klik hieronder om naar de uitzending te luisteren:

Psalm 132

1 Een pelgrimslied.
HEERE, denk aan David,
aan al zijn lijden,

2 hoe hij de HEERE gezworen heeft,
de Machtige Jakobs deze gelofte deed:

3 Nee, ik ga mijn tent, mijn huis, niet binnen,
ik leg mij op de rustbank, mijn bed, niet neer;

4 ik gun mijn ogen geen slaap,
mijn oogleden geen sluimer,

5 totdat ik voor de HEERE een plaats gevonden heb,
een woning voor de Machtige Jakobs!

6 Zie, wij hebben van de ark gehoord in Efratha,
hem gevonden in de velden van Jaär.

7 Laten wij Zijn woning binnengaan,
ons neerbuigen voor de voetbank van Zijn voeten.

#0736 Over de plaats waar God wil wonen gesproken -1-
We denken na over de woorden:
hoe hij de HEERE gezworen heeft,
de Machtige Jakobs deze gelofte deed:

Op welk moment in zijn leven David zijn eed heeft gezworen, staat niet in de Schrift. Mogelijk heeft hij dat gedaan in de periode dat hij koning is geworden. Hij heeft veel later een prachtig paleis voor zichzelf gebouwd, terwijl de ark van de HEERE in een eenvoudige tent stond. David is in zijn inzet om een woonplaats voor God te zoeken een beeld van de Heere Jezus, Die van Zichzelf zegt, dat de ijver voor Gods huis Hem heeft verteerd.

Wanneer Jezus de tempel reinigt, lezen we in Johannes 2: En Hij zei tegen hen die de duiven verkochten: Neem deze dingen vanhier weg, maak niet het huis van Mijn Vader tot een huis van koophandel. En Zijn discipelen herinnerden zich dat er geschreven is: Want de ijver voor Uw huis heeft mij verteerd. En we vinden dat in Psalm 69 vers 10.

Wanner we de woorden van David in het vervolg van Psalm 132 lezen komen we onder de indruk van de enorme drijfveer van Davids verlangen om voor de HEERE een huis te bouwen wanneer hij zegt: “Nee, ik ga mijn tent, mijn huis, niet binnen, ik leg mij op de rustbank, mijn bed, niet neer; ik gun mijn ogen geen slaap, mijn oogleden geen sluimer, totdat …”

Wat een onvoorstelbare passie en gedrevenheid. David gunt zichzelf de luxe van rust en comfort niet, totdat de ark van de HEERE zijn plaats van rust heeft gekregen.

Hij zal niet rusten voordat hij dit verlangen heeft verwezenlijkt. Dit komt overeen met het verlangen van God Zelf om een plaats te hebben waar Hij Zijn Naam vestigt en waarvan Hij wil dat Zijn volk daarnaar vraagt en zoekt. We lezen in Deuteronomium 12 over de plsaats waar de HEERE God gediend wil worden. Hij geeft daar Zelf de voorschriften voor. Luister maar:

11Dan zal daar de plaats zijn die de HEERE, uw God, zal uitkiezen om Zijn Naam daar te laten wonen. Daarheen moet u alles brengen wat ik u gebied: uw brandoffers, uw slachtoffers, uw tienden, de hefoffers uit uw hand en heel de keur van uw gelofteoffers die u de HEERE belooft,

14 maar alleen op de plaats die de HEERE in een van uw stammen zal uitkiezen. Daar moet u uw brandoffers brengen en daar moet u doen alles wat ik u gebied.

18 Alleen voor het aangezicht van de HEERE, uw God, op de plaats die de HEERE, uw God, zal uitkiezen, mag u dat eten: u, uw zoon en uw dochter, uw slaaf en uw slavin, en de Leviet die binnen uw poorten is; en u zult u voor het aangezicht van de HEERE, uw God, verblijden over alles wat u ter hand genomen hebt.

21 Wanneer de plaats die de HEERE, uw God, zal uitkiezen om Zijn Naam daar te vestigen, ver van u vandaan is, dan mag u van uw runderen en uw kleinvee die de HEERE u gegeven heeft, slachten, zoals ik u geboden heb, en mag u ervan eten binnen uw poorten, naar het volle verlangen van uw ziel.

26 Maar de heilige gaven die u hebt, en uw gelofteoffers, moet u opnemen en ermee naar de plaats komen die de HEERE zal uitkiezen.

Zoals de HEERE God het volk in Deuteronomium de plaats wijst waar zij hem moeten dienen, zo wijst God wijst David die plaats aan in 2Sm 24:18-25; 1Kr 22:1).

18 Op die dag kwam Gad bij David en zei tegen hem: Ga de heuvel op en richt op de dorsvloer van Arauna, de Jebusiet, een altaar op voor de HEERE.

19 En David ging naar boven, overeenkomstig het woord van Gad, zoals de HEERE geboden had.

20 Arauna keek omlaag en zag de koning en zijn dienaren naar zich toe komen. Daarop kwam Arauna de dorsvloer af en boog zich voor de koning neer, met zijn gezicht ter aarde.

21 En Arauna zei: Waarom komt mijn heer de koning naar zijn dienaar toe? En David zei: Om deze dorsvloer van u te kopen, om voor de HEERE een altaar te bouwen, zodat de plaag over het volk tot stilstand gebracht wordt.

22 Toen zei Arauna tegen David: Laat mijn heer de koning nemen en offeren wat goed is in zijn ogen. Ziedaar, de runderen voor het brandoffer, en de dorssleden en de werktuigen voor de runderen voor het brandhout.

23 Dit alles, o koning, geeft Arauna aan de koning. Verder zei Arauna tegen de koning: Moge de HEERE, uw God, u goedgezind zijn.

24 Maar de koning zei tegen Arauna: Nee, ik wil het beslist voor de volle prijs van u kopen, want ik wil de HEERE, mijn God, geen brandoffers brengen die niets kosten. Zo kocht David de dorsvloer en de runderen voor vijftig sikkel.

25 Vervolgens bouwde David daar voor de HEERE een altaar, en bracht brandoffers en dankoffers. Zo liet de HEERE Zich verbidden ten gunste van het land, en de plaag over Israël werd tot stilstand gebracht.

De uitdrukking ‘plaats’ heeft in het Hebreeuws eveneens de betekenis van ‘woning’ in vers, dat wil zeggen dat het een plaats is om er te wonen.

In 2 Kron. 3: 1-2 lezen we dat de dorsvloer op de berg Moria lag en dat de plek door David was bereid voor de tempel, die door Salomo werd gebouwd. De plaats’ was en is een veel groter stuk grond dan nodig was voor Davids altaar, en misschien ook de woning van Arauna. Van de plek zegt David in 1 Kronieken 22:1 … Dit hier is het huis van de HEERE God, en dit is het brandofferaltaar voor Israël.

De plek maakt in de dagen waarin wij leven deel uit van wat tegenwoordig het Tempelgebied wordt genoemd.

We laten het hier deze keer even bij. De volgende keer hopen we stil te staan wat al datgene wat wij deze keer overdacht hebben betekend voor ons persoonlijke leven, zodat we het toe kunnen passen in ons eigen leven.

DELEN
[Sassy_Social_Share]