Klik hieronder om naar de uitzending te luisteren:

Psalm 105

Hij trof alle eerstgeborenen in hun land,
de eerste vruchten van al hun mannelijke kracht.

#0631 Over de dood van de Eerstgeborene gesproken
In de voorgaande aflevering hebben we met elkaar stiklgestaan bij de dood van de eerstgeborenen. Meervoud dus. Vanmorgen wil ik met u nadenken over de Eerstgeborene. Enkelvoud dus. Want het blijkt een heel verschil te zijn. De dood van de eerstgeborenen en de dood van de Eerstgeborene. Een verschil van leven en dood. En ligt niet juist daar de sleutel van deze hele geschiedenis van alle plagen en die over de Egyptenaren werden uitgestrooid? De dood van juist deze Eerstgebore bracht en brengt verlossing voor Zijn volk Israel en allen die hun vertrouwen stelden, stellen en zullen stellen op Zijn bloed. Het bloed van het geslachte Lam.

Want zeiden we de voorgaande aflevering al: De Eerstgeborene is Christus, de Messias. Hij moest sterven om de verlossing van het volk Israël gestalte te geven...

De “Eerstgeborene uit de doden” wil niet alleen zeggen dat Jezus de eerste is Die uit de doden opstond. Daar wijst de apostel Paulus op in 1 Korinthe 15:20 als hij schrijft: “Maar nu, Christus is opgewekt uit de doden, en is de Eersteling geworden dergenen, die ontslapen zijn”.

Zo spreekt Hij er ook over in Kolossenzen 1:18. Daar wijst Paulus de Kolossenzen er op dat de Messias het Hoofd is van het lichaam, namelijk van de gemeente. Het drukt dus ook een positie uit, namelijk dat Hij de belangrijkste is, met de eerste rechten van de erfenis.

De gemeente wordt daarom in Hebreeën 12:23 ook genoemd de gemeente van de eerstgeborenen, die in de hemelen opgeschreven zijn. Ziet u weer wordt er gesproken over de eerstgeborenen, nu niet in relatie tot de dood, maar in relatie tot de Levende, namelijk de Messias.

In de eersteling Adam hebben wij de dood gekozen boven het leven en zijn we allen aan de dood onderworpen. Door de zonde is de dood in de wereld gekomen en de dood is tot alle mensen doorgegaan. Maar Christus in in de wereld gekomen om zondaren uit de dood op te wekken. Hij doet dat door Zijn machtwoord en door Zijn Geest.

Daarvoor looft Petrus de Heere als hij schrijft in 1 Petrus 1:3 “Geloofd zij de God en vader van onzen Heere Jezus Chistus, Die naar Zijn grote barmhartigheid ons heeft wedergeboren tot een levende hoop, door de opstanding van Jezus Christus uit de doden”.

Wat een totaal ander geluid, wat een geweldige omwenteling. Van de dood tot het Leven met een hoofdletter geroepen! Een groter contrast is echt niet denkbaar.

Daardoor hebben we deel aan de erfenis die in de hemelen bewaard wordt bij God. Het is al een onbevattelijk wonder als de Heere door Zijn Woord en Geest een zondaar uit de dood opwekt. Is dat in uw leven al gebeurd?

Ik weet niet of wel eens naar het programma ‘God verandert mensen’ van de EO kijkt. Maar dan kom je er keer op keer weer achter dat niet de god van de Egyptenaren het voor het zeggen heeft in deze wereld, maar dat we ook anno 2022 te maken hebben met een Levende God.

Onszelf kunnen we tot leven roepen. Maar er iets niets te wonderlijk voor de Levende God.

Als we niet hebben geleerd dat het Lam of met andere woorden de Eerstgeboeren met een hoofdletter voor u en mij moest sterven, omdat wij tegen God gezondigd hebben en daarom de dood verdiend hebben, begrijpen we er niets van.

Deze Eerstgeborenen heeft voor u en voor mij en voor wie je ook bent de weg geopend naar Het Leven.

In de offerande van dit Lam, van Zijn lichaam, eenmaal aan het kruis, zijn we veilig en hebben we shalom, vrede met God ontvangen. Deze vrede is geen vrede door gebrek aan oorlog, maar heeft eeen veel diepere betekenis.

Als David naar zijn broers gaat die aan de gevechtslinie staan, vraagt hij hun of alles goed met hen gaat, hij vraagt dan naar hun ‘sjalom’ (1 Samuël 17:22). Je zou ook kunnen denken aan de manier waarop Paulus de gemeenten aanspreekt: “Genade zij u en vrede!”

Sjalom heeft de wortel sjin-lamed-mem. Deze wortel wordt ook voor andere woorden gebruikt en heeft ten diepste de betekenis van ‘compleet zijn’, ‘volledigheid’ of ‘vervulling’. Misschien zou je het ook kunnen vertalen met het Nederlandsche begrip ‘welzijn’.

Zo is vandaag de dag in Israël het woord voor ‘betalen’: ‘le-sjalem’. Betalen is het weer compleet maken, van de kostprijs. Het herstelt de schade die het nemen van het product met zich mee brengt. Betalen is dus ‘sjalom maken’! Men maakt ook sjalom als er iets voltooid wordt, zoals de tempel in de tijd van Salomo (1 Koningen 7:51) en de muren van Jeruzalem in de tijd van Nehemia (Nehemia 6:15).

Sjalom betekent dus vrede, maar wat ís nu precies vrede? Vrede is dat er niets te betalen is, dat alles vervuld en compleet is. Er is geen bloed te vergieten en er is geen schuld te betalen, omdat het ‘heel’ is. Er is rust. Het is sjalom. Toen de mens ervoor koos om tegen God in te gaan, ontstond er een schuld die niet te betalen was. Het leven met God in de hof was kapot en dat was duidelijk te merken: mensen denken aan zichzelf, er is oorlog, er is pijn en verdriet.

De mens had sjalom kapot gemaakt en kon het niet meer heel maken, want ze waren zelf niet meer heel, niet meer ‘sjalom‘, maar ze waren gebroken en zondig. Zonde werd nog concreter toen God via Mozes de wet schonk aan zijn volk Israël. Mozes wist toen al dat zij deze wet niet konden vervullen en dat er pas sjalom zou kunnen zijn wanneer er een andere Profeet na hem zou komen (Deuteronomium 18:15). In de Thora lezen we in Deuteronomium 18 vers 15: Een Profeet uit uw midden, uit uw broeders, zoals ik, zal de HEERE, uw God, voor u doen opstaan; naar Hem moet u luisteren, overeenkomstig alles wat u van de HEERE, uw God, bij de Horeb gevraagd hebt, op de dag dat u daar bijeenkwam, toen u zei: Ik wil de stem van de HEERE, mijn God, niet langer horen en dit grote vuur wil ik niet meer zien, anders zal ik sterven. De zonde vraagt om een vergoeding.

En die vergoeding is er! Jesaja noemt de beloofde Messias een ‘Sjalom-vorst’ (Jesaja 9:5), Vrede-vorst en Micha kijkt uit naar een Heerser en profeteert over Hem: ‘Hij zal Sjalom zijn!’ (Micha 5:4)
Lukas vertelt over de geboorte van Jezus en dat de engelen zongen ‘Sjalom op aarde!’ (Lukas 2:14). Jezus is de beloofde Messias en Hij betaalde onze schuld en maakte sjalom (Johannes 16:33). Daarom wordt het Evangelie ook wel het ‘Evangelie van de sjalom’ genoemd (Efeze 6:15) en God de ‘God van Sjalom’ (2 Korinthe 13:11; 1 Korinthe 14:33; Romeinen 16:20; Filippenzen 4:9; e.a.).

Echt, alleen in de Heere Jezus is er echte sjalom!

De HEERE, JHWH wil ook sjalom in ons hart werken en belooft zijn Geest aan ieder die Hem wil volgen. Zoals Jesaja zegt: ‘De vrucht van gerechtigheid is sjalom!’ (Jesaja 32:17). Sjalom is niet voor niets deel van de vrucht die de Geest in ons wil werken (Galaten 5:22)!
Maar sjalom is ook een opdracht voor ons allen: laat de sjalom van God heersen in uw harten en leef in sjalom met elkaar (o.a. Kolossenzen 3:15; 1 Thessalonicenzen 5:13; 2 Korinthe 13:11; Romeinen 14:19; Romeinen 12:18; Hebreeën 12:14; Markus 9:50).

Alleen in Yesjua haMesjiach (de Hebreeuwse manier van zeggen ‘Jezus Christus’) hebben wij echte sjalom en dat wens ik iedereen toe.

 “Wij dan, gerechtvaardigd uit het geloof, hebben sjalom bij God door onze Heere Jezus Christus.” – Romeinen 5:1-

Als dat geen zegen is.

https://www.youtube.com/watch?v=7sFYdZ1lgfA

DELEN
[Sassy_Social_Share]