O God van alle wraak, HEERE,
God van alle wraak, verschijn blinkend!

Rechter van de aarde, verhef U,
vergeld de hoogmoedigen naar wat zij verdienen.

Hoelang zullen de goddelozen, HEERE,
hoelang zullen de goddelozen van vreugde opspringen,

hun mond doen overvloeien, hooghartige taal spreken?
Hoelang zullen allen die onrecht bedrijven, zich beroemen?

HEERE, zij verbrijzelen Uw volk,
zij verdrukken Uw eigendom.

De weduwe en de vreemdeling doden zij;
zij vermoorden de wezen

en zeggen: De HEERE ziet het niet,
de God van Jakob merkt het niet.

Let op, onverstandigen onder het volk;
dwazen, wanneer zult u verstandig worden?

Zou Hij Die het oor plant, niet horen?
Zou Hij Die het oog vormt, niet zien?

Zou Hij Die de heidenvolken bestraft, niet straffen,
Hij Die de mens kennis bijbrengt?

De HEERE kent de gedachten van de mens:
vluchtig zijn ze.

Welzalig de man die U bestraft, HEERE,
en die U onderwijst uit Uw wet.

Zo geeft U hem rust voor dagen van onheil,
totdat de kuil voor de goddeloze gegraven wordt.

Want de HEERE zal Zijn volk niet in de steek laten,
Hij zal Zijn eigendom niet verlaten.

Want het oordeel zal weer rechtvaardig zijn,
alle oprechten van hart zullen ermee instemmen.

Wie zal voor mij opkomen tegen de kwaaddoeners?
Wie zal zich voor mij opstellen tegen wie onrecht bedrijven?

Als de HEERE niet mijn Helper was geweest,
had mijn ziel bijna in de stilte gewoond.

Toen ik zei: Mijn voet wankelt,
ondersteunde Uw goedertierenheid mij, HEERE.

Toen mijn gedachten binnen in mij zich vermenigvuldigden,
verkwikten Uw vertroostingen mijn ziel.

Zou de zetel van het verderf een verbintenis met U aangaan,
die onheil sticht bij verordening?

Zij spannen samen tegen de ziel van de rechtvaardige,
onschuldig bloed verklaren zij schuldig.

Maar de HEERE is mij een veilige vesting geweest,
mijn God is mij tot een rots, mijn toevlucht.

Hij zal hun onrecht op hen doen terugkeren,
Hij zal hen in hun slechtheid ombrengen,
de HEERE, onze God, zal hen ombrengen.

Psalm 94 -6-

Over een lesje leren gesproken
We willen vandaag weer verder nadenken over deze soms wel lastige psalm, en wel over de woorden die we lezen in de verzen 12 tot en met 15

Welzalig de man die U bestraft, HEERE,
en die U onderwijst uit Uw wet.

Zo geeft U hem rust voor dagen van onheil,
totdat de kuil voor de goddeloze gegraven wordt.

Want de HEERE zal Zijn volk niet in de steek laten,
Hij zal Zijn eigendom niet verlaten.

Want het oordeel zal weer rechtvaardig zijn,
alle oprechten van hart zullen ermee instemmen.

Gisteren zijn we gestopte met de woorden:

Soms kan je het gevoel wel eens bekruipen of God je wel ziet en hoort. Zeker ook in moeilijke omstandigheden. Wanneer je maar bidt en bidt en het lijkt alsof, zo wordt wel eens gezegd, de hemel van koper lijkt en je gebed niet verder komt dan het plafond. Je maar geen antwoord krijgt. Wees dan bemoedigd door deze woorden:

Zou Hij Die het oor plant, niet horen?
Zou Hij Die het oog vormt, niet zien?

En soms vraag je jezelf, net zoals ik, wel eens af waarom het zo is dat het wel lijkt of God je niet ziet of hoort. Luister dan naar de woorden die we lezen in Hebreeën 12:

En elke bestraffing schijnt op het moment zelf wel geen reden tot blijdschap te zijn, maar tot droefheid. Maar later geeft zij hun die erdoor geoefend zijn een vreedzame vrucht van gerechtigheid. Hef daarom de slappe handen op en strek de knikkende knieën, en maak rechte sporen voor uw voeten, opdat wat kreupel is, niet wordt ontwricht, maar veeleer genezen wordt.

Deze woorden zijn in eerste instantie gericht tot de Hebreeën en zijn deels een aanhaling van de woorden van Jesaja. Het zijn woorden die je eigenlijk heel stil maken. Zeker als je bedenkt wat een onvoorstelbaar leed het volk van God, Israel heeft moeten ondergaan en nog steeds elke dag ondergaat. Maar uiteindelijk dat het een vreedzame vrucht van gerechtigheid voortbrengen. Luister maar wat de profeet Jesaja ook zegt:

Want zo zegt de HEERE:
Zie, Ik doe de vrede naar haar toestromen
als een rivier,

en de luister van de heidenvolken
als een alles overstromende beek.

Dan zult u zuigen, u zult op de heup gedragen
en op de knieën vertroeteld worden.

Zoals iemands moeder hem troost,
zo zal Ík u troosten;
ja, in Jeruzalem zult u getroost worden!

U zult het zien, uw hart zal vrolijk zijn,
en uw gebeente zal groeien als het jonge gras.

Kijk, er ligt nog een geweldige belofte voor het volk Israel te wachten. Wat een geweldige en onvoorstelbare toekomst!

Maar ook tot jou en mij zijn de woorden uit de Hebreeën brief gericht en het kan een geweldige troost voor je zijn om te weten dat, hoe moeilijk je het misschien ook hebt, mag weten:

En elke bestraffing schijnt op het moment zelf wel geen reden tot blijdschap te zijn, maar tot droefheid. Maar later geeft zij hun die erdoor geoefend zijn een vreedzame vrucht van gerechtigheid. Hef daarom de slappe handen op en strek de knikkende knieën, en maak rechte sporen voor uw voeten, opdat wat kreupel is, niet wordt ontwricht, maar veeleer genezen wordt.

De woorden waarmee we vandaag begonnen zijn zeggen:

Welzalig de man die U bestraft, HEERE,
en die U onderwijst uit Uw wet.
Zo geeft U hem rust voor dagen van onheil,

Tsja, God wil jou en mij niet alleen maar onderwijzen door over Hem te lezen in Zijn Woord. Wetenschap. Verbanden te zien. Want dan blijft het een zaak van het verstand en hoe vaak wordt het dan een leer waar we in gaan geloven. Maar vanmorgen leren we ook dat Hij ook ander onderwijs geeft. God wil je levenslessen leren. Jij en ik begrijpen daar soms helemaal niets van. Van gebeurtenissen die in jou en mijn leven plaatsvinden. Wij raken soms totaal verbijsterd over wat plaatsvindt. Maar vertrouw er maar op wanneer er ook donkere tijden in je leven zijn dat Hij er bij is. Hij is jou en mij aan het leren.

Welzalig de man die U bestraft, HEERE,
en die U onderwijst uit Uw wet.

Want Hij noemt je dan welzalig. Gelukkig, Je bent gelukkig te prijzen zeg God, als ik je onderwijs uit mijn wet. Niet alleen in Woord, maar ook met de daad. Want:

Zo geeft U hem rust voor dagen van onheil,

Als we ons afvragen waarom de HEERE God de weg met Israel gaat, zoals Hij hem gaat, en ook al begrijpen we daar niets van dan ligt hier een antwoord: Zo geeft U hem rust voor de dagen van onheil. Er ligt nog een nauwelijks in woorden uit te drukken zegen voor Zijn Volk, de schapen van Zijn weide te wachten in de zeer nabije toekomst. Inderdaad, we sluiten af met de woorden van Corrie Ten Boom: Het beste komt nog. En ik zeg er dan maar bij: Heel binnenkort!

KLIK HIERONDER OM TE LUISTEREN

DELEN
[Sassy_Social_Share]