O God van alle wraak, HEERE,
God van alle wraak, verschijn blinkend!

Rechter van de aarde, verhef U,
vergeld de hoogmoedigen naar wat zij verdienen.

Hoelang zullen de goddelozen, HEERE,
hoelang zullen de goddelozen van vreugde opspringen,

hun mond doen overvloeien, hooghartige taal spreken?
Hoelang zullen allen die onrecht bedrijven, zich beroemen?

HEERE, zij verbrijzelen Uw volk,
zij verdrukken Uw eigendom.

De weduwe en de vreemdeling doden zij;
zij vermoorden de wezen

en zeggen: De HEERE ziet het niet,
de God van Jakob merkt het niet.

Let op, onverstandigen onder het volk;
dwazen, wanneer zult u verstandig worden?

Zou Hij Die het oor plant, niet horen?
Zou Hij Die het oog vormt, niet zien?

Zou Hij Die de heidenvolken bestraft, niet straffen,
Hij Die de mens kennis bijbrengt?

De HEERE kent de gedachten van de mens:
vluchtig zijn ze.

Welzalig de man die U bestraft, HEERE,
en die U onderwijst uit Uw wet.

Zo geeft U hem rust voor dagen van onheil,
totdat de kuil voor de goddeloze gegraven wordt.

Want de HEERE zal Zijn volk niet in de steek laten,
Hij zal Zijn eigendom niet verlaten.

Want het oordeel zal weer rechtvaardig zijn,
alle oprechten van hart zullen ermee instemmen.

Wie zal voor mij opkomen tegen de kwaaddoeners?
Wie zal zich voor mij opstellen tegen wie onrecht bedrijven?

Als de HEERE niet mijn Helper was geweest,
had mijn ziel bijna in de stilte gewoond.

Toen ik zei: Mijn voet wankelt,
ondersteunde Uw goedertierenheid mij, HEERE.

Toen mijn gedachten binnen in mij zich vermenigvuldigden,
verkwikten Uw vertroostingen mijn ziel.

Zou de zetel van het verderf een verbintenis met U aangaan,
die onheil sticht bij verordening?

Zij spannen samen tegen de ziel van de rechtvaardige,
onschuldig bloed verklaren zij schuldig.

Maar de HEERE is mij een veilige vesting geweest,
mijn God is mij tot een rots, mijn toevlucht.

Hij zal hun onrecht op hen doen terugkeren,
Hij zal hen in hun slechtheid ombrengen,
de HEERE, onze God, zal hen ombrengen.

Psalm 94 -10-

Over zekerheid gesproken
In de afgelopen dagen hebben we de woorden van de psalm al van veel kanten belicht. We dachten na over de God van vergelding, want:

HEERE, zij verbrijzelen Uw volk,
zij verdrukken Uw eigendom.

De weduwe en de vreemdeling doden zij;
zij vermoorden de wezen

Maar ook over woorden van vertroosting:

Toen ik zei: Mijn voet wankelt,
ondersteunde Uw goedertierenheid mij, HEERE.

Toen mijn gedachten binnen in mij zich vermenigvuldigden,
verkwikten Uw vertroostingen mijn ziel.

Want:

Zou de zetel van het verderf een verbintenis met U aangaan,
die onheil sticht bij verordening?

Zij spannen samen tegen de ziel van de rechtvaardige,
onschuldig bloed verklaren zij schuldig.

Maar de HEERE is mij een veilige vesting geweest,
mijn God is mij tot een rots, mijn toevlucht.

Ik wil vandaag over deze laatste woorden met je nadenken. De omstandigheden waarin de dichter van de psalm verkeerde waren ronduit erbarmelijk, Het volk werd verbrijzeld, weduwen, vreemdelingen en wezen werden gedood. De dichter dreigde er bij wijze van spreken ‘het loodje te leggen’ als hij zegt: ‘Mijn voet wankelt’, en hij in een diepe depressie terecht komt en we hem horen zeggen: Mijn zorgen vermenigvuldigen zich.

Maar dan toch midden in de omstandigheden zeggen:

HEERE, U ben mijn veilige vesting, U bent mijn Rots, U bent mijn Toevlucht.

En ik moet steeds mijzelf er steeds weer aan herinneren. Het zijn de woorden van David in de situatie waarin hij zich bevond. Maar het zijn ook de woorden van de meerdere David, letterlijk de Geliefde, waarin Hij Zich bevond. Maar het zijn ook de woorden van Israel als Gods Verbondsvolk waarin het zich bevond, bevind en zal bevinden. Ook in deze psalm ligt nog een onvervulde profetie. Maar ook spreken de woorden over jouw persoonlijke situatie waarin je je kunt bevinden. Zo rijk is Gods Woord nu in de toepassing van Zijn Woord. Hij spreekt op vele manieren.

Maar op welke manier Hij ook spreekt, in verleden, heden of toekomst en over wie Hij ook spreekt: Hij blijkt de veilige vesting de Rots en de Toevlucht.

Daar wil ik het deze keer maar bij laten. Dat is genoeg. David kon het er mee doen, De HEERE Jezus getuigde er van, Israel Gods oogappel is er van verzekerd en wij mogen er door vertroost worden.

KLIK HIERONDER OM TE LUISTEREN

DELEN
[Sassy_Social_Share]