De HEERE is mijn Herder,
mij ontbreekt niets.
Hij doet mij neerliggen in grazige weiden,
Hij leidt mij zachtjes naar stille wateren.
Hij verkwikt mijn ziel,
Hij leidt mij in het spoor van de gerechtigheid,
omwille van Zijn Naam.
Al ging ik ook door een dal vol schaduw van de dood,
ik zou geen kwaad vrezen, want U bent met mij;
Uw stok en Uw staf,
die vertroosten mij.
U maakt voor mij de tafel gereed
voor de ogen van mijn tegenstanders;
U zalft mijn hoofd met olie,
mijn beker vloeit over.
Ja, goedheid en goedertierenheid zullen mij volgen
al de dagen van mijn leven.
Ik zal in het huis van de HEERE blijven
tot in lengte van dagen.

Psalm 23 -8-

De Heere, JHWH, de Aanwezige voorziet
Deze keer willen we stil staan bij de woorden: Hij verkwikt mijn ziel. Eigenlijk staat hier ‘mijn ziel verkwikt Hij’. Het woord ‘verkwikken’ betekend in het Hebreeuws eigenlijk terugkeren, omkeren of bekeren. De eerste twee keer dat dit woord voor komt is in Genesis 3 vers 19 waar het steeds met ‘terugkeren’ vertaald wordt:

In het zweet van uw gezicht zult u brood eten, totdat u tot de aardbodem terugkeert, omdat u daaruit genomen bent; want stof bent u en u zult tot stof terugkeren.

Het is dus een terugkeren naar de oorsprong. Naar de plaats waar je aanvankelijk was. Terugkeren is een kernwoord in bijvoorbeeld Psalm 80, de enige andere psalm waarin de Heere ‘Herder’ wordt genoemd. Daarin richt de dichter van de Psalm, Asaf zich driemaal tot de Heere met de bede ‘breng on terug’. Zullen we de psalm gewoon eens lezen, want misschien heeft deze psalm ons in de tijd waarin wij leven ook wel iets te zeggen. De vertalers hebben boven de psalm gezet: Gebed om het herstel van Israël

Voor de koorleider, op ‘De lelies’; een getuigenis, een psalm van Asaf.
Herder van Israël, neem ter ore,
U, Die Jozef als schapen leidt.
U, Die troont tussen de cherubs,
verschijn blinkend!

Wek Uw macht op voor de ogen van Efraïm, Benjamin en Manasse
en kom ons verlossen.

O God, breng ons terug;
doe Uw aangezicht lichten, dan zullen wij verlost worden.

HEERE, God van de legermachten, hoelang zal Uw toorn branden
tegen het gebed van Uw volk?

U geeft hun tranenbrood te eten
en laat hun tranen drinken uit een maatbeker.

U hebt ons voor onze buren tot een bron van ruzie gemaakt,
onze vijanden spotten onder elkaar.

O God van de legermachten, breng ons terug;
doe Uw aangezicht lichten, dan zullen wij verlost worden.

U hebt een wijnstok uit Egypte uitgegraven,
de heidenvolken verdreven en hém geplant.

U hebt een plaats voor hem bereid
en hem wortel doen schieten,
zodat hij heel het land vulde.

De bergen zijn met zijn schaduw bedekt geweest,
zijn takken waren als machtige ceders. Letterlijk: ceders van God.

Hij breidde zijn ranken uit tot aan de zee,
zijn jonge loten tot aan de rivier.

Waarom hebt U een bres geslagen in zijn muren,
zodat alle voorbijgangers op de weg hem leegplukken?

Het zwijn uit het woud heeft hem losgewroet,
het wild van het veld heeft hem afgegraasd.

O God van de legermachten, keer toch terug;
kijk neer uit de hemel en zie.
Zie om naar deze wijnstok,

de stam die Uw rechterhand geplant heeft,
en dat om de Zoon, Die U voor Uzelf sterk gemaakt hebt.

De wijnstok is met vuur verbrand, is afgekapt;
Uw volk komt om door de bestraffing van Uw aangezicht.

Laat Uw hand rusten op de Man van Uw rechterhand,
op de Mensenzoon, Die U voor Uzelf sterk gemaakt hebt.

Dan zullen wij ons niet van U afkeren;
behoud ons in het leven, dan zullen wij Uw Naam aanroepen.

HEERE, God van de legermachten, breng ons terug;
doe Uw aangezicht lichten, dan zullen wij verlost worden.

Bij het lezen van de psalm moest ik denken aan nog maar een paar dagen geleden, waarin een groot aantal mensen, gemeenten en organisaties wereldwijd, maar ook in Nederland gebeden hebben om the Return, de terugkeer. En dat is geen eenmalige actie, maar een blijvend gebed. Ook voor Nederland, dat zo ongelooflijk ver van de God van Israel is afgekeerd. Waarin we massaal als natie God de rug hebben toegekeerd, onze kinderen in de moederschoot vermoorden, waarin de God van Israel, maar ook Israel als volk van God de rug hebben toegekeerd. En waarvan we nu de wrange vruchten moeten dragen. We zoeken het in deze Corona dagen in allerlei oplossingen, social distancy, mondkapjes, testen, thuiswerken, niet meer samen komen in kerken en gemeenten, apps die ons moeten waarschuwen als we bij iemand in de buurt zijn die, om dat verschrikkelijke woord maar eens te gebruiken ’besmet’ is. We zijn opgesloten achter de voordeuren van onze huizen.

Maar aan de ene oplossing die voorhanden ligt, daar horen we niet over. Laten we voortdurend bidden:

HEERE, God van de legermachten, breng ons terug;
doe Uw aangezicht lichten, dan zullen wij verlost worden.

KLIK HIERONDER OM TE LUISTEREN