Het Rijk van de Messías

Waarom woeden de heidenvolken
en bedenken de volken wat zonder inhoud is?

De koningen van de aarde stellen zich op
en de vorsten spannen samen
tegen de HEERE en tegen Zijn Gezalfde:

Laten wij Hun banden verscheuren
en Hun touwen van ons werpen!

Die in de hemel woont, zal lachen,
de Heere zal hen bespotten.

Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn,
in Zijn brandende toorn hun schrik aanjagen.

Ik heb Mijn Koning toch gezalfd
over Sion, Mijn heilige berg.

Ik zal het besluit bekendmaken:
De HEERE heeft tegen Mij gezegd: U bent Mijn Zoon,

Ík heb U heden verwekt.
Eis van Mij  en Ik zal U de heidenvolken als Uw eigendom geven,
de einden der aarde als Uw bezit.

U zult hen verpletteren met een ijzeren scepter,
U zult hen in stukken slaan als aardewerk.

Nu dan, koningen, handel verstandig.
Laat u onderwijzen, rechters van de aarde.

Dien de HEERE met vreze,
verheug u met huiver.

Kus de Zoon, opdat Hij niet toornig wordt en u onderweg omkomt,
wanneer Zijn toorn slechts even ontbrandt.

Welzalig allen die tot Hem de toevlucht nemen!

Psalm 2 vers 4:7 -3-

Over de reactie van de Heere God gesproken

Gisteren hebben we met elkaar stilgestaan bij de eerste drie verzen van de psalm die spreken over een internationale samenzwering van de volken tegen de Heere en Zijn Gezalfde.

Vandaag willen we nadenken over de reactie daarop van de Heere God, Adonai, zoals we die lezen in de verzen 4 tot en met 7. Ik lees ze nog een keer voor:

Die in de hemel woont, zal lachen,
de Heere zal hen bespotten.

Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn,
in Zijn brandende toorn hun schrik aanjagen.

Ik heb Mijn Koning toch gezalfd
over Sion, Mijn heilige berg.

Ik zal het besluit bekendmaken:
De HEERE heeft tegen Mij gezegd: U bent Mijn Zoon

In de voorgaande verzen gisteren hebben we onze aandacht gericht op de gebeurtenissen op aarde, maar in dit gedeelte en vandaag richt de dichter zijn aandacht op wat in de hemel plaatsvindt.

Inderdaad, ook in de dagen die wij vandaag-de-dag beleven met de Corona situaties en allerlei al of niet terechte samenzweringstheorieën, demonstraties over van alles en nog wat in binnen- en buitenland kan het je soms wel eens benauwen. Ook de situatie in het Midden-Oosten rond de annexatie van Judea en Samaria brengt een enorme spanning te weeg door de houding van de omringende landen en de Verenigde Naties. De voorgenomen sancties, die de volken uitspreken richting Israel, waaraan zelfs Nederland en nog vreemder een politieke partij die zich Christelijk durft te noemen deelneemt. Maar…

… die in de hemel woont, lacht en bespot hen.

Er is Iemand met een hoofdletter, die in de hemel zit of zetelt zoals de Hebreeuwse tekst zegt, en een positie van macht inneemt, namelijk de HEERE. Hij ziet en weet wat er gebeurt. Ook in de soms verwarrende dagen waarin wij ons bevinden. In de dagen waarin wij soms denken wat waarheid is en wat niet. Bij Hem loopt niets uit de hand, het loopt alles volgens zijn plan. Hij staat er letterlijk boven.

Want het zitten of zetelen zoals er in het Hebreeuws staat, duidt op een koninklijke positie. Daarom heeft de Nieuwe Bijbel Vertaling dit ook vertaald met het woord ‘troont’. Psalm 11 vers 4 zegt het heel duidelijk dat Hij in Zijn heilig paleis woont en in de hemel troont en ziet vanuit de hemel naar de mensen. We lezen daar:

De HEERE is in Zijn heilig paleis,
de troon van de HEERE staat in de hemel;
Zijn ogen doorzien,
Zijn blikken - Letterlijk: oogleden. beproeven de mensenkinderen.

Psalm 14 vers 2 spreekt eveneens over het feit dat de HEERE in de hemel niets ontgaat van het doen en laten vcan de mensen, als we lezen:

De HEERE heeft uit de hemel neergezien
op de mensenkinderen,
om te zien of er iemand verstandig was,
iemand die God zocht.

En in Psalm 33 lezen we:

De HEERE schouwt uit de hemel
en ziet alle mensenkinderen.
Vanuit Zijn verheven woonplaats aanschouwt Hij
alle bewoners van de aarde.

Wat is dat een geweldige troost en bemoediging dat we weten dat de HEERE God Die hemel en aarde gemaakt heeft niets ontgaat wat hier op deze aarde plaatsvindt. Ook in onze dagen niet wanneer we letten op het

woeden de heidenvolken
en bedenken de volken wat zonder inhoud is?

De koningen van de aarde zich opstellen
en de vorsten samen spannen samen
tegen de HEERE en tegen Zijn Gezalfde:

En zij beramen plannen om Hun banden te verscheuren
en Hun touwen van ons werpen!

Met andere woorden Zich los willen maken van de HEERE

Dit vers vanmorgen laat ons duidelijk weten Wie er boven elke situatie hier op aarde staat. Dat er Hem niets, maar dan ook werkelijk niets ontgaat. Dat Hem niets, maar dan ook werkelijk niets uit de hand loopt. Maar dat alles, maar dan ook alles medewerkt ten goede.

Wij denken misschien soms dat het met dit wereld gebeuren helemaal uit de hand loopt. Zeker ook in de dagen die wij nu met elkaar beleven. Maar dan kijken we om ons heen. Maar we worden als Zijn kinderen niet opgeroepen om om ons heen te kijken maar om omhoog te kijken.

Zo is het op het niveau van het wereldgebeuren, maar zo is het ook in ons persoonlijk leven. In jou en mijn leven. Er kunnen soms situaties zijn die ons verschrikkelijk beangstigen. Een verschrikkelijk dodelijke ziekte die ineens in je leven komt. Of een baan die je verliest en een zaak waar je jarenlang hard voor gewerkt hebt, en die je zomaar ineens door de Coronacrisis verliest. Of een kind van je dat helemaal de verkeerde kant op gaat. Laten we maar heel eerlijk zijn, soms zijn we gewoon bang en maken we ons ook als oprechte christenen anno 2020 zorgen. Ook als kind van God hoeven we ons niet groter voor te doen dan we zijn. Of de schijn op te houden dat het allemaal geweldig met ons gaat. Soms is het leven ook hard en moeilijk en bijna letterlijk ondraaglijk.

Maar weet je, er is sprake van een maar, want dan zien we op de omstandigheden. Want dan wil ik je de woorden van zojuist in herinnering roepen: Wat is dat een geweldige troost en bemoediging dat we weten dat de HEERE God Die hemel en aarde gemaakt heeft niets ontgaat wat hier niet alleen op deze aarde, maar ook in jou hele kleine persoonlijke leventje plaatsvindt. Hij ziet je. Hij kent je. Door en door. Beter dan je jezelf kent. Want Hij heeft je nota bene Zelf gemaakt.

In dit verband wil ik als bemoediging eindigen met de woorden uit Romeinen 8. En als we goed luisteren horen we daarin de woorden van Psalm 2, maar eveneens de dagen die wij vandaag beleven daarin doorklinken. Het zijn over bekende woorden, maar ik wil je vanmorgen uitnodigen om de woorden met extra aandacht te beluisteren of lees ze nog eens door voor jezelf.

Want ik ben ervan overtuigd dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid die aan ons geopenbaard zal worden.

Met reikhalzend verlangen immers verwacht de schepping het openbaar worden van de kinderen van God.

Want de schepping is aan de zinloosheid onderworpen, niet vrijwillig, maar door hem die haar daaraan onderworpen heeft,

in de hoop dat ook de schepping zelf zal bevrijd worden van de slavernij van het verderf om te komen tot de vrijheid van de heerlijkheid van de kinderen van God.

Want wij weten dat heel de schepping gezamenlijk zucht en gezamenlijk in barensnood verkeert tot nu toe.

En dat niet alleen, maar ook wijzelf, die de eerstelingen van de Geest hebben, ook wijzelf zuchten in onszelf, in de verwachting van de aanneming tot kinderen, namelijk de verlossing van ons lichaam.

Want in de hoop zijn wij zalig geworden. Hoop nu die gezien wordt, is geen hoop. Immers, wat iemand ziet, waarom zou hij dat nog hopen?

Maar als wij hopen wat wij niet zien, dan verwachten wij het met volharding Letterlijk: geduld, volharding, uithoudingsvermogen, standvastigheid.

En evenzo komt ook de Geest onze zwakheden te hulp, want wij weten niet wat wij bidden zullen zoals het behoort. De Geest Zelf echter pleit voor ons (!) met onuitsprekelijke verzuchtingen.

En Hij Die de harten doorzoekt, weet wat het denken van de Geest is, omdat Hij naar de wil van God voor de heiligen pleit.

En wij weten dat voor hen die God liefhebben, alle dingen meewerken ten goede, voor hen namelijk die overeenkomstig Zijn voornemen geroepen zijn.

We sluiten af met het volgende oude lied wat nog niets aan kracht heeft ingeboet:

Nooit kan 't geloof te veel verwachten,
des Heilands woorden zijn gewis.
't Faalt aardse vrienden vaak aan krachten,
maar nooit een vriend als Jezus is.

Wat zou ooit zijne macht beperken?
't Heelal staat onder zijn gebied.
En wat zijn liefde wil bewerken,
ontzegt hem zijn vermogen niet.

Die hoop moet al ons leed verzachten.
Komt, reisgenoten, ’t hoofd omhoog.
Voor hen die 't heil des Heren wachten,
zijn bergen vlak en zeeën droog.

O zaligheid niet af te meten,
o vreugd, die alle smart verbant.
Daar is de vreemd'lingschap vergeten
en wij, wij zijn in 't vaderland.

KLIK HIERONDER OM TE LUISTEREN

DELEN
[Sassy_Social_Share]