Psalm 139 – De HEERE weet alles
Psalm 139
We lezen de eerste 12 verzen:
1 Een psalm van David, voor de koorleider.
HEERE, U doorgrondt en kent mij.
2 Ú kent mijn zitten en mijn opstaan,
U begrijpt van verre mijn gedachten.
3 U onderzoekt mijn gaan en mijn liggen,
U bent met al mijn wegen vertrouwd.
4 Al is er nog geen woord op mijn tong,
zie, HEERE, U weet het alles.
5 U sluit mij in van achter en van voren,
U legt Uw hand op mij.
6 Dit kennen – het is mij te wonderlijk,
te hoog, ik kan er niet bij.
7 Waar kan ik Uw Geest ontgaan,
waar Uw aangezicht ontvluchten?
8 Al steeg ik op naar de hemel, U bent daar;
of legde ik mij neer in de hel, zie, U bent daar.
9 Nam ik vleugels van de dageraad,
woonde ik aan het einde van de zee,
10 ook daar zou Uw hand mij leiden
en Uw rechterhand mij vasthouden.
11 Zei ik: Ja, duisternis zal mij opslokken! –
dan is de nacht een licht om mij heen.
12 Zelfs de duisternis maakt het voor U niet duister,
maar de nacht licht op als de dag,
de duisternis is als het licht.
Overdenking
Vandaag wil ik met u nadenken over de woorden die we lezen in het vierde vers:
‘Geen woord ligt op mijn tong, of u, HEER, kent het ten volle.’
Soms hebt je aan een half woord van de ander genoeg. Ik moet denken aan mijn vrouw bijvoorbeeld. Als zij de zin begint, dan gebeurt het nogal eens dat ik de rest van de zin af kan maken. Misschien heb jij dat oom wel. Soms heb je dat ook met een goede vriend of vriendin die je al jaren kent. Hij of zij begint met een zin, en jij weet wat er volgt.
In dat geval lijken we elkaars gedachten te kennen. Dit komt omdat ze zoveel met elkaar omgaan, we elkaar hebben leren kennen en we weten hoe de ander reageert op bepaalde situaties.
En zo lezen we ook dit vers uit Psalm 139. God kent jou en mij zo goed dat Hij al weet wat we gaan denken en doen. Dat is de toon van deze Psalm. God kent mij, of ik het nu willen of niet. God kent jou door en door. Misschien is die gedachte beangstigend voor je. Ik ben som s zo blij dat er geen schermpje op mijn voorhoofd zit waarop andere mensen zouden kunnen zien wat mijn gedachten zijn… Maar soms is het ook heel bevrijdend dat ik weet dat God mijn gedachten, angsten, dankbaarheid en vragen kent. Dat Hij van mij af weet. De tekst zegt immers: ‘Wanneer er nog geen woord op je tong ligt, weet ik van je af. Ik weet het allemaal al’.
Dat brengt rust. Hij leid je. Hij gaat met je mee. Net als de laatste zinnen van de psalm.
‘Doorgrond mij, God, en ken mijn hart, peil mij, weet wat mij kwelt, zie of ik geen verkeerde weg ga, en leid mij over de weg die eeuwig is.’
De hele psalm heeft de schrijver van de Psalm erkent dat God hem door en door kent.
Zelfs wanneer je het niet zou willen, je zou weg willen vluchten voor God, dan nog zou God daar zijn. Je bent door Hem gemaakt, gevormd in de schoot van je moeder, Hij was er vanaf je begin.
Hij is zo diep met jouw en mijn leven verweven.
De schrijver van de psalm brengt het zo onder woorden: ‘Heere, U kent mij door en door, doorzoek mijn hart zodat U weet wat mij kwelt. Heere, als ik pijn heb als ik angstig ben, voel met mij mee en help mij.
Het leven van iemand die een volgeling van Christus is gaat niet over rozen. Laten we dat anderen en onszelf niet wijs maken. Christus Zelf is ons voorgegaan in de pijn. En let ook op het leven van de apostelen.
Maar…
In de pijn van je leven sta je niet alleen. Nooit. Hij is er bij. Zelfs al merk en geloof ik er niets van.
Maar in vers 24 vraagt de schrijver van de Psalm, en daar kun je je eigen naam ook invullen: Heere leidt mij op het juiste pad. God kent jouw en mijn gedachten. God kent jouw en mijn hart.
Echt, geloof me, Hij brengt je op het juiste pad.
We kunnen deze Psalm zo prachtig vinden, we kunnen er hoop en moed aan ontlenen dat we weten dat God er al je toen je gemaakt werd.
Maar ook deze psalm moet praktisch in ons leven werken. Kan God aanwezig zijn bij alles wat ik doe in mijn leven? Wil ik werkelijk in alle aspecten van mijn leven afhankelijk zijn?
God is er altijd, maar heeft Hij het altijd voor het zeggen in mijn leven?
Muziek
