Klik hieronder om naar de uitzending te luisteren:

Als Uw wet niet mijn bron van blijdschap geweest was,
dan was ik in mijn ellende vergaan.

Ik zal Uw bevelen voor eeuwig niet vergeten,
want daardoor hebt U mij levend gemaakt.

Ik ben de Uwe, verlos mij,
want ik heb Uw bevelen gezocht.

Goddelozen hebben op mij geloerd om mij om te brengen;
ik let op Uw getuigenissen.

Aan alles, hoe volmaakt ook, heb ik een einde gezien;
maar alleen Uw gebod is onbegrensd.

Psalm 119 vers 92 – 96

Over thuiskomen gesproken
Ik heb het al eens eerder gezegd. De Thora is het Hebreeuwse woord dat ‘onderwijs’ betekent. Vaak wordt het met ‘wet’ vertaald, maar die vertaling is te beperkt. De Thora is veel meer dan een verzameling van regels.

Doordat het woord Thora veel vertaald wordt met ‘wet’, heeft het voor niet-Joden een negatieve betekenis gekregen. Het is goed om te weten dat de Joden de Thora beschouwen als een geschenk van God. En dat is het ook. We zijn te feliciteren wanneer we in aanraking gekomen zijn met het Woord van God. Denk maar eens aan de mensen die nooit het Woord van God ontvangen hebben en dan ineens een Bijbel ontvangen. Hoe onbeschrijflijk blij zijn deze mensen dan. Zij zijn dan echt te feliciteren!

Iets vergelijkbaars vinden we ook in de eerste woorden die we met elkaar gelezen hebben:

Als Uw wet niet mijn bron van blijdschap geweest was,
dan was ik in mijn ellende vergaan.

In veel kerken in Nederland worden aan het begin van de dienst op zondagochtend de tien geboden, de wet, of de tien woorden voorgelezen. Dan wordt ons voorgelezen wat ons wordt geboden en verboden. U kent het misschien wel.  En misschien komt het juist daardoor wel dat veel mensen een soort van antipathie gekregen hebben voor de wet, voor de oorspronkelijke betekenis van de Thora en van de weeromstuit ‘wet en genade’ tegenover elkaar zetten. Alsof die twee begrippen twee tegenpolen van elkaar zijn. Maar we moeten leren dat het Woord van God, Gods onderwijs één is. Een geheel. Gods wet is niet een opsomming van dit moet en dat mag niet, maar het wil ons leren, het geeft onderwijs.

De teksten die in de het Woord van God, de Thora, spreken opvallend veel over de Weg, de Waarheid en het Leven. Alle drie deze begrippen met een hoofdletter geschreven. Dat is precies wat Jezus over Zichzelf zei. Hij is de Weg, de Waarheid en het Leven. Daarmee zijn we bij de kern van Psalm 119 terecht gekomen. Psalm 119 spreekt over de Weg, de Waarheid en het Leven.

De wet van God is niet een verzameling van leefregels van wat we moeten doen en wat we vooral moeten laten. Gods wet is Liefde, Liefde met een hoofdletter. Luister maar mee met het onderwijs in een gesprek wat Jezus daarover voert met nota bene een wetgeleerde die er ook niets van begreep:

En een van hen, een wetgeleerde, vroeg om Hem te verzoeken: Meester, wat is het grote gebod in de wet? Jezus zei tegen hem: U zult de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dit is het eerste en het grote gebod. En het tweede, hieraan gelijk, is: U zult uw naaste liefhebben als uzelf. Aan deze twee geboden hangt heel de Wet, en de Profeten.

Ik weet, het zijn overbekende woorden. Maar we hebben het nodig dat we deze woorden diep in onze ziel door laten dringen. Want ik denk dat het een list van de duivel, een list van de tegenstander van God is om ons maar te laten denken dat we met een God te maken hebben die als een soort boeman ons allerlei geboden en verboden oplegt en o wee wanneer we daaraan niet voldoen, dan zal Hij eens…

Maar het omgekeerde is waar. God zegt vanmorgen tegen mij en jou: Heb Mij nou lief en heb de mensen om je heen nou lief. En als je dat nou niet kan, dan wil ik het je wel leren. Lees daarom maar in mijn Thora, mijn Woord, want ik wil je daaruit leren, onderwijs leren.

En wie wil er nou niet liefhebben. Iedereen toch zeker! Als we dat kunnen leren, dan word je toch blij van zo’n aanbod? Nou de dichter van de Psalm van vanmorgen wel hoor. Luister maar mee:

Als Uw wet niet mijn bron van blijdschap geweest was,
dan was ik in mijn ellende vergaan.

Mag ik het eens in eigen woorden zeggen wat de dichter zegt: Heere God, ik ben zo ongelofelijk blij met uw Woord, want stel U voor dat ik Uw Woord niet had gehad dan was het mij fataal geworden, dan was ik van ellende vergaan, dan was ik hartstikke dood gedaan. Lees de woorden nog maar eens na in je bijbeltje en lees even door het bekende jargon van de bijbel heen.

Het Woord van God voorkomt niet alleen je dood, en het maakt je niet alleen blij, maar het blijkt zoals de dichter van de Psalm zegt, de Bron, de oorsprong van je blijdschap, en het maakt je Levend. Levend met een hoofdletter, want lees maar mee in het volgende vers dat we gelezen hebben:

Ik zal Uw bevelen voor eeuwig niet vergeten, want daardoor hebt U mij levend gemaakt.

Gods wet, Gods Thora, Gods bevelen maken levend. Wow, dat is wel wat anders dan wat velen van ons denken. Dat Gods wet ons alleen maar veroordelend over ons spreekt. Nog maar een keer: Gods Thora, Gods Woord maakt Levend. Wat een genade! Zie je dat Wet en Genade niet elkaars tegenpolen zijn, maar bij wijze van spreken twee kanten zijn van dezelfde medaille?

Want waar genade ons brengt, daar brengt de Thora ons ook. Het maakt ons Levend, Levend met een hoofdletter. Beiden brengen ons Thuis. Thuis met een hoofdletter geschreven. Thuis bij Vader. Eindelijk Thuis. Ken je dat gevoel dat je soms kan hebben als je een lange reis gemaakt hebt. Misschien wel met allerlei ontberingen? En je komt lekker Thuis? Dat je denkt: He, heerlijk, eindelijk weer thuis? Het gevoel van geborgenheid?

Zo kan het ook in jou en levensweg zijn. We zijn geboren en we zijn de weg van het leven gegaan. Zomaar op weg. En we komen van alles en nog wat tegen in ons leven. Er zijn de fijne en de goede momenten, maar geloof me, het leven is niet dat wat we op Facebook lezen. Al die geweldige en leuke gebeurtenissen die we met elkaar delen. Maar ook achter de Facebookverhalen zitten verhalen en levens van pijn en verdriet, van mislukkingen in het leven en van butsen die we tijdens het leven nou eenmaal oplopen. Geloof me, ik loop inmiddels een poosje mee. Achter elke voordeur huist ook verdriet, pijn, moeite, eenzaamheid, ook al kom je uit een grote familie of heb je een fijn gezin. Of juist niet. Ook dan draag je verdriet, pijn, moeite en eenzaamheid met je mee. Of misschien ben je in je leven ongelooflijk beschadigd, binnen of buiten de kerk en draag je daar dagelijks de pijn van mee.

Wat is het dan goed om een Thuis te hebben. Een Thuis, waar je even kan uitrusten van alle ontberingen van het leven. Waar je op schoot mag gaan zitten bij Vader die je Troost.

De dichter van de Psalm van vanmorgen kent dat ook. We horen hem zeggen in vers 94:

Ik ben van U

Het zijn maar vier woordjes. Vier woordjes waar een hele wereld achter zit. Vier woordjes waar een hele levensweg achter zit. Vier woordjes die uitdrukken dat hij Thuis gekomen is. Ik ben van U, Ik ben Thuis.

Ik loop al een poosje mee in dit leven en heb al van alles mee gemaakt in mijn leven, maar ik wil je laten weten dat het Woord van God echt, echte blijdschap geeft. De mooiste momenten van het leven zijn de momenten wanneer ik op schoot mag zitten bij Vader. Daar voel ik me het meest Thuis. Gods Woord maakt echt blij, zoals de dichter zegt. En Gods Woord maakt Levend. Voor die tijd bestond ik, maar Gods Woord maakte mij Levend. Gods Woord is echt onbegrensd. De dichter zegt het.

Aan alles, hoe volmaakt ook, heb ik een einde gezien; maar alleen Uw gebod is onbegrensd.

Inderdaad, Gods bevelen, Gods Thora, Gods Liefde, want dat zijn Gods bevelen en Gods Thora zoals we gezien hebben, Gods Liefde in grenzeloos.

Ik ken je niet, maar ik hoop en bid dat je misschien vanmorgen voor het eerst Thuis mag komen. Thuis bij de Vader op schoot. Of misschien ben je op je levensweg verdwaald en ben je Thuis weg gelopen. Weet je: Vandaag is Vader op zoek naar jou. Ook al ben je de enige die weggelopen is en Hij rust niet voor Hij jou gevonden heeft.

Jezus zegt: Ik ben de goede Herder; de goede herder geeft zijn leven voor de schapen.

Sterker nog: Hij heeft Zijn Leven gegeven. Voor jou.

Ik hoop en bid dat je vandaag, misschien wel voor het eerst of misschien wel na een lange reis van huis, vandaag Thuis mag komen.

Ik wil met je bidden.

Lieve, trouwe Vader in de hemel. We moeten het erkennen dat het ons vaak ontbreekt aan liefde voor U. Dat we U vaak zien als een strenge vader die ons op de vingers tikt als we van huis zijn weg gelopen. Dat we vergeten dat U ons, zonder enig verwijt op de schouders neemt en Thuis brengt.

Vader ik bid U voor die mensen die verdriet hebben, voor de mensen die allerlei ellende overkomt, die beschadigd zijn en de butsen en deuken van het leven opgelopen hebben en daardoor de Weg naar huis, de weg naar Thuis kwijt geraakt zijn. Dakloos zijn. Geen Thuis hebben.

Lieve Vader, ik bid voor al die mensen, dat zij vandaag Thuis komen. Thuis bij U. En ze even bij U op schoot kruipen. Om Uw Liefde te ervaren. Zoals de schrijver van de Psalm zegt: De blijdschap te ervaren omdat zij eindelijk Thuis gekomen zijn.

Lieve Vader, ik bid u voor al die mensen dat zij vanmorgen zullen zeggen:

Ik ben de Uwe.

Eindelijk Thuis. Amen

DELEN
[Sassy_Social_Share]