Klik hieronder om naar de uitzending te luisteren:

Ik heb met mijn lippen verteld
al de bepalingen van Uw mond.

In de weg van Uw getuigenissen verblijd ik mij meer
dan in alle bezit

Ik overdenk Uw bevelen
en heb oog voor Uw paden.

Ik verblijd mij in Uw verordeningen,
Uw woord vergeet ik niet.

Psalm 119 vers 13 – 16

Over echte blijdschap gesproken
De dichter van de Psalm verwoord zijn gedachten en voornemens met de woorden:

Ik heb met mijn lippen verteld, al de bepalingen van Uw mond.

Let er op dat de dichter spreekt over zijn  mond en de mond van de HEERE. Het is als het ware dat de dichter wil zeggen dat de woorden die de HEERE God gesproken heeft, op zijn beurt weer vertelt. Waar het hart vol van is, daar stroomt de mond van over zou je zeggen.

Zomaar een vraag: Waar loop jou en mijn mond van over? Waar gaan onze gesprekken over?

Het lijkt er op dat de dichter van de Psalm zichzelf ook deze vraag gesteld heeft wanneer we in het volgende vers lezen:

In de weg van Uw getuigenissen verblijd ik mij meer dan in alle bezit

Tsja, het wordt wel een beetje pijnlijk nu. Eerlijk zijn hoor! Zeg jij het na?

In de weg van Uw getuigenissen verblijd ik mij meer dan in alle bezit

O ja, misschien zeggen we het wel na. Maar wat betekend dat in het leven van alle dag? Met andere woorden: Hoe maak je dat praktisch? In een maatschappij die alleen maar roep om meer, meer, meer… Waarin christenen geen uitzondering op maken en het aantal christenen met een burn-out niet lager ligt dan niet-christenen?

Ik moet denken aan de tijd dat wij als gezin bijbels stuurden naar Rusland via de Stichting Friedensstimme. Het zal nu zo’n dertig jaar geleden zijn. En dat we bij de bijbels die we opstuurden een briefje deden waarin we schreven dat we voor hen baden vanwege de verschrikkelijke verdrukking die zij mee moesten maken. Ik herinner me een briefje dat we terugkregen van een vrouw uit Rusland die ons dankte voor de Bijbel en dat we voor hen baden.

Maar in het briefje waarschuwde zij ons ook. En gaf zij te kennen voor ons te bidden voor het gevaar en de verleiding van het materialisme. Dat we daardoor niet weg zouden drijven van God en Zijn Woord.

In de weg van Uw getuigenissen verblijd ik mij meer dan in alle bezit

Ik moet ook denken aan een ervaring nog maar een paar jaar geleden. Mijn vrouw en ik waren in Roemenië op bezoek. We bezochten daar een hele kleine huisgemeente. De mensen van de gemeente hadden het om zo maar eens te zeggen niet breed. En er werd tijdens de bijeenkomst van de gemeente avondmaal gehouden. Maar over brood beschikten de mensen niet. En we hielden avondmaal met een pannenkoek en een beetje druivensap…Nooit, maar dan ook nooit hebben we zo gezegend avondmaal gevierd als die keer.

En als ik dan kijk naar de weelde en het materialisme waarin wij als christenen in Nederland leven… Miljoenen euro’s uitgeven aan paleizen van kerken en tonnen voor het orgel en er hele discussies ontstaan over de kwaliteit van het geluid en de beamer… Inderdaad, laat het zo zijn:

In de weg van Uw getuigenissen verblijd ik mij meer dan in alle bezit

DELEN
[Sassy_Social_Share]