Psalm 118 vers 14 – 18: Over vreugdegezang gesproken
De HEERE is mijn kracht en mijn psalm,
want Hij is mij tot heil geweest.
In de tenten van de rechtvaardigen
klinkt luide vreugdezang een lied van verlossing:
De rechterhand van de HEERE doet krachtige daden,
de rechterhand van de HEERE is hoogverheven,
de rechterhand van de HEERE doet krachtige daden
Ik zal niet sterven maar leven,
en ik zal de werken van de HEERE vertellen.
De HEERE heeft mij wel zwaar gestraft,
maar aan de dood heeft Hij mij niet overgegeven.
Psalm 118 vers 14 – 18
Over vreugdegezang gesproken
In de voorgaande verzen van de Psalm hebben we gezien dat de schrijver van de Psalm begint met goed te spreken van de HEERE: Loof de HEERE, want Zijn goedheid, trouw en waarheid zijn voor eeuwig!
We hoorden dat de dichter van de Psalm het moeilijk heeft gehad wanneer hij spreekt over zijn benauwdheid en vrees. Dat hij daarbij niet te rade ging bij mensen maar tot de HEERE zijn toevlucht nam.
Hij zat in diepe moeilijkheden want hij werd omringd door zijn vijanden zoals een zwerm bijen je omringd. Maar de HEERE heeft verlost en alle moeilijkheden zijn uit de weg, zoals het vuur van doornen ineens uitgeblust is.
Vers 13 getuigt er dan van dat de HEERE geholpen heeft, Hij blijkt de Helper te zijn.
En dan komen we aan bij de verzen die we zojuist gelezen hebben waar de dichter de HEERE dankt!
We kennen allemaal wel het spreekwoord: Waar het hart vol van is, inderdaad, daar stoomt de mond van over. Tot wel zesmaal toe noemt de dichter de Naam van de HEERE, de verbondsgod van Israel. JaHWeH in zijn mond. Om de HEERE te loven en te prijzen:
– De HEERE is zijn kracht
– De HEERE is zijn heil
– De HEERE doet krachtige daden,
– De HEERE is hoogverheven,
– De HEERE doet krachtige daden
– De HEERE heeft zijn leven gespaard
– Hij vertelt alle werken van de HEERE
Zie je wel, waar het hart vol van is, daar stroomt de mond van over. Inderdaad:
In de tenten van de rechtvaardigen
klinkt luide vreugdezang een lied van verlossing:
Hoe is dat in jou en mijn leven? Hebben wij er niet alle reden toe om de HEERE met luid vreugdegezang te danken voor Zijn verlossing? Een verlossing van alle schuld en zonde die wij op ons geladen hebben en nog steeds elke dag op ons laden?
Of blijven we hangen in treurnis en zien we alleen op de dingen die er verkeerd gaan in ons leven. Of misschien nog erger. Dat we stil blijven staan bij de gedachte: ‘Och mocht het nog eens komen te gebeuren.’ Dan is mijn vraag waar u op zit te wachten. Hij heeft gezegd: Het is volbracht. Er hoeft, kan en mag niets meer van jou en mij bij.
Of blijf je misschien in je gebed hangen met in verlanglijstjes? Of misschien is het wel zo dat je de HEERE God gebruikt als een soort ANWB. Dat wanneer je pech hebt onderweg, Hem te hulp roept.
Mag ik je dan vandaag eens in overweging geven om Hem meer dan voorheen te loven en te prijzen want vergeet niet:
In de tenten van de rechtvaardigen,
klinkt luide vreugdezang een lied van verlossing
Ik moet denken aan de woorden uit een oude Psalm, Psalm 122 in de berijmde versie, waar we vroeger zongen, maar dat ook nu kunnen doen, samen met het Volk van God:
Ik ben verblijd, wanneer men mij
Godvruchtig opwekt: “Zie, wij staan
Gereed, om naar Gods huis te gaan;
Kom, ga met ons en doe als wij.”
Jeruzalem, dat ik bemin,
Wij treden uwe poorten in;
Daar staan, o Godsstad, onze voeten.
Jeruzalem is wèl gebouwd,
Wel saâmgevoegd: wie haar beschouwt,
Zal haar voor ’s Bouwheers kunstwerk groeten.
DELEN
[Sassy_Social_Share]