Klik hieronder om naar de uitzending te luisteren:

Psalm 103

Loflied op Gods genade

1 Een psalm van David.
Loof de HEERE, mijn ziel,
en al wat in mij is, Zijn heilige Naam.

2 Loof de HEERE, mijn ziel,
en vergeet niet een van Zijn weldaden.

Over zegen gesproken

We worden in deze eerste verzen opgeroepen om volgende de Herziene Statenvertaling de HEERE, met hoofdletters geschreven, dus JHWH, de Aaanwezige, te loven. En die oproepen wordt in de verzen 2 en de laatste drie verzen, vers 20, 21 en 22 nogmaal herhaald: Loof de HEERE.

Maar in het Hebreeuws staat het er toch echt anders, en u zult wel denken ‘daar heb je hem weer met zijn Hebreeuws’, maar echt er staat toch echt het woord בָּרַך (barak), wat toch echt ‘zegenen’ betekend en niet loven.

De eerse keer dat het woord בָּרַך (barak) gebruikt wordt lezen we in Genesis 1 vers 22 waar we בָּרַך (barak) voor het eerst tegenkomen en waar de vertalers het wel goed vertalen: En God zegende ze en zei: Wees vruchtbaar, word talrijk, en vervul het water van de zeeën; en laten de vogels talrijk worden op de aarde!

G-d loofde Adam en Eva niet, maar Hij zegende hen. Ik blijf het altijd weer heel bijzonder vinden waarom de vertalers dan ineens voor een andere vertaling kiezen.

Of moeten we het zoeken in het feit dat we in onze Calvinistische opvoeding het wat ongepast vinden om de HEERE, JHWH, de Aanwezige te zegenen en denken we wellicht diep van binnen dat juist wij gezegend moeten worden door Hem.

Onze gebeden zien er, wanneer we heel eerlijk zijn, vaak uit als een verlanglijstje, waarin we de noden en behoeften van ons en onze dierbaren aan de Heere voorleggen. Niets mis mee hoor. Maar vergeten we Hem niet te danken voor alle zegeningen die we van Hem ontvangen en misschien nog wel een stap verder zegenen we Hem niet in ons spreken met Hem?

Het woord ‘zegen’, zoals toegepast op G-d, betekent het uiten van een sterke genegenheid, evenals een gevoel van dankbaarheid.

Loof de HEERE, mijn ziel, roept David uit. Loof mijn ziel. En daarmee introduceert David als het ware de muziek van de ziel. Soulmuziek. Soulmuziek is de ziel van muziek. David slaat de beste toon aan wanneer hij begint met het aanwakkeren van zijn binnenste, zijn binnenste, zijn ziel, om de Heere te loven, te pprijzen, te zegenen. Hij spreekt tegen zichzelf, hijspoort zichzelf aan.
De HEERE is het waard om door ons geprezen te worden in die hoogste stijl van aanbidding die wordt bedoeld met de term zegenen – “Al uw werken loven u, o God, maar uw heiligen zullen u zegenen.”

En alles wat in mij is, zegt David. Met al mijn krachten en vermogens; alles wat tot zijn lof kan worden aangewend: het hart, de wil, de genegenheden. Mijn hele natuur – verstand, emotie, gevoel, sentiment – hersenen, hart, longen, tong.

Tsja, wij nuchtere Nederlanders zeggen dan al snel: Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Maar het staat er toch echt hoor.

Want het idee is dat God alle lof en aanbidding waard is die de hele mens kan geven.

David zegt het zelf in Psalm 20:
Dezen vermelden van wagens en die van paarden, maar wij zullen vermelden van den Naam de HEERE onze God.

Als dat geen zegen is.

DELEN:

[Sassy_Social_Share]