Klik hieronder om naar de uitzending te luisteren:

De HEERE is Koning

De HEERE regeert, Hij is met majesteit bekleed,
de HEERE is bekleed en heeft Zichzelf omgord met macht.
Ja, vast staat de wereld, hij zal niet wankelen;

2vast staat Uw troon, van oudsher,
U bent van eeuwigheid.

3De rivieren verheffen, HEERE,
de rivieren verheffen hun stem,
de rivieren verheffen hun gebruis.

4De HEERE in de hoogte is machtiger
dan het bruisen van machtige wateren,
de machtige golven van de zee.

5Uw getuigenissen zijn zeer betrouwbaar;
de heiligheid is een sieraad voor Uw huis, HEERE,
tot in lengte van dagen.

Over Koningschap gesproken

De komende dagen willen we stilstaan bij Psalm 93. Eerder in dit programma hebben we stilgestaan bij de psalmen 91 en 92 zodat die uitzendingen nog eventueel terug te luisteren zijn. Nu dus Psalm 93

De Misjna, geeft aan dat de levieten in de tempel de volgende psalmen zongen op de zeven dagen van de week: Op de eerste dag, de zondag, Psalm 24 en op de maandag Psalm 48, op de dinsdag Psalm 94, op de donderdag Psalm 81 op de vrijdag Psalm 93 en tenslotte op de laatste dag, de zevende dag, de sabbat Psalm 92.

De Misjna is een verzameling Joodse mondelinge wetten en tradities die Gods geschreven wet aanvult en interpreteert, vooral de wet van Mozes.

Er wordt beweerd dat de Misjna de Schrift completeert, maar eigenlijk doet die het tegenovergestelde — Gods wetten en principes worden bedolven onder een berg door mensen opgestelde regels en tradities (Mr 7:1, 13). De Misjna heeft historische waarde omdat die voorziet in achtergrondinformatie bij bepaalde Bijbelgedeelten en een verklaring geeft voor oude Joodse gebruiken en ideeën.

In Psalm 93 lezen we over het Koningschap van de HEERE. De HEERE, JHWH, de verbondsgod van Israel. En daar begint deze Psalm klip en klaar mee. Daar is geen spelt tussen te krijgen. In de dagen van verwarring waarin wij leven, waarin we ons vaak afvragen wat waarheid is en dat de koningen van deze aarde in het duister tasten hoe het allemaal verder moet, staat het vanmorgen voor ons vast: De HEERE, JHWH, regeert. Hij staat er boven. Hij staat boven al het gedoe in deze wereld. Hij staat boven de stituatie in deze wereld. Maar ook staat Hij boven de situatie in jou leven. Phoe, dat geeft rust. Hij weet er van en hij trekt verder met je op in jou persoonlijk leven. Wat er ook gebeurt, is de slogan van een bekende verzekeringsmaatschappij, maar ik kan je vertellen dat wie zijn of haar vertrouwen op de Heere gesteld heeft, de allerbeste Verzekeraar met een hoofdletter heeft die onder de zon te vinden is van Hij verzekerd niet alleen tot het graf, maar tot over het graf. Amen?

Psalm 93 is een eerste Psalm in een kleine reeks tot en met psalm 99, die samen een vervolgverhaal vormen. Al zingend een stukje verder op de weg van de Heer. Op die manier gaan die Psalmen iets doen. Een verhaal dat zich voortplant als mensen in een fakkeloptocht, waarbij de fakkel van de een aan de ander wordt overgedragen. De ene Psalm draagt over aan de ander. Zo wordt geschiedenis gemaakt.

De geschiedenis wordt niet gemaakt in de krant en ook niet zozeer in het grote wereldgebeuren. De politieke leiders zijn ook vaak pionnen in een groot schaakspel. Achter de schermen, door de zuchters, de dichters, de zangers en de zieners maakt God Zijn geschiedenis. Misschien haalt God ze soms op het podium. Isaäc da Costa, een grote dichter uit de voorgaande eeuw dichtte het al:

Aan de eindpaal van de tijden
ziet mijn oog de geest van ’t kwaad
moe geworsteld en ontwapend
tot geen afval meer in staat
Als de Here God in allen
en in allen alles is
zal het licht zijn, eeuwig licht zijn,
licht uit licht en duisternis

In vers 1 lezen we:

De Heere is Koning. Met majesteit heeft Hij Zich bekleed; de Here heeft Zich bekleed, Hij heeft Zich met kracht omgord. Vast staat nu de wereld, zij wankelt niet.

De Hebreeuwse grondtekst begint met: De Here is koning’, ‘Adonai malach. Dat is niet zomaar een mededeling, die je al of niet naar behoefte naast je neer kan leggen of niet, maar een proclamatie, een afkondiging of openlijke officiële bekendmaking ‘Adonai malach’ of te wel ‘Hij is koning geworden’.

En deze proclamatie wordt verder uitgewerkt: Hij is bekleed met majesteit, bekleed met kracht. Letterlijk staat er in het Hebreeuws met ‘weerbaarheid’. Het is niet een God, die maar passief afwacht. God is geen toeschouwer vanaf een afstandje, maar een bondgenoot. Hij komt op voor het breekbare, het zwakke. Als deze God zich gaat bekleden is het gevolg: ‘vast staat de wereld’. Wat is het Woord van God toch rijk, en wat geeft het een houvast in deze roerige tijden. Vind je ook niet. Maar ik wil het ook even persoonlijk maken.

De Heere, Adonai malach, Hij die Koning is geworden, is niet een God, die maar passief afwacht in jouw persoonlijk leven. God is geen toeschouwer die vanaf een afstandje staat te kijken hoe het jou vergaat in het leven, die jou maar een beetje alleen laat tobben in het leven, maar een bondgenoot. Hoort u het, een bondgenoot met een hoofletter. Hij komt op voor het breekbare, het zwakke. Als deze God zich gaat bekleden is het gevolg: ‘vast staat de wereld’. Vast staat je leven.

Als dat geen zegen is.

Bij het zoeken naar een lied kwam ik een uitvoering van Psalm 93 tegen van Sons of Korah tegen en zij geven een toelichting op het lied dat ik graag aan je door wil geven:

Psalm 93 is de eerste van een groep Psalmen (tot Psalm 99) die de soevereine heerschappij van God over de aarde vieren. Net als de rest van deze psalmen is dit een psalm die uitdrukking geeft aan een houding van eerbied en ontzag. Het brengt ons bij het soort ervaring dat Job opdeed aan het einde van het boek dat zijn naam draagt.

Tegenover de ontzagwekkende kracht en grootsheid van de natuurlijke wereld ervaart de psalmist iets waar woorden geen recht aan kunnen doen. Daarom zal alleen de taal van de beukende zeeën voldoende zijn om iets uit te drukken van wat hier wordt gevoeld. In de oudheid werd de oceaan niet bekeken zoals we er tegenwoordig romantisch naar kijken, maar met een grote mate van angst. De grote afgrond van de oceaan was de plaats waar velen het leven lieten en werd in veel opzichten als onpeilbaar beschouwd als de lucht. Het werd daarom ook gezien als een plaats van mysterie.

Het is dan ook niet moeilijk te begrijpen waarom de psalmist de oceaan aanroept om uit te drukken wat hij over God voelt. De ervaring van ontzag, dat wil zeggen de vreze des Heren, is de ervaring van de onpeilbare grootheid van God en de oneindige en mysterieuze aard van Gods wezen.

Rijden op de wil van God kan iemand net zo kwetsbaar maken als rijden op de grote oceaan en toch wordt de grootheid van God ook gevoeld in deze Psalm die gevierd wordt als iemands grootste zekerheid. Want de troon van God staat stevig en kan niet worden bewogen. De transcendentie en onveranderlijkheid van God wordt hier gezien als het anker in een schepping die de mens zo minuscuul en kwetsbaar maakt. Deze zang is opgenomen tijdens een tour door Nederland in 2009. Ik hoop dat je ervan geniet.

Wel moet ik er bijzeggen dat de aanloop van het lied voordat er gezongen wordt wat lang is, dus even geduld daarbij:

DELEN
[Sassy_Social_Share]