Klik hieronder om naar de uitzending te luisteren:

De HEERE is Koning

De HEERE regeert, Hij is met majesteit bekleed,
de HEERE is bekleed en heeft Zichzelf omgord met macht.
Ja, vast staat de wereld, hij zal niet wankelen;

2vast staat Uw troon, van oudsher,
U bent van eeuwigheid.

3De rivieren verheffen, HEERE,
de rivieren verheffen hun stem,
de rivieren verheffen hun gebruis.

4De HEERE in de hoogte is machtiger
dan het bruisen van machtige wateren,
de machtige golven van de zee.

5Uw getuigenissen zijn zeer betrouwbaar;
de heiligheid is een sieraad voor Uw huis, HEERE,
tot in lengte van dagen.

Over het ‘ja maar’ gesproken
We willen vandaag stilstaan bij het vierde vers uit de psalm die in het Hebreeuws zegt:
boven de stemmen van vele wateren, van de geweldige baren der zee, is de Here geweldig in den hoge.

Ja, ja, het kan waar zijn:
De volkeren verheffen, HEERE,
de volkeren verheffen hun stem,
de volkeren verheffen hun gebruis.

Maar…
boven de stemmen van vele wateren, van de geweldige baren der zee, is de HEERE geweldig in den hoge.

Boven de stemmen van machtige wateren, de Mym ('majim'), een beeld van de volkerenzee. Over welk beeld gaat het nu eigenlijk? Weer een trapje hoger dan het beeld in vers 3, dan nog een trapje hoger: 'de majestueuze brekers van de zee' en dan opeens keert het 'geweldig' terug, maar nu in combinatie met 'in de hoge is de HEERE' of zoals het ook vertaald kan worden met de 'formidable'. Zo is het laatste woord van dit vers de Naam van God. Hij heeft het laatste woord en Hij is het laatste Woord. Die Naam vormt na al het geweld in vers 3 en 4 HET rustpunt. Punt uit zou ik willen zeggen.

Mag ik Psalm 68 vers 11 in de oude berijming eens aanhalen in dit verband?

Gewis hoe hoog de nood mag gaan
God zal zijn vijands kop verslaan (...)
De Heer heeft zelf ons toegezeid;
'k zal u door macht en wijs beleid
uit Bazan weer doen komen,
u zullen als op Mozes' beê
wanneer uw pad loopt door de zee
geen golven overstromen.

Boven al die geschiedenis, het tumult staat die Naam, de Eeuwige.

En we lezen in Jesaja 43:

Zo zegt de HEERE,
Die een weg maakte in de zee
en een pad in machtige wateren,

Die strijdwagens en paarden deed uitrukken,
leger en macht,
zij liggen tezamen neer, zij zullen niet meer opstaan,
uitgedoofd zijn zij, uitgeblust als een vlaspit.

Denk niet aan de dingen van vroeger,
let niet op de dingen van het verleden.

Zie, Ik maak iets nieuws.
Nu zal het ontkiemen. Zult u dat niet weten?
Ja, Ik zal een weg aanleggen in de woestijn,
rivieren in de wildernis.

De dieren van het veld zullen Mij eren –
jakhalzen en struisvogels –
want Ik zal water geven in de woestijn,
in de wildernis rivieren,
om Mijn volk, Mijn uitverkorene, te drinken te geven.

Dit volk heb Ik Mij geformeerd.
Zij zullen Mijn lof vertellen.

Als dat geen zegen is.

We gaan luisteren naar het lied How Great is Our, hoe groot is onze God. Het wordt gezonden in het Hebreeuws, Pools en Engels en in Krakow, Polen gezongen met 3 miljoen mensen in totaal. Denk je eens in Krakow, op die plek en dan zingen Hoe groot is onze God.

DELEN
[Sassy_Social_Share]