Klik hieronder omnaar de uitzending te luisteren:

Woensdag 16 februari 2022

Psalm 104

Gods glorie in de schepping

1 Loof de HEERE, mijn ziel.
HEERE, mijn God, U bent zeer groot,
U bent met majesteit en glorie bekleed.

2 Hij hult Zich in het licht als in een mantel,
Hij spant de hemel uit als een tentkleed.

3 Hij maakt de zoldering van Zijn hemelzalen op de wateren,
maakt van de wolken Zijn wagen,
wandelt op de vleugels van de wind.

4 Hij maakt Zijn engelen tot hulpvaardige geesten,
Zijn dienaren tot vlammend vuur.

5 Hij heeft de aarde gegrondvest op zijn fundamenten,
die zal voor eeuwig en altijd niet wankelen.

6 U had hem met de watervloed als met een gewaad bedekt,
het water stond tot boven de bergen.

7 Door Uw bestraffing vluchtten ze,
ze haastten zich weg voor het geluid van Uw donder.

8 De bergen rezen op, de dalen daalden neer
op de plaats die U ervoor bestemd had.

9 U hebt een grens gesteld, die ze niet zullen overgaan,
ze zullen de aarde nooit meer bedekken.

10 Hij wijst de bronnen hun loop naar de dalen,
[zodat] ze tussen de bergen door stromen.

11 Ze geven alle dieren van het veld te drinken,
de wilde ezels lessen er hun dorst.

12 Daarbij wonen de vogels in de lucht,
[hun] stem klinkt tussen de takken.

13 Hij bevochtigt de bergen vanuit Zijn hemelzalen,
de aarde wordt verzadigd door de vrucht van Uw werken.

14 Hij doet het gras groeien voor de dieren,
het gewas ten dienste van de mens.
Hij brengt voedsel uit de aarde voort:

15 wijn, die het hart van de sterveling verblijdt,
olie, die [zijn] gezicht doet glanzen,
en brood, dat het hart van de sterveling versterkt.

Over het Levende Water gesproken -5-
Vandaag denken we in deze aflevering verder na over de woorden van Jezus die Hij op het Loofhuttenfeest sprak:

Wie in Mij gelooft, zoals de Schrift zegt: Stromen van levend water zullen uit zijn Letterlijk: buik vloeien.

Wanneer u de voorgaande aflevering niet geluister heeft, wil ik u aanraden deze eerst te beluisteren om het verband van het onderwerp beter op te pakken.

We halen het laatste gedeelte van de voorgaande uitzending nog even terug:
Dit zevende feest, dit Loofhuttenfeest, dit Sukkot is ook een heel uitbundig feest wordt ook gezegd: Gij zult vrolijk zijn! Je kunt dat natuurlijk als een gebod opvatten maar ook als een voorzegging. Het Loofhuttenfeest is een druiven of wijnoogst en ter gelegenheid daarvan werd dit feest, deze hoogtij gevierd. Vreugde en groot feest. Het spreekt van het zevende, het voll, de voltooing Gods plan met deze wereld. De oogst is binnen. Wat een feest! De grote sabbat die aan zal breken voor deze wereld. Voor Israel, maar ook voor de volkerenwereld. En de profeten spreken er ook van dat wanneer het Messiaanse wereldrijk gevestigd zal worden, dat het Loofhuttenfeest wereldwijd gevierd zal worden. In Zacharia 14 staat het echt zwart op wit en leest u zelf het maar eens het hele hoofdstuk, maar in vers

Lezen we het volgende:

Het zal geschieden dat al de overgeblevenen van alle heidenvolken die tegen Jeruzalem zijn opgerukt, van jaar tot jaar zullen opgaan om zich neer te buigen voor de Koning, de HEERE van de legermachten, en om het Loofhuttenfeest te vieren.

Het Loofhuttenfeest heeft dus alles te maken met het Messiaanse wereldrijk. Met dat Millennium, met deze hoogtij periode, met de grote zevende dag.

Wanneer we dan wat verder lezen in Levicitus 23 dan lezen we in vers 39 iets opmerkelijks:
Op de eerste dag is het rustdag en op de achtste dag is het rustdag. Eigenlijk is dat heel opmerkelijk, want het feest duurt zeven dagen hebben we eerder gelezen, maar erblijkt dus een achtste dag aan gekoppeld te zijn. Deze dag blijkt dus geen deel meer uit te maken van Sukkot, het Loofhuttenfeest, maar blijkt er wel aan gelinkt te zijn.

In het Jodendom viert men deze dat Simchat Thora, de vreugde van de Thora, de vreugde van het onderwijs dat God geeft. En dat is eveneens een feest dat erg uitbundig gevierd wordt. JHWH die Zijn Woord heeft gegeven aan Zijn volk.

Maar tegelijkertijd weten we dat de achtste dag verband houdt met een nieuw begin. De acht heeft te maken met de nieuwe schepping, de dag dat het nieuwe leven tevoorschijn kwam uit het graf, de steen werd weggerold, maar de achtste dag was ook de dag van de besnijdenis.

Tot zover even de inleiding op de dag dat we lezen dat Jezus op het Loofhuttenfeest aanwezig was en de woorden uitsprak zoals we die lezen in Johannes 7:

En op de laatste, de grote dag van het feest, stond Jezus daar en riep: Als iemand dorst heeft, laat hij tot Mij komen en drinken. Wie in Mij gelooft, zoals de Schrift zegt: Stromen van levend water zullen uit zijn binnenste binnenste – Letterlijk: buik. vloeien.

Er blijkt bij de uitleggers van dit feest onenigheid te bestaan over de dag waarop Jezus / Jeshua dit sprak.  Het Loofhuttenfeest, Sukkot, duurde zeven dagen, dus vanuit dat oogpunt zou je kunnen zeggen dat het de laatste, de zevende dag van het Loofhuttenfeest was. En als er verder in de tekst geen nadere aanduiding bij gestaan had, hadden we kunnnen denken aan de zevende dag, maar omdat er nadrukkelijk bij vermeld wordt dat het op de laatste, de grote dag van het feest was, als extgra toevoeging, als extra verduidelijking, dat moet dat haast wel de achtste dag zijn, want van de zevende dag wordt eigelijk in de schrift niets bijzonders vermeld. Van de achtste dat worden echter vier zaken in het bijzonder genoemd. We lezen namelijk in vers 36 van Leviticus 23 het volgende: Op de achtste dag moet u een heilige samenkomst houden en de HEERE een vuuroffer aanbieden. Het is een bijzondere samenkomst. U mag geen enkel dienstwerk doen.

Er moest dus een heilige, dus apartgezette, samenkomst plaatsvinden
Er moest de HEERE een vuuroffer aangeboden worden
Het betrof een bijzondere samenkomst
Er mocht geen dienstwerk gedaan worden.

Dit feest spreekt dus van een feest dat God voornemens is, straks in de toekomst. Hij zal deze schepping bevrijden van het dienstwerk, of anders vertaald van de slavernij. In de rust en in de vrijheid zal brengen.

Paulus spreekt hier bijvoorbeeld ook over in Romeinen 8 waar we lezen in de verzen 18 tot en met 23:

Want ik ben ervan overtuigd dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid die aan ons geopenbaard zal worden.

19 Met reikhalzend verlangen immers verwacht de schepping het openbaar worden van de kinderen van God.

20 Want de schepping is aan de zinloosheid onderworpen, niet vrijwillig, maar door hem die haar daaraan onderworpen heeft,

21 in de hoop dat ook de schepping zelf zal bevrijd worden van de slavernij van het verderf om te komen tot de vrijheid van de heerlijkheid van de kinderen van God.

2 2Want wij weten dat heel de schepping gezamenlijk zucht en gezamenlijk in barensnood verkeert tot nu toe.

23 En dat niet alleen, maar ook wijzelf, die de eerstelingen van de Geest hebben, ook wijzelf zuchten in onszelf, in de verwachting van de aanneming tot kinderen, namelijk de verlossing van ons lichaam.

En juist op deze dag, op de achtste dag dus, op deze toegevoegde dag, staat Jezus in de tempel en roept het, zoals we lezen in Johannes 7, blijkbaar met enige verheffing in Zijn stem, want er staat nadrukkelijk dat Hij het riep: Als iemand dorst heeft, laat hij tot Mij komen en drinken. Wie in Mij gelooft, de Schrift zegt: Stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien.

Iedereen moest dit als het ware horen.

In veel Joodse toelichtingen op dit vers wordt verwezen naar het Joodse gebruik dat in de dagen van het Loofhuttenfeest dagelijks water geschept werd vanuit het badwater van Siloam en dit bracht met dan gedurende een feestlijke optocht naar het Tempelplein.

Wanneer we dit weten geeft dat wat meer achtergrond aan de opmerking van Jezus op het Tempelplein, wanneer Hij tussen die mensenmassa staat en roept: Als iemand dorst heeft, laat hij tot Mij komen en drinken.

En je kunt je zomaar voorstellen dat dat onder Zijn toehoorders tot wat rumoer geleid heeft.

Natuurlijk is het zo dat Jezus / Jeshua daarbij refereert aan Schriftplaatsen uit het Eerste Testament.

Nog een keer: Jezus roept: Wie in Mij gelooft, de Schrift zegt: Stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien.

Hij verwijst hier dus naar woorden die eerder opgetekend zijn. Maar welke zijn dat dan? Het is in ieder geval van toepassing op het land van Israel tijdens de zevende dag, tijdens het nieuwe millennium die binnenkort zal aanbreken, waar het Loofhuttenfeest een beeld van is.

In Ezechiel 47 lezen we een geweldig vooruitzicht op wat binnenkort zal plaatsvinden. En ik vindt het een gemis wanneer we dit hoofdstuk niet zouden lezen want het spreekt, let op over de nieuwe tempel, waar uit het water stroomt. Laten we gewoon de eerste twaalf verzen eens lezen:

Het heilige water uit de nieuwe tempel

1 Daarna bracht Hij mij terug naar de ingang van het huis. En zie, er stroomde water uit, van onder de drempel van het huis naar het oosten, want de voorkant van het huis lag naar het oosten. Het water stroomde naar beneden van onder de rechterzijde van het huis, ten zuiden van het altaar.

2Ver volgens bracht Hij mij naar buiten via de noorderpoort en leidde mij buitenom rond naar de buitenpoort, in de richting die naar het oosten gekeerd is. En zie, uit de rechterzijde borrelde water.

3 Toen de Man naar het oosten naar buiten ging, was er een meetlint in Zijn hand. Hij mat duizend el en liet mij door het water gaan: het water kwam tot de enkels.

4 Hij mat weer duizend el en liet mij door het water gaan: het water kwam tot de knieën. Toen mat Hij er weer duizend en liet mij erdoor gaan: het water kwam tot de heupen.

5 Nog eens mat Hij duizend el: het was een beek waar ik niet door kon gaan, want het water was heel hoog – water waar men alleen zwemmend door kon, een beek waar men anders niet door kon gaan.

6 Hij zei tegen mij: Hebt u het gezien, mensenkind? Toen leidde Hij mij en bracht mij terug naar de oever van de beek.

7 Toen ik teruggekeerd was, zie, bij de oever van de beek stonden zeer veel bomen, aan deze kant en aan de andere kant.

8 Hij zei tegen mij: Dit water stroomt weg naar het oostelijke gebied en stroomt in de Vlakte naar beneden en komt in de zee. In de zee uitgestort, wordt het water gezond.

9 Het zal gebeuren dat alle levende wezens die er wemelen, overal waar een van beide beken naartoe komt, zullen leven. Daar zal zeer veel vis zijn, omdat dit water daarheen komt, en alles waarheen deze beek komt, zal gezond worden en leven.

10 Verder zal het gebeuren dat er vissers langs zullen staan vanaf Engedi tot En-Eglaïm. Er zullen droogplaatsen voor sleepnetten zijn. Hun vis zal van elke soort zijn, zeer talrijk, zoals de vis in de Grote Zee.

11 Maar de moerassen ervan en de poelen ervan zullen niet gezond worden: ze zijn aan het zout prijsgegeven.

12 En langs de beek, langs de oever ervan, zullen aan deze kant en aan de andere kant allerlei vruchtbomen opkomen, waarvan het blad niet zal verwelken en waarvan de vrucht niet zal opraken. Elke maand zullen ze nieuwe vruchten voortbrengen, want het water ervoor stroomt uit het heiligdom. De vrucht ervan zal tot voedsel dienen en het blad ervan tot genezing.

Als dat geen zegen is.

Ik wilde het hier even bij laten. De volgende keer willen we verder met elkaar over nadenken over de betekenis van wat wij hier lezen en de relatie van de woorden die Jezus riep op het tempelplein.

Vanmorgen heb ik een vrolijk lied uitgezocht wat denk ik heel toepasselijk is bij wat wij vanmorgen overdacht hebben.

Het is lied 459 uit de bundel Opwekking:

Levend water, verfrissend, vrij
Het stroomt de berg af tot in de vallei.
‘T Is Gods rivier die je vreugde geeft.
Hij brengt vernieuwing aan alles wat leeft.

Daar bij de rivier gaan je voeten dansen.
Daar bij de rivier zingt je hart een lied.
Daar bij de rivier gaan je ogen lachen;
Kom drink het water, ontvang het om niet.

Het bruist van leven in Gods rivier;
Wie daarvan drinken; verheugen zich hier.
En ben je eens in die stroom geweest,
Daar blijf je dorstig naar meer van Gods Geest.

En op de berg in Gods heerlijkheid,
Daar zien wij Jezus in majesteit.
En langs de oevers van Gods rivier
Daar juichen wij, want zijn liefde is hier.

DELEN
[Sassy_Social_Share]