Klik hieronder om naar de uitzending te luisteren:

Psalm 104

31 De heerlijkheid van de HEERE zij voor eeuwig,
laat de HEERE Zich verblijden in Zijn werken.

32 Aanschouwt Hij de aarde, dan beeft hij,
raakt Hij de bergen aan, dan roken zij.

33 Ik zal voor de HEERE zingen in mijn leven,
ik zal voor mijn God psalmen zingen, mijn leven lang.

34 Mijn overdenking van Hem zal aangenaam zijn,
ík zal mij in de HEERE verblijden.

35 De zondaars zullen van de aarde verdwijnen,
de goddelozen zullen er niet meer zijn.

Loof de HEERE, mijn ziel!
Halleluja!

Over heerlijkheid en eer gesproken (1)

We zijn bij de overdenkingen van Psalm 104 aan het laatste gedeelte terecht gekomen. En dit laatste gedeelte begint met het bespreken van de eeuwigdurende heerlijkheid of glorie van de HEERE, JHWH die gericht is op het Zich verblijden in al Zijn werken.

In het voorgaande vers, in vers 29 lazen we over de schepselen:

Verbergt U Uw aangezicht, zij worden door schrik overmand,
neemt U hun adem weg, zij geven de geest
en keren terug tot hun stof.

En inderdaad, van Zijn schepselen moeten we zeggen dat zij terug keren tot hun stof, en we worden daar elke keer weer aan herinnerd. Maar met betrekking tot de Schepper is dat van een heel andere orde: Want de heerlijkheid van de HEERE is voor eeuuwig.

De heerlijkheid van de mens die is maar heel tijdelijk, zo er al sprake is van heerlijkheid. In het woord heerlijkheid vinden we het woord eer. Maar de eer van de mensen is zo vergankelijk. Is zo broos. Mensen worden nogal eens geadoreerd. Ook daarin zit het woord eer. Maar er hoeft maar iets te gebeuren en zij verliezen hun eer en roem. Eer en roem zijn zo vergankelijk. Ik moet denken aan Nebukadnezar, de Koning van, let op, Babel, ook in geestelijke zin, waarvan we de ontluisterende woorden lezen in Daniel 4:

Na verloop van twaalf maanden was hij aan het wandelen op het dak van het koninklijk paleis van Babel.

30 De koning nam het woord en zei: Is dit niet het grote Babel, dat ik als een huis voor het koninkrijk gebouwd heb, door mijn sterke macht en ter ere van mijn majesteit?

31 Dit woord was nog in de mond van de koning of er viel een stem vanuit de hemel: U, koning Nebukadnezar, wordt aangezegd: Het koningschap is van u weggegaan!

32 Men zal u uit de mensenwereld verstoten en u zult uw verblijf hebben bij de dieren van het veld. Men zal u gras te eten geven zoals aan de runderen, en er zullen zeven tijden over u voorbijgaan, totdat u erkent dat de Allerhoogste Heerser is over het koningschap van de mensen en dat geeft aan wie Hij wil.

33 Op hetzelfde ogenblik werd dat woord over Nebukadnezar voltrokken. Hij werd uit de mensenwereld verstoten, hij at gras zoals runderen, en zijn lichaam werd bevochtigd door de dauw van de hemel, totdat zijn haar zo lang werd als de veren van arenden en zijn nagels als die van vogels.

Wat een ongelooflijke ontluistering! En hoevelen hebben na Nebukadnezar niet gezegd: : Is dit niet het grote Babel, dat ik als een huis voor het koninkrijk gebouwd heb, door mijn sterke macht en ter ere van mijn majesteit?

Weet u, het zijn woorden die afkomsitg zijn van de grote tegenstander van God. De grote tegenstander van de Eeuwige. En ze zijn in alle tijden aanwezig geweest. Ik moet denken aan alle grote wereldrijken, aan Rome in de tijd van Jezus, maar ook ver daarna, aan de tijd van Napoleon, aan de tijd van Hilter en nu aan de tijd waarin wij leven, aan Rusland. Het bouwen en verwezenlijken van een groot rijk, ten koste van vele, vele mensen levens. Rijken die gebouwd werden op het bloed van duizenden en miljoenen mensen. En alle voorgaande rijken zijn er niet meer. Niets meer van over. Want:

Verbergt U Uw aangezicht, zij worden door schrik overmand,
neemt U hun adem weg, zij geven de geest
en keren terug tot hun stof

Maar er is een rijk, dat door het bloed van slechts een Man en dat was nota bene van Hemzelf, gebouwd wordt en dat niet tijdelijk is, maar eeuwig stand zal houden. Want:

De heerlijkheid van de HEERE zij voor eeuwig!

Als dat geen zegen is.

DELEN
[Sassy_Social_Share]