Klik hieronder om naar de uitzending te luisteren:

Psalm 105

1 Loof de HEERE, roep Zijn Naam aan,
maak Zijn daden bekend onder de volken.

2 Zing voor Hem, zing psalmen voor Hem,
spreek aandachtig van al Zijn wonderen.

3 Beroem u in Zijn heilige Naam,
laat het hart van wie de HEERE zoeken, zich verblijden.

4 Vraag naar de HEERE en Zijn kracht,
zoek Zijn aangezicht voortdurend.

5 Denk aan Zijn wonderen, die Hij gedaan heeft,
aan Zijn tekenen en de oordelen van Zijn mond,

6 nakomelingen van Abraham, Zijn dienaar,
kinderen van Jakob, Zijn uitverkorenen.

7 Hij is de HEERE, onze God,
Zijn oordelen gaan over heel de aarde.

8 Hij denkt aan Zijn verbond voor eeuwig,
aan de belofte die Hij gedaan heeft,105:8 de belofte … heeft – Letterlijk: het woord dat Hij geboden heeft.
tot in duizend generaties,

9 aan het verbond dat Hij met Abraham gesloten heeft,
en Zijn eed aan Izak.

10 Voor Jakob heeft Hij het vastgesteld als een verordening,
voor Israël als een eeuwig verbond,

11 door te zeggen: Ik zal u het land Kanaän geven,
het gebied dat uw erfelijk bezit is.

12 Toen zij met weinig mensen waren,
ja, met weinigen, en vreemdelingen daarin,

13 en zij van volk naar volk zwierven,
van het ene koninkrijk naar het andere volk,

14 liet Hij geen mens toe hen te onderdrukken.
Ook bestrafte Hij koningen omwille van hen en zei:

15 Raak Mijn gezalfden niet aan,
doe Mijn profeten geen kwaad.

Over gezalfden gesproken
In het laatst gelezen vers worden Abraham, Izak en Jacob gezalfden en profeten van de HEERE genoemd. Bijzonder toch? Alleen al om het eenvoudige feit dat we van hen niet lezen dat zij ooit met materiële olie gezalfd zijn.

Om naar een aantal kenmerken van gezalfden te zoeken lezen we in het Bijbelboek Richteren:

In het boek Richteren lezen we hoe God mannen, die Hij had uitgekozen, stuurde om in een bepaalde periode bevrijders en heersers te zijn voor het volk Israël. Elk van die richters dankte zijn vermogen om te bevrijden aan de zalving van de Heilige Geest die op hem of haar rustte. Daarna, toen God het volk Israël koningen gaf, omdat het volk daar zelf om gevraagd had, werden die koningen apart gezet door een ceremonie van zalving met olie. Dit gold ook voor Israëls eerste koning, Saul.

Toen nam Samuel een oliekruik, goot die leeg op zijn hoofd, kuste hem en zei: Is het niet zo, dat de HEERE u tot een vorst over zijn eigendom gezalfd heeft? (1 Samuel 10:1)

Om de leider te kunnen zijn over Gods eigendom, moest een man gezalfd zijn met olie. De olie is natuurlijk een beeld van de Heilige Geest. Dit komt nog duidelijker naar voren in het geval van Israëls tweede koning, David. In 1 Samuel 16:13 lezen we: Toen nam Samuel de oliehoorn en zalfde hem (David) te midden van zijn broers. En de Geest van de HEERE werd vaardig over David vanaf die dag en voortaan.

In het tweede deel van het vers zien we prachtig wat het effect is van zalving: En de Geest van de HEERE werd vaardig over David vanaf die dag en voortaan. In overeenstemming hiermee is Christus, of de Messias, degene die gezalfd werd met kracht van de Heilige Geest om de bevrijder en heerser te zijn, voor Israël en voor ieder die Hem aanneemt als Messias.

In het Oude Testament is het woord ‘gezalfde’ of ‘messias’ (in het Hebreeuws: masjiach) gebruikt als een titel. Met name de koning van Israël wordt beschouwd als de ‘gezalfde’.

In die zin zijn Abraham, Izak en Jacob dus gezalfden of ‘Messias’ of in het Grieks ‘Christus’. Dat klinkt wellicht vreemd in de oren, maar het is de letterlijke vertaling van het woord ‘gezalfde’.

De zalving van een persoon was het teken dat hij door God was uitgekozen voor zijn taak (zie bijvoorbeeld Psalm 2:2, waar we lezen De koningen van de aarde stellen zich op en de vorsten spannen samen tegen de HEERE en tegen Zijn Gezalfde). Een koning die gezalfd is, heeft een nauwe relatie met God. Gods geest rust op hem.

Ik las zojuist Psalm 2 waar we over de HEERE en Zijn Gezalfde (enkelvoud) lazen. Wat betekent die titel en op wie is hij van toepassing?

De Griekse vertaling voor de Gezalfde is De Christus
Het is duidelijk vanuit het Nieuwe Testament dat het woord ‘Christus’ niet een naam, maar een titel is. Elk Evangelie spreekt namelijk over ‘de Christus’ (zie Matt. 16:20; Mark. 14:61; Luk. 3:15; Joh. 4:29). De eerste keer dat we de titel in het Lukasevangelie tegenkomen, is als Simeon het kind Jezus in de tempel ontmoet. We lezen dan dat hem “een Goddelijke openbaring was gegeven door de Heilige Geest dat hij de dood niet zien zou voordat hij de Gezalfde van de Heere zou zien” (Luk. 2:26). ‘Gezalfde’ is hier de letterlijke vertaling van het woord ‘Messias’. Dat de titels ‘Christus’ en ‘Messias’ een en dezelfde zijn, wordt ook expliciet door Johannes bevestigd. Als Andreas tegen zijn broeder Simon zegt: “Wij hebben de Messias gevonden”, verklaart Johannes: “wat vertaald wordt (vanuit het Hebreeuws in het Grieks) als de Christus” (Joh. 1:41; vgl. Joh. 4:25).

Als de Heere Jezus Zijn discipelen de vraag stelt: “Maar u, wie zegt u dat Ik ben?”, luidt het antwoord van Petrus: “De Christus van God” (Luk. 9:20). Evenals Lukas 2:26 waar we al lazen over ‘de Gezalfde van de Heere”, verbindt Petrus de titel ‘Christus’, rechtstreeks met God; de Christus van God. De Gezalfde staat namelijk allereerst in Zijn dienst. De betekenis ervan wordt met name in het Oude Testament nader verklaard. Er blijken daar drie groepen mensen – ter benoeming en bekrachtiging van hun door God gegeven ambt – met olie te worden gezalfd: priesters, koningen en profeten.

Daarover wil ik een volgende keer met u nadenken. Abraham, Izak en Jacob, Messiassen van het volk Israel. Wat bijzonder en wat een zegen!

DELEN
[Sassy_Social_Share]

#0607 Psalm 105 -18- 2022-04-26