Klik hieronder om naar de uitzending te luisteren:

Lofzang op de trouw van de HEERE

1 Loof de HEERE, roep Zijn Naam aan,
maak Zijn daden bekend onder de volken.

2 Zing voor Hem, zing psalmen voor Hem,
spreek aandachtig van al Zijn wonderen.

3 Beroem u in Zijn heilige Naam,
laat het hart van wie de HEERE zoeken, zich verblijden.

4 Vraag naar de HEERE en Zijn kracht,
zoek Zijn aangezicht voortdurend.

5 Denk aan Zijn wonderen, die Hij gedaan heeft,
aan Zijn tekenen en de oordelen van Zijn mond,

6 nakomelingen van Abraham, Zijn dienaar,
kinderen van Jakob, Zijn uitverkorenen.

7 Hij is de HEERE, onze God,
Zijn oordelen gaan over heel de aarde.

8 Hij denkt aan Zijn verbond voor eeuwig,
aan de belofte die Hij gedaan heeft,105:8 de belofte … heeft - Letterlijk: het woord dat Hij geboden heeft.
tot in duizend generaties,

9 aan het verbond dat Hij met Abraham gesloten heeft,
en Zijn eed aan Izak.

10 Voor Jakob heeft Hij het vastgesteld als een verordening,
voor Israël als een eeuwig verbond,

11 door te zeggen: Ik zal u het land Kanaän geven,
het gebied dat uw erfelijk bezit is.

12 Toen zij met weinig mensen waren,
ja, met weinigen, en vreemdelingen daarin,

13 en zij van volk naar volk zwierven,
van het ene koninkrijk naar het andere volk,

14 liet Hij geen mens toe hen te onderdrukken.
Ook bestrafte Hij koningen omwille van hen en zei:

15 Raak Mijn gezalfden niet aan,
doe Mijn profeten geen kwaad.

Over een wormpje gesproken (1)
Vanmorgen maken we een beging met een nieuwe perikoop in de psalm. Dit gedeelte begint bij vers 12 en eindigt bij vers 15. Je zou boven dit stukje de woorden’ Over de bescherming van de HEERE’ kunnen zetten. En die bescherming genoot Israel al toen zij nog met weinig mensen waren, ja met weinigen, en vreemdelingen daarin.

Vanaf hun prilste bestaan, “toen zij [met] weinig mensen waren”, heeft God voor hen gezorgd. Dat ze echt met weinig mensen waren, wordt door de toevoeging “ja, weinigen” benadrukt. Daarbij waren ze “vreemdelingen”, mensen zonder enig recht op verblijf en bescherming. In Hebreen lezen we daarover: Door het geloof is hij een inwoner geweest in het land van de belofte als in een vreemd land en heeft hij in tenten gewoond, met Izak en Jakob, die mede-erfgenamen waren van dezelfde belofte.

Maar God beschermde hen.

Toen het nog maar een paar mannen waren, in het hebreeuws methee mispar; letterlijk, toen ze mannen van het getal waren; dat wil zeggen wanneer ze makkelijk konden worden geteld. Hoogstens enkele tientallen, of, met hun hele huishouden, enkele honderden.

In tegenstelling tot wat hun nageslacht daarna was, als het zand van de zee zonder aantal: ja, heel weinig. Het Hebreeuwse woord chimgnat, betekent ofwel klein in aantal, ofwel in aanzien. De betekenis is waarschijnlijk dat ze onbeduidend waren wat betreft macht, omdat het kleine aantal van hen zojuist werd genoemd.

En terwijl ik deze woorden in de voorbereiding op het programma vanmorgen schrijf moet ik denken aan de woorden uit Jesaja 41 vers 14: Vrees niet, gij wormpje Jakobs, gij volkje Israëls! Ik help u, spreekt de HEERE, en uw Verlosser is de Heilige Israëls!”.

In Jesaja 41 spreekt de Heere Zijn volk aan met ‘wormpje Jakobs’ en ‘volkje Israëls’. Is dat kleinerend bedoeld, of gaat er een diepere betekenis achter schuil?

‘Wormpje Jakobs’ is niet de meest eervolle omschrijving die de Heere hier voor Zijn volk gebruikt. Een volk dat toch op zoveel fronten een unieke bijdrage aan de wereldgemeenschap heeft geleverd. Denk alleen maar aan het aantal Nobelprijzen die Joden ontvingen. Behalve Einstein vielen vanaf 1901 maar liefst ruim 150 Joodse wetenschappers deze eer te beurt. Ongelooflijk, een volk dat niet meer dan een kwart procent van de totale wereldbevolking bedraagt, kreeg 20 procent van de meest prestigieuze wereldprijzen uitgeloofd.

Maar..., als we toch bezig zijn om alles in perspectief te zetten, hoe geringschattend het begrip ‘wormpje’ ook mag klinken, de Heere spreekt over de volken als een “druppel aan een emmer en een stofje aan de weegschaal” (Jes. 40:15). Natuurlijk ligt er een veel diepere betekenis in de begrippen ‘wormpje’ en ‘volkje’ opgesloten.

De Heere zegt in Deuteronomium 7:7,8 dat Hij Israël niet verkoren heeft vanwege haar talrijkheid boven de andere volken, maar omdat Hij het volk liefhad. Is het u wel eens opgevallen dat God Zijn liefde nooit verklaart in termen van oorzaak en gevolg zoals wij mensen doen?

Wij hebben lief omdat..., maar God is liefde. Liefhebben is Zijn natuur ongeacht de staat waarin het voorwerp van Zijn liefde zich bevindt, zelfs al is het maar een wormpje, een druppel of een stofje.

Mag ik dat vanmorgen eens persoonlijk maken? Het kan zo maar zo zijn dat u zich vanmorgen ook zo waardeloos voelt om het maar eens populair te zeggen. Onbeduidens onf nietszeggend. Dat u niet degene bent die tijdens de dienst op het prodium staat. Dat u geen grote dingen in uw leven in gang gezet hebt. Maar dan is vanmorgen de boodschap van God dat allemaal niet meetelt. Want wij nhebben lief omdat… maar God is liefde. Liefhebben is Zijn natuur.

Als dat geen zegen is.

Genade zo oneindig groot.

DELEN
[Sassy_Social_Share]