Klik hieronder om naar de uitzending te luisteren:

Psalm 90 Naardense vertaling

Een gebed, v. Mozes, de man G’ds).
Heer, schuilplaats zijt gij ons geweest
in geslacht na geslacht.

Van eer de bergen werden gebaard
en gij aarde en wereld voortbracht,
van eeuwig tot eeuwig
zijt gij G’d.

Gij doet een mens weerkeren tot molm,
gij zegt:
zonen van Adam, keert weer!

Want duizend jaren zijn
in uw ogen
als de dag van gister zo die voorbijgaat,
als een wake in de nacht.

Gij spoelt ze weg, zij zijn een slaap,
in de ochtend
als gras dat opschiet:

in de ochtend in bloei en het schiet op,
voor de avond afgesneden en verdord.

Ja, wij vergaan door uw woede,
worden verbijsterd door uw gramschap,-
als gij onze ongerechtigheden
stelt u tegenover,
onze geheimen
in het licht van uw aanschijn.

Ja, in uw verbolgenheid wenden zich
al onze dagen,
ons vergaan onze jaren als een zucht.

De dagen onzer jaren,
daarin gaan zeventig jaar,
tachtig jaar als we sterk zijn
en het meeste daarvan
is moeite en verdriet,
want snel wordt het afgesneden,
wij vliegen heen.

Wie kent de kracht van uw woede,
uw verbolgenheid,-
hoe zeer gij zijt te vrezen!

Om onze dagen te tellen,
schenk ons zodanig kennis,
dat wij komen
tot een hart vol wijsheid!

Keer weer, Ene,- tot wanneer?-
heb deernis
over wie u dienen!

Over de terugkeer van de Messias gesproken -2-
We lazen in vers 13 zojuist:
Keer weer, Ene,- tot wanneer?- heb deernis
over wie u dienen!

Of zoals de Herziene Statenvertaling zegt:
Keer terug, HEERE, hoelang nog?
Laat het U berouwen over Uw dienaren.
Zoals gisteren beloofd wil ik vandaag wil ik nog eens nadenken over de wederkomst van de Messias in het licht van de Bijbelse feesten.

Want waarom wordt er in de kerken nog maar zo weinig gesproken over de wederkomst van de Messias? Zelfs het stellen van die vraag wordt vaak vermeden. Ja, we geloven wel dat Hij ooit zal terugkomen, maar voor veel gelovigen is dat een abstract geloof geworden, waarover ook dominees maar liever niet te concreet willen zijn.

Een dominee zei eens: De kerk wacht al zoveel eeuwen op de terugkomst van dat het nog wel een tijd zal duren. Maar dat is toch eigenaardig, want het zou moeten betekenen dat onze verwachting juist groter moet zijn en daar zijn ook veel aanwijzingen voor.

Een van de belangrijkste redenen waarom de verwachting van gelovigen zo vervaagd is geraakt, ligt misschien wel in de kerkgeschiedenis zelf. Al in de vroege eeuwen van de kerk ontstond de gedachte dat veel profetie niet letterlijk, maar geestelijk moest worden uitgelegd, de zogenoemde vervangingstheologie.

De gedacht was dat de kerk de positie van Israël had overgenomen en was een soort geestelijke plaatsvervanger voor Israel geworden. Adonai, G’d, zou Israel terzijde hebben gesteld met klaar zijn met Zijn volk.

Griekse en Romeinse invloeden leidden er toe dat de Bijbel op veel vlakken vergeestelijkt werd, waardoor voorzeggingen door de profeten hun concrete betekenis verloren.

Langzaam raakte de theologie van de kerken los van hun oorspronkelijke wortels en leek het steeds minder op het denken van de eerste gemeenten. De kerk verzette zich tegen alles wat – in hun ogen – Joods leek, maar vergat dat veel waarheid niet zozeer Joods, maar vooral Bijbels was.

Tegelijkertijd stond de deur wel open voor veel heidense invloeden die vanuit het Romeinse Rijk de christelijke Staatskerk binnenkwamen, om er te blijven. De geschiedenis leert ons dat Keizer Constantijn weliswaar de kerk van het Christendom haar macht gaf, maar dat de kerk van haar Messias van belangrijke fundamenten werd ontdaan.

We moeten eigenlijk tot de conclusie komen dat het vandaag de dag nog niet beter gesteld is met de kerk. De kerk van vandaag heeft nauwelijks aandacht voor de Bijbelse feesten die G’d in het Eerste Testament opdroeg eeuwig (!) te vieren en dat is de reden waarom bijna niemand er mee is opgegroeid. Die feesten leken en schijnen voor de christenen Anno 2021 niet meer relevant, omdat door de komst van Jezus de Messias, Jeshoe haMassiach een nieuwe tijd zou zijn aangebroken waarin deze feesten achterhaald waren.

Maar deze Bijbelse feesten zijn door G’d/Adonai in Deuteronomium en Leviticus zelf tot een eeuwige inzetting ingesteld met een doel. Ze bleken repetities of schaduwen te zijn van toekomstige gebeurtenissen, waarin Christus, de Messias toen al centraal stond. Elk van deze feesten laten een belangrijk heilsfeit zien die Jezus/Jeshua mlater als de Zoon van G’d zou vervullen. Hij vervulde de diepe betekenis

G’d/Adonai instrueerde het volk om de sabbat en de zeven feesten te vieren. De voorjaarsfeesten bestaan uit het Pesachfeest, het feest der Ongezuurde Broden en Eerstelingen en G’d bepaalde hiervoor vaste kalenderdagen. Wat lang onopgemerkt bleef was dat Jezus / Jeshua tijdens Zijn bediening de diepe betekenis van elke van de feesten letterlijk vervulde op de kalenderdag van elk van deze feesten en Hij zelfs op de daarvoor bestemde uren de rituelen vervulde die de priester(s) al eeuwenlang als schaduwen uitvoerden. Zo is het opmerkelijk dat Hij Zijn leven vrijwillig aflegde exact op de dag en het uur dat de Hogepriester in de Tempel het Pesachlam voor de natie slachtte.

Maar het Goddelijke patroon stopt daar niet. Want het Eerstelingenfeest dat jaarlijks werd gevierd was ook precies de kalenderdag waarop Jezus Christus in de vroege morgen als Eersteling opstond uit de Dood en ook de kalenderdag waarop het volk van de Hebreeërs eeuwen eerder opstond uit de Schelfzee en daardoor hun vrijheid kregen. G’d bracht Zijn Patroon aan door heel bijzondere dingen te doen op daarvoor bestemde kalenderdagen.

De dag waarop de Heilige Geest de Wet van Christus op de harten van de gelovigen in Jeruzalem schreef, was het aloude Pinksterfeest, het vierde feest in de reeks. Dit feest werd al eeuwenlang gevierd en een van de thema’s van dit feest was volgens de Joodse overlevering dat op die dag G’d de Wet aan het volk had gegeven bij de Sinaï en het verbond met hen had gesloten. Op die manier gaf Jeshua aan dat Hij de werkelijkheid was van die feesten die al eeuwenlang als een aanwijzing werden gevierd.

Bent u nieuwsgierig geworden naar de andere feesten ? Nu Jeshua deze voorjaarsfeesten precies op de bestemde dagen vervulde, komt de vraag naar voren hoe de nog niet vervulde najaarsfeesten dan vervuld zullen worden? Deze feesten zijn nu nog niet vervuld, maar als Adonai hier Zijn patroon volgt, zullen ook deze feesten in de nabije toekomst vervuld worden op hun bestemde kalenderdagen.

De najaarsfeesten bestaan uit het Bazuinenfeest, de Grote Verzoendag en het Loofhuttenfeest. Ook deze feesten worden door de kerken – ten onrechte – niet meer gevierd en daardoor missen christenen veel concrete aanwijzingen over de wederkomst van de Messias.

Over het bazuinenfeest lezen we in Leviticus 23, vers 24: Spreek tot de Israëlieten en zeg In de zevende maand, op de eerste dag van de maand, moet u een rustdag houden, een gedenkdag aangekondigd door bazuingeschal, een heilige samenkomst.

In dit feest wordt uitgebeeld dat Yeshua HaMashiach zal terugkomen op de wolken bij het roepen van een aartsengel en het geklank  van een bazuin van God. (1

Wat Yeshua hier in Mattheüs 24 leert werd al door Mozes geprofeteerd: in Deuteronomium 30 :4 Al bevonden uw verdrevenen zich aan het einde van de hemel, toch zal de HEERE, uw God, u vandaar bijeenbrengen en u vandaar weghalen. En de HEERE, uw God, zal u naar het land brengen dat uw vaderen in bezit hadden, en u zult het weer in bezit nemen; en Hij zal u goeddoen en u talrijker maken dan uw vaderen.

Daarna volgt op de Bijbelse kalender de Grote Verzoendag. Deze dag is voor de Joden nog steeds de meest heilige dag in het jaar. In de tijd van de tempel mocht de Hogepriester op deze dag het Heilige der Heilige binnengaan om verzoening tussen G’d en het volk tot stand te brengen.

Na dit reinigingsritueel kwam de Hogepriester naar buiten en dat was voor het volk het teken dat de verzoening tot stand was gekomen. Is dit ook een schaduwritueel? Jazeker, want ook in de toekomst zal de Hogepriester van de gelovigen uit het Hemelse Heiligdom naar buiten komen en terugkeren naar de aarde. Dat is de dag van de Wederkomst van Christus, de dag waarop elk oog Hem zal zien.

Het laatste feest is het Loofhuttenfeest en verdieping van dat feest leert dat het de schaduw is van de start van het toekomstige Vrederijk. Het zal de periode zijn dat de Koning der koningen op aarde zal regeren en woning onder ons zal maken.

Veel van al deze schaduwbeelden zijn in de vroege eeuwen van de kerk verloren gegaan met de gedachte dat de kerk in de plaats van Israel gekomen zou zijn. Israel is door de kerk aan de kant geschoven. Maar de God van Israel doet dat niet en zal Zijn weg met Zijn volk voortzetten.

De volgorde van de Bijbelse of nog beter gezegd G’ds feesten leert ons veel over de opeenvolgende perioden in het heilsplan van G’d met Zijn volk en met de gelovigen die uit de heidenen zijn.

G’ds Woord stelt ons op de hoogte van de tijden waarin wij leven.

Leer dan van de vijgenboom deze les.” (Matteüs 24:32) Als de boom weer gaat uitlopen, uitbotten, dan weet je dat de zomer nabij is! Als Israël weer tot leven komt, moet je weten dat het nabij is, voor de deur!

DELEN

[Sassy_Social_Share]