Klik hieronder om naar de uitzending te luisteren:

Danklied na de ballingschap

1 Een pelgrimslied.
Toen de HEERE de gevangenen van Sion terug deed keren,
waren wij als mensen die droomden.

2 Toen werd onze mond vervuld met lachen
en onze tong met gejuich.
Toen zei men onder de heidenvolken:
De HEERE heeft grote dingen bij hen gedaan!

3 De HEERE heeft grote dingen bij ons gedaan,
daarom zijn wij verblijd.

In de Hebreeuwse Bijbel wordt het vertaald naar het Nederlands zo gelezen:

1 Een lied van beklimmingen.
Wanneer de HEER het lot van Zion herstelt
– we zien het als in een droom  –

2 onze monden zullen gevuld worden met gelach,
onze tongen met liederen van vreugde.
Dan zullen zij onder de volken zeggen:
“De HEER heeft grote dingen voor hen gedaan!”

3 De HEER zal grote dingen voor ons doen
en we zullen ons verheugen.

Over Aliyah maken gesproken -5-
In het tweede vers van de psalm horen we de woorden: Toen de HEERE de gevangenen van Sion terug deed keren. Het historisch- en toekomstig of profetisch perspectief van deze tekst hebben we met elkaar in de voorgaande afleveringen behandeld. Maar hoe zit het dan met de tijd waarin wij leven?

Inderdaad we zien vele Joden van het tweestammenrijk nu naar Israel optrekken, alijah maken. En hoewel het er velen zijn, in het grote geheel van Gods plan met heel zijn volk en ik wil het echt niet kleineren, is het nog maar mondjesmaat. Om over de overige tien stammen nog maar niet te spreken. En hoewel we de eerste tekenen van het herstel met Israel zien, en sommigen van het volk Jezus of Jeshua erkennen en herkennen is er nog geen sprake dat het hele volk zich tot Hem keert en uit de ballingenschap, letterlijk en geestelijk teruggebracht wordt door de HEERE.

Ik lees Romeinen 11:
17 Als nu enige van die takken afgerukt zijn, en u, die een wilde olijfboom bent, in hun plaats – Letterlijk: in hen; of: tussen hen. bent geënt en mede deel hebt gekregen aan de wortel en de vettigheid van de olijfboom,

18 beroem u dan niet tegenover de takken. En als u zich beroemt: U draagt de wortel niet, maar de wortel u.

19 U zult dan zeggen: De takken zijn afgerukt, opdat ik zou worden geënt.

20 Dat is waar. Door ongeloof zijn zij afgerukt en u staat door het geloof. Heb geen hoge dunk van uzelf, maar vrees.

21 Want als God de natuurlijke takken niet gespaard heeft, dan is het ook mogelijk dat Hij u niet spaart.

22 Zie dan de goedertierenheid en de strengheid van God: strengheid over hen die gevallen zijn, over u echter goedertierenheid, als u in de goedertierenheid blijft. Anders zult ook u afgehouwen worden.

23 En ook zij zullen, als zij niet in het ongeloof blijven, geënt worden, want God is machtig hen opnieuw te enten.

24 Want als u afgehouwen bent uit de olijfboom die van nature wild was, en tegen de natuur in op de tamme olijfboom geënt bent, hoeveel te meer zullen zij die natuurlijke takken zijn, geënt worden op hun eigen olijfboom.

25 Want ik wil niet, broeders, dat u geen weet hebt van dit geheimenis (opdat u niet wijs zou zijn in eigen oog), dat er voor een deel verharding over Israël is gekomen, totdat de volheid van de heidenen is binnengegaan.

26 En zo zal heel Israël zalig worden, zoals geschreven staat: De Verlosser zal uit Sion komen en zal de goddeloosheden afwenden van Jakob.

27 En dit is het verbond van Mij met hen, wanneer Ik hun zonden zal wegnemen.

28 Zij zijn weliswaar wat het Evangelie betreft vijanden vanwege u, maar wat de verkiezing betreft geliefden vanwege de vaderen.

29 Want de genadegaven en de roeping van God zijn onberouwelijk.

Voor hen die Israel van harte liefhebben, en ik reken mezelf daar bij, doen de woorden die we zojuist gelezen hebben pijn en verdriet.

Wanneer ik lees dat Israël tijdelijk terzijde gesteld is, niet verkregen heeft wat het zoekt.” (Rom. 11:7), wanneer ik lees over hun val (Rom. 11:12), Hun verwerping.” (Rom. 11:15) door ongeloof afgebroken, (Rom. 11:20), want God heeft hen allen besloten in ongehoorzaamheid (Rom. 11:32), dan doet me dat pijn en verdriet. Het roept bij mij de gedacht op: zij voor mij. En tegelijkertijd zie ik de overeenkomsten met de Zoon van God, uit Egypte geroepen: Hij voor mij. Het volk Israel wordt immers eveneens ‘de Zoon’ genoemd. Terzijdestelling van Israel. Al tweeduizend jaren van verdrukking en ballingschap. Terzijde gesteld. De gaskamers in. Tweeduizend jaar gehaat door ge volkeren wat antisemitisme heet. Verschrikkelijk. En waarom?

“Want God heeft hen allen onder de ongehoorzaamheid besloten, opdat Hij hun allen barmhartig zou zijn.“ (Rom. 11:32) “Want er is geen onderscheid tussen Jood en Griek: want Dezelfde is Heer over allen, rijk voor allen die Hem aanroepen. Want een ieder die de Naam des Heren zal aanroepen, zal zalig worden.” (Rom. 10:12,13) “Want er is één God, er is ook één Middelaar tussen God en mensen, de Mens Christus Jezus.” (1 Tim. 2:5)

“Want God was in Christus de wereld met Zichzelf verzoenende.” (2 Kor. 5:19) “Opdat Hij die beiden (Joden en Heidenen) met God zou verzoenen… door het Kruis.” (Efe. 2:16) “Toen wij vijanden waren, met God verzoend zijn door de dood van Zijn Zoon.” (Rom. 5:10) “En Hij heeft u, die vroeger vervreemd waart, en vijanden… nu ook verzoend in het lichaam van Zijn vlees, door de dood.” (Kol. 1:21,22)

“Opdat Hij die beiden met God in één lichaam zou verzoenen door het kruis.” (Efe. 2:16) “Dat de heidenen medeërfgenamen zijn, en van hetzelfde lichaam (van een samengevoegd lichaam) en mededeelgenoten aan Zijn belofte in Christus, door het Evangelie.” (Efe. 3:6) “Eén lichaam is het.” (Efe. 4:4)

“En (God) heeft ons mee (samen) opgewekt, en heeft ons mee (samen) gezet in de hemel in Christus Jezus.” (Efe. 2:6). “(God) heeft ons gezegend met alle geestelijke zegening in de hemel in Christus.” (Efe. 1:3)

“Maar onze wandel is in de hemelen.” (Fil. 3:20) “Indien gij dan met Christus opgewekt zijt, zoekt dan de dingen die boven zijn, waar Christus is, gezeten aan de rechterhand van God. Bedenkt de dingen die boven zijn… want… uw leven is met Christus verborgen in God.” (Kol. 3:1-3).

Woorden schieten me werkelijk te kort wanneer ik deze woorden op mij in laat werken. Hij, de Zoon van God, die de weg van de vernedering ging voor mij. Maar tegelijkertijd, wanneer ik me indenk dat Israel nu al tweeduizend jaar terzijde is gesteld, vernederd, gehaat door de wereld tot op de huidige dag opdat de heidenen, zij die niet tot het volk behoren, tot het geloof zouden komen… echt woorden schieten me tekort.

Weet u, in de voorgaande afleveringingen hebben we stilgestaan bij het woord Het woord Hammaaloth is afkomstig van het vrouwelijke zelfstandig naamwoord ma`alah, wat trap of treden van een trap betekend. Het ma’alah is heeft weer verband met maʻăleh; van een verhoging, d.w.z. (concreet) een oplopende helling (zoals van een heuvel) of platform; maar abstract heeft het de betekenins van de relatie of toestand. Maar het heeft ook bede betekenis van bovenkamer, de hoogste kamer.

In het woord ma’aleh horen we het woord ‘aliyah’. Aliyah (meervoud, aliyot) is een Hebreeuws woord dat “naar boven gaan” of “verhoging” betekent. Aliyah heeft een dubbele betekenis in de Joodse gemeenschap. Het kan betekenen dat je naar voren wordt geroepen om de Thora in de synagoge te lezen, op een verhoging, en alijah kan ook verwijzen naar de verhuizing van een Jood naar het land Israël.

Maar ook de gelovige in onze tijd mag weten Aliyah gemaakt te hebben. Hij of zij mag weten naar boven gegaan te zijn. Oook wij zijn verhoogd en naar de soreekwoordelijke Bovenkamer gegaan.

“En (God) heeft ons mee (samen) opgewekt, en heeft ons mee (samen) gezet in de hemel in Christus Jezus.” (Efe. 2:6). “(God) heeft ons gezegend met alle geestelijke zegening in de hemel in Christus.” (Efe. 1:3)

“Maar onze wandel is in de hemelen.” (Fil. 3:20) “Indien gij dan met Christus opgewekt zijt, zoekt dan de dingen die boven zijn, waar Christus is, gezeten aan de rechterhand van God. Bedenkt de dingen die boven zijn… want… uw leven is met Christus verborgen in God.” (Kol. 3:1-3).

Als dat geen zegen is.

DELEN
[Sassy_Social_Share]