De voorbede van Mozes: staan op de beloften
Lezen:

Ook zei de HEERE tegen Mozes:
Ik heb dit volk gezien, en zie, het is een halsstarrig volk.

Nu dan, laat Mij begaan,

zodat Mijn toorn tegen hen ontbrandt en Ik hen vernietig.
Dan zal Ik ú tot een groot volk maken.

Maar Mozes trachtte het aangezicht van de HEERE, zijn God, gunstig te stemmen, en zei: 
HEERE, waarom zou Uw toorn ontbranden tegen Uw volk,

dat U met grote kracht en sterke hand uit het land Egypte geleid hebt?

Waarom zouden de Egyptenaren zeggen:
Met kwade bedoelingen heeft Hij hen uitgeleid, om hen in de bergen te doden en hen van de aardbodem te vernietigen?
Laat Uw brandende toorn varen, en heb berouw over het kwaad voor Uw volk.

Denk aan Abraham, aan Izak en aan Israël,
Uw dienaren, aan wie U bij Uzelf hebt gezworen en tot hen gesproken hebt: Ik zal uw nageslacht talrijk maken als de sterren aan de hemel,

en dit hele land waarover Ik gesproken heb, zal Ik aan uw nageslacht geven, zodat zij het voor eeuwig in erfbezit nemen.

Toen kreeg de HEERE berouw over het kwaad dat Hij gesproken had Zijn volk te zullen aandoen.
Overdenking
De Heere God blijft altijd trouw aan Zijn beloften.
Toen Hij met Abraham het verbond sloot,
en Abraham de dieren in twee verdeelde,
ging enkel de Heere God doorheen het pad.

Hij verbond Zich met mensen en wilde hen duidelijk maken dat Hij trouw zou zijn.
Hij voorspelde toen reeds dat de nakomelingen van Abraham zouden verdrukt worden in een vreemd land,
maar dat Hij hen zou bevrijden  zo lezen we in Genesis 15.

De Heere God bleef trouw aan Zijn belofte aan Abraham en Mozes en Hij heeft het onderdrukte volk uit Egypte geleid.

Maar het volk Israël werd ongehoorzaam en wilde terug naar Egypte.
Ze hebben zich gehaast ontrouw te worden aan de Heere God en maakten zich een gouden kalf.

Het verbond werd verbroken. Het volk moest sterven.
Maar Mozes wist dat de Heere God trouw bleef aan Zijn beloften.
Daarom deed hij voorbede en herinnerde God aan de belofte aan Abraham, Izak en Jakob.

Het volk zou worden tot een volk dat niet te tellen is: als de sterren van de hemel.

Mozes zocht vergeving voor het volk ten koste van zijn eigen geluk.
Hij zei:
“Nu dan, of U toch hun zonden wilde vergeven!
Maar indien niet, schrap mij alstublieft uit Uw boek, dat U geschreven hebt (Genesis 32:32).”
Gebed
Vader in de hemel, wilt U ons leren om net zoals Mozes voor anderen te bidden?