Klik hieronder om naar de uitzending te luisteren:

Psalm 133 -11-

Broederlijke liefde

1 Een pelgrimslied, van David.
Zie, hoe goed en hoe lieflijk is het
dat broeders ook eensgezind samenwonen.

2 Het is als de kostelijke olie op het hoofd,
die neerdaalt op de baard, de baard van Aäron,
die neerdaalt op de zoom van zijn priesterkleed.

3 Het is als de dauw van de Hermon
die neerdaalt op de bergen van Sion.
Want daar gebiedt de HEERE de zegen
en het leven tot in eeuwigheid.

#0767 Over olie als beeld van de Heilige Geest gesproken -1-
Vandaag maken we een stapje in de psalm naar het tweede vers waarin de eensgezindheid van de broeders wordt vergeleken met de kostelijke olie op het hoofd, die neerdaalt op de baard, de baard van Aäron, die neerdaalt op de zoom van zijn priesterkleed.

In het Hebreeuws zijn er redenen om de tekst iets anders te lezen vinden de Joodse uitleggers, namelijk zo:
Zie, hoe goed en hoe lieflijk is het
dat broeders ook eensgezind samenwonen.
Omdat de kostbare olie op het hoofd van Aäron langs de baard loopt, de baard van Aäron…”

Weet u, het Hebreeuws, maar eveneens het oosterse taalgebruik was niet alleen in de tijd dat de bBijbel geschreven werd, maar eveneens in de tijd waarin wij leven veel meer dan ons Nederlands een beeldende taal.
Want wat moeten we aan of wat wordt er eigenlijk bedoeld met de beelden die David beschrijft. In welke zin is de eenheid van de broeders die in eensgezindheid samenwonen te vergelijken met de beelden van olie op Aärons baard en dauw op de berg Hermon?

Of zijn meer dan vergelijkingen, zijn de beelden de uitwerking van de zegen die de eenheid tot stand brengt die door David in het eerste vers van deze psalm wordt gezien.

De poëtische beeldtaal die hier wordt gebruikt is volgen de Joodse geleerden van groot belang. De olie is niet zomaar olie, maar “De goede olie” of “De kostbare olie”, en verwijst specifiek naar het mengsel van olie dat door God is aangewezen voor gebruik bij het zalven van de Cohen Ha-gadol (De Hogepriester) en sprenkeling op de priesters.

Het mocht niet worden gebruikt voor een gemeenschappelijk doel of door een gewone Israëliet. We lezen van deze gebeurtenis in Exodus 30 vers 23 tot 33 vanuit de Hebreeuwse vertaling:

Neem de beste specerijen: van vloeibare mirre 500 sikkels, en van zoetgeurende kaneel de helft, dat wil zeggen 250, en 250 van aromatisch riet, en 500 van cassia, volgens de sikkel van het heiligdom, en een scheutje olijfolie. En u zult hiervan een heilige zalfolie maken, vermengd zoals door de parfumeur; het zal een heilige zalfolie zijn. Daarmee zult gij de tent der samenkomst en de ark der getuigenis zalven, en de tafel en al zijn gerei, en de kandelaar en zijn gerei, en het reukofferaltaar en het brandofferaltaar met al zijn keukengerei en het bekken en zijn standaard. U zult ze heiligen, opdat ze allerheiligst zullen zijn. Alles wat hen aanraakt, wordt heilig. U zult Aäron en zijn zonen zalven en hen heiligen, zodat zij mij als priesters kunnen dienen. En u zult tegen het volk van Israël zeggen: ‘Dit zal mijn heilige zalfolie zijn voor al uw generaties. Het zal niet worden uitgegoten op het lichaam van een gewoon persoon, en u zult geen ander vergelijkbaar maken in samenstelling. Het is heilig en het zal heilig voor u zijn. Wie iets dergelijks samenstelt of wie er iets van op een buitenstaander legt, zal van zijn volk worden afgesneden.

De olie moest op het hoofd van Aäron worden gegoten na het aantrekken van de priesterlijke kleding, inclusief de hoofdbedekking en moest overlopen tot aan de uiteinden van de kleding. Het is interessant om op te merken dat Aäron nooit zijn hoofd mocht ontbloten of zijn kleren zou scheuren (Lev. 21:10).

De hier beschreven gebeurtenis kwam maar één keer voor. Dat wil zeggen, het is uitsluitend en exclusief de zalving van Aäron die wordt beschreven en vergeleken met een tijd waarin broeders en zusters samen zullen leven in eendracht. Als een heilig en geheiligd volk.

Aäron was de eerste Levitische hogepriester en vader van Israëls daaropvolgende levitische priesterschap. Daarom is dit beeld van Aaron niet bedoeld als een algemeen beeld dat vergeleken kan worden met elke daad van zalving die ooit is uitgevoerd, maar verwijst het uitsluitend en alleen naar de zalving van Israëls eerste Levitische hogepriester Aäron, en naar het mengsel van olie dat werd gebruikt om hem te zalven.

Maar tegelijkertijd is het een beeld dat eenmaal het gehele volk Israel in de Hogepriester met heilige zalf, als teken van de Heilige Geest gezalfd zal zijn en in zijn geheel als broeders zullen samenkomen. Hoe tov is dat.

Als dat geen zegen is.

Omdat we nog lang niet klaar zijn met dit beeld wat ons geschetst wordt willen we een volgende keer hier met elkaar verder over nadenken.

DELEN
[Sassy_Social_Share]