Klik hieronder om naar de uitzending te luisteren:

Psalm 133 -9-

Broederlijke liefde

1 Een pelgrimslied, van David.
Zie, hoe goed en hoe lieflijk is het
dat broeders ook eensgezind samenwonen.

2 Het is als de kostelijke olie op het hoofd,
die neerdaalt op de baard, de baard van Aäron,
die neerdaalt op de zoom van zijn priesterkleed.

3 Het is als de dauw van de Hermon
die neerdaalt op de bergen van Sion.
Want daar gebiedt de HEERE de zegen
en het leven tot in eeuwigheid.

#0765 Over tov gesproken -2-
Vandaag willen we een vervolg maken met na te denken over het woord ‘tov’ zoals we dat tegenkomen in het Hebreeuws in vers 1 waar het vertaald is met ‘goed’.

We zagen het al: Want het ‘tof-zijn’ in de Bijbel is bovenal een eigenschap van God. Aan Hem weten we wat ‘tof’ is.

Hij zet de norm. Het ‘goed’ waar de Bijbel in deze zin over spreekt is altijd verbonden met God. Tof zijn naar Bijbelse zin heeft altijd te maken met leven in nauwe verbondenheid met God, anderen, de schepping om ons heen, en met jezelf. In die verbondenheid is er de blijdschap van het bij elkaar zijn, van ergens thuishoren, bovenal van Iemand hebben Die blij met je is; kortom: de blijdschap van verbondenheid. Daarin is er Leven met een hoofdletter. Daarin kunnen volledig tot ons recht komen; tot onze bestemming.

Het hoofdkenmerk van zonde, daarentegen, is het gescheiden-zijn van God. De duivel is bij uitstek niet ‘tof’. Er is geen vreugde en geen schoonheid en geen heelheid aan wat hij wil. Sprekend over Zichzelf en de tegenstander, gebruikte Jezus de metafoor of het beeld van de goede Herder versus de slachter.

Dat is nogal een extreem verschil! De goede Herder is erop uit om de schapen ’t goede te geven – mals gras, een goede, veilige plek om te leven, en vers water. De slachter is erop uit om de schapen te slachten om ze vervolgens als vlees te verkopen of zelf op te kunnen eten. De goede Herder heeft een band met Zijn schapen, de slachter niet, integendeel. De slachter is geïnteresseerd in het doden van de schapen, hoe meer gedode schapen, hoe beter zijn ‘business’.

Terug naar Gods karakter en wat dat zegt over wat ‘tof’ is en wat niet. We zien in de Bijbel een beschrijving van wat Gods Geest in ons wil uitwerken van het geschapen-zijn naar Gods beeld en gelijkenis. Het staat in Paulus’ brief aan de Galaten in hoofdstuk 5 vers 22: liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, en zelfbeheersing. Liefde staat bij God op de eerste plaats. Maar wat is liefde als het uit plichtsbesef is? Stel dat mijn of uw vrouw of man iets voor u of mij doet en zegt: “schat, ik doe dit voor je uit liefde, omdat ik me ertoe verplicht heb toen we elkaar trouw beloofden”. Dat komt niet echt spontaan en liefdevol over, vind je ook niet?

Daarom is blijdschap – in het bijzonder het blij zijn met elkaar – ook een essentiële betekenis  van het ‘tof’ zijn. In het ‘tof’ zijn is er geen ruimte om in één of ander opzicht in onvrede met elkaar te leven. Waarom zond God Zijn Zoon? Hij wilde niet langer dat er onvrede zou zijn tussen u en Hem! Daarom zei Jezus ook: “Zalig de vredestichters!”

God wil ons zegenen met al wat ‘tof’ is:

We lezen in Deuteronomium 30 vers 9: De HEERE, uw God, zal u overvloed geven in al het werk van uw handen, in de vrucht van uw schoot, in de vrucht van uw vee en in de vrucht van uw land, ten goede. Want de HEERE zal Zich weer ten goede over u verblijden, zoals Hij Zich over uw vaderen verblijd heeft,…

Hoe zou de aarde eruit zien, hoe zou de samenleving eruit zien, zowel op wereldschaal als in ons dorp, wijk, en of gezin, als we in al deze aspecten wat meer van Gods ‘toffe’ karakter zouden weerspiegelen? Ons meer van Gods vreugde met ons bewust zouden zijn?

In Psalm 143 vers 10 lezen we in de Statenvertaling: “Leer mij Uw welbehagen doen, want U bent mijn God! Uw goede (toffe) Geest geleide mij in een effen land. …”

De NBG vertaling vervlakt deze zin tot: “Leer mij uw wil te doen,…” Maar ook hier zien we hetzelfde als hierboven: in de Hebreeuwse tekst wordt een woord gebruikt dat ‘plezier’ betekent. De Psalmist weet dat Gods toffe Geest hem kan leiden tot gedrag waar God vreugde aan beleeft.

Daarom: Hoe tov is het dat broeders ook eensgezind samenwonen.

God beleeft daar, met alle eerbied gesproken, plezier aan.

Als dat geen zegen is.

DELEN
[Sassy_Social_Share]