Klik hieronder om naar de uitzending te luisteren:

Psalm 132

1 Een pelgrimslied.
HEERE, denk aan David,
aan al zijn lijden,

2 hoe hij de HEERE gezworen heeft,
de Machtige Jakobs deze gelofte deed:

3 Nee, ik ga mijn tent, mijn huis, niet binnen,
ik leg mij op de rustbank, mijn bed, niet neer;

4 ik gun mijn ogen geen slaap,
mijn oogleden geen sluimer,

5 totdat ik voor de HEERE een plaats gevonden heb,
een woning voor de Machtige Jakobs!

6 Zie, wij hebben van de ark gehoord in Efratha,
hem gevonden in de velden van Jaär.

7 Laten wij Zijn woning binnengaan,
ons neerbuigen voor de voetbank van Zijn voeten.

#0732 Over goede bedoelingen gesproken
Het gelovig overblijfsel van de twaalf stammen heeft nu ook de juiste gezindheid om de HEERE te vragen om de verlangens van David te vervullen. De tempel in Jeruzalem wordt herbouwd (Ezechiël 40-43). De sjechina, de wolk van Gods tegenwoordigheid, het zichtbare symbool van Zijn aanwezigheid, keert terug naar Jeruzalem (Ez 43:1-5). Dan gaat in vervulling waarover Haggaï heeft geprofeteerd: “De toekomstige heerlijkheid van dit huis zal groter zijn dan de vorige, zegt de HEERE der heerscharen” (Hg 2:10).

Na Psalm 131 is de pelgrim niet meer met zichzelf bezig, maar alleen nog met het huis van God (Psalm 132), de gemeenschap met zijn medepelgrims (Psalm 133) en de aanbidding van God in Zijn huis (Psalm 134). Hij denkt in Psalm 132 aan de oorsprong van het huis, waar hij wil zijn omdat de HEERE daar woont.

Psalm 132 laat Christus, de Messias, de Zoon van David, zien als de Koning Die het huis van God gaat bouwen. Psalm 133 laat Christus, de Messias zien als de Priester Die de Heilige Geest laat werken, met als gevolg dat de vijandschap tussen het tweestammenrijk en het tienstammenrijk voorgoed voorbij is.

De bouw van het huis van God staat in verbinding met twee koningen die gezamenlijk naar Christus wijzen: David, een beeld van de lijdende Christus, en Salomo, een beeld van de verheerlijkte Messias David had de wens om het huis voor de HEERE te bouwen, Salomo kreeg de opdracht en de macht om dat te doen.

De indeling van Psalm 132 is opmerkelijk. De tweede helft van de psalm is namelijk precies de tegenhanger van het eerste deel ervan. De verzen 2-10 spreken over wat David wilde doen voor de HEERE; de verzen 11-18 spreken over wat de HEERE voor David zal doen. Alles wat in de eerste helft wordt gebeden op grond van de eed van David, wordt in de tweede helft beantwoord op grond van de eed van de HEERE.

1 David heeft de HEERE gezworen (vers 2)
--2 Wat David heeft gezworen (verzen 3-5)
----3 Plaats voor de ark gezocht (verzen 6-7)
------4 Gebed voor een rustplaats (vers 8)
--------5 Gebed voor priesters en gunstelingen (vers 9)
----------6 Gebed voor de gezalfde (vers 10)

1 De HEERE heeft David gezworen (vers 11a)
--2 Wat de HEERE heeft gezworen (verzen 11b-12)
----4 Plaats voor de ark gekozen (vers 13)
------5 Rustplaats vastgesteld (verzen 14-15)
--------6 Belofte voor priesters en gunstelingen (vers 16)
----------7 Beloften aan de gezalfde (verzen 17-18)

Het doet mij denken aan de belofte van de HEERE aan David aangaande de tempelbouw. David wilde een huis voor de HEERE bouwen, maar de HEERE antwoordde dat Hij een huis voor David zal bouwen. Deze belofte is zo belangrijk, dat de HEERE deze met het zweren van een eed heeft bevestigd (vers 11; Ps 89:4-5; 2Sm 7:11).

Deze zelfde wederkerigheid vinden we in Psalm 89 vers 4 en 5

4 Ik heb – sprak U – een verbond gesloten met Mijn uitverkorene,
Ik heb Mijn dienaar David gezworen:

5 Ik zal uw nakomelingen tot in eeuwigheid stand doen houden,
uw troon bouwen van generatie op generatie.

Ziet u wel.

En zien we deze wederkerigheid misschien wel niet terug in de tijd waarin wij leven? En ik zeg het met alle voorzichtigheid hoor. Maar ook in de tijd waarin wij leven zien we dat Israel een plaats, een land, maar ook een tempel wil bouwen voor de HEERE. Als ik lees over de voorbereidingen die getroffen worden voor de bouw van de derde tempel, de rode vaarzen die gefokt zijn en getransporteerd zijn naar Israel, de priesterorde die hersteld wordt, dan is het allemaal zo goed bedoeld, maar zou het niet kunnen dat het patroon dat we in het leven van David zien zich herhaalt.

Het volk dat voor de HEERE een huis wil bouwen, maar de HEERE antwoordde dat Hij een huis voor David, de Geliefde met een hoofdletter, zal bouwen. Deze belofte is zo belangrijk, dat de HEERE deze met het zweren van een eed heeft bevestigd.

Al Israëls goede bedoelingen ten spijt, al Davids goede bedoelingen ten spijt is het de God van Israel die Zijn eigen huis bouwt in de persoon van de meerdere Salomo.

En zo ligt het ook in ons persoonlijk leven. Hoe vaak denken wij niet, wij zullen dit of dat doen voor de HEERE. Dat kan gaan van het nemen van goede voornemens om ons meer te richten op Hem, een heiliger leven op te bouwen, met andere woorden een tempel voor Hem in ons leven te zijn. Of het kan zijn dat we het verlangen hebben om allerlei dingen voor Hem te doen. Allemaal goede voornemens en niets op tegen hoor. Maar laten we diep van binnen beseffen dat wanneer wij voor de HEERE een huis en een tempel willen bouwen in ons lichaam, in ons vlees, het doet denken aan de belofte van de HEERE aan David aangaande de tempelbouw. David wilde een huis voor de HEERE bouwen, maar de HEERE antwoordde dat Hij een huis voor David zal bouwen.

Weet u, het is allemaal, van begin tot eind allemaal genade. Al onze ons goede bedoelingen, hoe goed bedoelt ook ten spijt. Hij zal Zelf een plaat bereiden en een tempel bouwen in uw en mijn leven. Zijn wij bereid, bent u bereid om al ons eigen werk te staken en Hem Zijn werk in u en mij te volbrengen?

Want als dat geen zegen is.

DELEN
[Sassy_Social_Share]