Klik hieronder om naar de uitzending te luisteren:

Zegen voor het gezin

1Een pelgrimslied.
Welzalig is. eenieder die de HEERE vreest,
die in Zijn wegen gaat

2Want u zult eten van de inspanning van uw handen;
welzalig zult u zijn en het zal u goed gaan.

3Uw vrouw zal zijn als een vruchtbare wijnstok
binnen in uw huis,
uw kinderen zullen zijn als jonge olijfbomen
rondom uw tafel.

4Zie, zo zal zeker de man gezegend worden
die de HEERE vreest.

5De HEERE zal u zegenen vanuit Sion;
u zult het goede van Jeruzalem zien,
al de dagen van uw leven.

6U zult de kinderen van uw kinderen zien.
Vrede over Israël!

#0697 Over de olijf gesproken (2)
We denken naar aanleiding van vers 3 waar we lezen: uw zonen zullen zijn als jonge olijfbomen rondom uw tafel. En in aansluiting op de voorgaande aflevering denken we weer verder na over de olijfboom. Want als de zonen van Israel in de tekst worden vergeleken met olijfbomen, dan is het goed om de kenmerken van de olijf te onderzoeken,

De vrucht van de olijfboom is klein, bitter van smaak en bevat één pit. De olijf is zonder speciale behandeling niet te eten en wordt niet zozeer gekweekt om te eten dan wel om er olie uit te persen. Als de nog niet geheel rijpe, groene olijf, voorzichtig wordt uitgeperst dan ontstaat een uitstekende kwaliteit olie.. Nadat men de olie geruime tijd heeft laten bezinken bezit alleen de op deze wijze bereidde olie de zo karakterestieke geur en smaak van olijfolie.

Het is juist deze olie die ook destijds al in de tempel werd gebruikt om te zorgen dat de lampen voortdurend bleven branden (zie Exod. 27:20); het moest zuivere olie zijn van gestoten olijven. Ook de heilige zalfolie die in Exodus 30:24 wordt genoemd bevat olijfolie. Het moest zeer zorgvuldig worden bereid, en het mocht nooit door iemand worden nagemaakt.

In de voorgaande uitzending hebben we gezien da de Olijfboom een taaie soort is. Ook na meer dan vijftien graden vorst en een compleet afgezaagde stam lopen de bomen weer uit en doen hun plicht: vrucht dragen.

Het is bekend van de olijf, dat het een boom is die niet gemakkelijk kapot te krijgen is en het herstellend vermogen is enorm. De eisen die de boom aan de grond stelt zijn laag. In droge, kalkachtige rotsgebieden waar veel andere vruchtbomen niet gedijen, doet de olijf het uitstekend. Een afgezaagde tak die in de grond wordt gestopt zal veelal gewoon weer uitlopen en wortel schieten en uiteindelijk vrucht dragen.

Wordt er een pit van de olijf in de grond gestopt dan zal er een boom uitgroeien die pas in het achtste jaar vrucht gaat dragen. Na verloop van ongeveer twintig jaren is de productie het hoogst en een gemiddelde boom kan wel twintig tot vijfentwintig kilo olijven opleveren, wat goed is voor zes tot twaalf liter olie. Olijfbomen kunnen honderden jaren oud worden en zijn zeer goed bestand tegen ziekten. Zoals gezegd, een taaie soort.

De oogst van de olijf vindt plaats in november / december. Volgens Gods Woord werden in vroeger tijden de olijven geoogst door tegen de takken te slaan (zie Deut. 24:20) en mocht men daarna niet nog eens de takken met de hand nazoeken. De armen en de behoeftigen mochten dit doen. De Israeliëten dienden te bedenken dat ze vroeger allemaal arme slaven geweest waren in Egypte.

In Deuteronomium 6:10–12 wordt het volk Israël eraan herinnerd, dat God hen in een rijk land laat wonen met wijngaarden en olijfbomen die ze niet zelf hebben geplant. Dat wordt nog eens herhaald in hoofdstuk 8:7–10, waar staat: “…een land met olierijke olijfbomen en honing…een land waarin u zonder schaarste brood zult eten, waarin het u aan niets ontbreken zal…Als u dan gegeten hebt en verzadigd bent, loof dan de HEERE, uw God, voor het goede land dat Hij u gegeven heeft”.

In Nehemia 9:25 bekent de profeet voor God dat het volk alles in overvloed had (olijfbomen en vruchtbomen).  “Zij zijn echter ongehoorzaam geworden en zijn tegen U in opstand gekomen, en zij hebben Uw wet verworpen en Uw profeten gedood…” (vs. 26).

Als gevolg van deze houding lezen we in Jeremia 11, vers 16: “Een bladerrijke olijfboom, met welgevormde vruchten, had de HEERE u als naam gegeven. Maar nu heeft Hij onder het geluid van een groot gedruis een vuur onder hem aangestoken, zodat zijn takken gebroken zijn. Want de HEERE van de legermachten, Die u heeft geplant, heeft een kwaad over u uitgesproken – vanwege het kwaad dat het huis van Israël en het huis van Juda met elkaar bedreven hebben, door Mij tot toorn te verwekken door reukoffers te brengen aan de Baäl”.

Maar het komt (uiteindelijk) goed met Israël, lezen we in Hosea 14:6, waar staat: “Ik zal voor Israel zijn als de dauw. Hij zal in bloei staan als de lelie, wortel schieten als de Libanon. Zijn jonge loten zullen uitlopen, zodat zijn pracht zal zijn als de olijfboom, en hij zal een geur hebben als de Libanon”.

Zo zien we dat de olijfboom een prominente rol speelt in de typologie van het volk Israël.

Paulus haalt in Romeinen 11:11-24 ook uitvoerig de olijfboom aan. Uit vers 24 blijkt dat de zegeningen van God worden vergeleken met de edele olijf en de heidenen – van oorsprong wilde olijftakken – worden door God geënt op de wortel en stam van de edele olijf.

We lezen daar: Want als u afgehouwen bent uit de olijfboom die van nature wild was, en tegen de natuur in op de tamme olijfboom geënt bent, hoeveel te meer zullen zij die natuurlijke takken zijn, geënt worden op hun eigen olijfboom.

Sommige oorspronkelijke takken zijn door God weggebroken (zie vers 17–19). Het beeld is duidelijk. Enige van die takken zijn weggebroken van de ‘edele olijf’ door ongeloof. We dienen vooral vers 18 goed te lezen; de nieuw geënte takken van de wilde olijf (dat zijn de gelovigen uit de heidenen) moeten zich vooral niet beroemen ten opzichte van de (andere) takken: “Niet u draagt de wortel, maar de wortel draagt u.” De wortel en de stam van de ‘edele olijf’ staan dus model voor ‘Gods zegeningen’!

Gods zegeningen voor Israël worden al in de Thora uitvoerig beschreven in Deuteronomium 7 en zijn allen ‘aardse’ zegeningen. We lezen in vers 13: “Hij zal de vrucht van uw schoot zegenen en de vrucht van uw land, uw koren, uw nieuwe wijn en uw olie, de dracht van uw koeien en de jongen van uw kleinvee, in het land dat Hij uw vaderen gezworen heeft u te geven” (zie ook vers 14–16).

Dan nog even als laatste dit: Eerder zeiden we al: De olijf is van zichzelf te bitter om zonder meer tot voedsel te dienen. De rijpe, zwarte vrucht wordt eerst in een soda oplossing gelegd en daarna in pekelwater. Dan gedurende tien dagen iedere dag met water gewassen. Vervolgens worden de olijven ingelegd in aardewerken potten met zout en kruiden, specerijen en andere aromatische ingrediënten. Na een jaar is de vrucht bruikbaar voor consumptie; de bittere smaak is weg en hij is heerlijk om te eten.

Mogen we dit beeld eens doortrekken naar de mens, u en ik?
De mens is van zichzelf door zijn zondige natuur en aard, net als de olijf, ook veel te bitter om smakelijk te zijn voor God. Het wordt al een stuk beter als we, nadat we geplukt zijn in een reinigend zoutbad worden gedaan (Matt. 5:13) en grondig gewassen worden. Zout is bederfwerend, smaakmakend, reinigend… en ook dorstverwekkend.

Het is noodzakelijk voor de natuurlijke mens om van zijn zonden en bitterheid te worden schoon gewassen om contact met God te kunnen krijgen. De schoongewassen mens krijgt daarna ook dorst naar God, naar gemeenschap met Zijn Verlosser en wordt door de werking van de andere kruiden een heerlijk geurende vrucht: een welriekende reuk voor God (zie Efe. 5:2).
Zo zien we, dat ogenschijnlijk onbeduidende bomen en vruchten overdrachtelijk gezien een duidelijke boodschap in zich hebben. God heeft in Zijn wijsheid de hele natuur om ons heen gemaakt zodat Zijn reddingsplan voor de mens hierin is terug te vinden. Het is zeer de moeite waard om hier oog voor te hebben en Gods boodschap hierin te ontdekken; het verrijkt ons leven. Ook nu weer alle reden om Hem te danken voor alle pracht om ons heen.

Als dat geen zegen is.
Ik ontmoet U en mijn ziel zingt het uit
Als uw woord twijfel ver weg werpt
Ik zing voor U en mijn hart roept
“Heilig! Halleluja, Vader, U bent nabij!”

Mijn hoop is op U gevestigd, Heer
De hele dag door, zal ik niet geschokt worden door droogte of storm.
Een vrede die het begrip te boven gaat is mijn lied
En ik zing dat mijn hoop op U gevestigd is, Heer.

Ik wacht op U en mijn ziel vindt rust
In mijn egoïsme toont U mij genade
Ik aanbid U en mijn hart roept “Glorie”.
Hallelujah, Vader, U bent hier!”

Mijn hoop is op U gevestigd, Heer
De hele dag door zal ik niet worden geschokt door droogte of storm.
Een vrede die het begrip te boven gaat is mijn lied
En ik zing dat mijn hoop op U gevestigd is, Heer.

Ik zal op U wachten
U bent mijn toevlucht
Ik wacht op U
U bent mijn toevlucht

Mijn hoop is op U, Heer, de hele dag lang
Ik zal niet worden geschokt door droogte of storm
Mijn hoop is op U, Heer
De hele dag door zal ik niet worden geschokt door droogte of storm

Een vrede die het begrip te boven gaat is mijn lied
En ik zing dat mijn hoop op U is gevestigd, Heer
Mijn hoop is op U, Heer, ja
Mijn hoop is in U, Heer

DELEN
[Sassy_Social_Share]