Klik hieronder om naar de uitzending te luisteren:

Zegen voor het gezin

1Een pelgrimslied.
Welzalig is eenieder die de HEERE vreest,
die in Zijn wegen gaat.

2Want u zult eten van de inspanning van uw handen;
welzalig zult u zijn en het zal u goed gaan.

3Uw vrouw zal zijn als een vruchtbare wijnstok
binnen in uw huis,
uw kinderen zullen zijn als jonge olijfbomen
rondom uw tafel.

4Zie, zo zal zeker de man gezegend worden
die de HEERE vreest.

5De HEERE zal u zegenen vanuit Sion;
u zult het goede van Jeruzalem zien,
al de dagen van uw leven.

6U zult de kinderen van uw kinderen zien.
Vrede over Israël!

0690 Over een dilemma gesproken
Weet u, als voorbereiding op deze Psalm ben ik uren en urenlang op zoek geweest naar een verklaring. De gevonden verklaringen kwamen kort samengevat op het volgende neer:
In de Psalm wordt ons geleerd dat de enige manier om die zegening te krijgen die ons gezin comfortabel zal maken, is door te leven in de vreze van God en in gehoorzaamheid aan Hem. Degenen die dit in het algemeen doen, zullen gezegend worden:
I. Zij zullen welvarend en succesvol zijn in hun werk ( v. 2 ).
II. Hun familiebetrekkingen zullen aangenaam zijn ( v. 3 ).
III. Zij zullen leven om te zien hoe hun gezinnen worden grootgebracht ( vers 6 ).
IV. Zij zullen de voldoening hebben de kerk van God in een bloeiende toestand te zien ( vers 5, 6 ).

We moeten deze psalm zingen in het vaste geloof van deze waarheid, dat religie en vroomheid de beste vrienden zijn van uiterlijke voorspoed, God de lof geven dat het zo is en dat we het zo hebben gevonden, en onszelf en anderen ermee aanmoedigen.

Verder blijkt deze psalm een geliefde Psalm te zijn bij het voltrekken van her kerkelijk huwelijk, mede omdat de psalm eveneens in heet huwelijksformulier wordt geciteerd.

U moet weten dat ik lang geworsteld heb met al deze verklaringen, maar uiteindelijk tot de conclusie gekomen ben, dat alle verklaringen hoe mooi en rooskleurig ook, in de tijd waarin wij leven geen hout snijden.

Alle goed bedoelingen van de uitleggers ten spijt, maar alle prachtige beloften die gedaan worden in de psalm blijken in heden in verleden en heden in lang niet alle levens van de gelovigen uit te komen.

Hoeveel oprechte gelovigen in het eerste- en tweede testament hebben wanneer zij en wij op hun leven terug zien een maatschappelijk succesvolleven geleid? Hoeveel oprechte gelovigen hebben kinderen uit de hand van de Heere ontvangen die een andere weg gegaan zijn. Denk bijvoorbeeld maar eens aan de koningen die in de weg van de Heere gingen en die hun kinderen in de weg van Baal zagen gaan? En ik moet denken aan David, de man naar Gods hart nota bene wiens zoon Absalom hem naar het leven stond. Hoeveel oprechte gelovige vrouwen in het eerste en tweede testament waren er niet die geen kinderen uit de hand van de Heere ontvingen? En ik zou dit rijtje nog veel en veel langer kunnen maken.

En dan de tijd waarin wij leven? Kijk eens om u heen. Mensen die oprecht de Heere dienen. Hebben zij zonder uitzondering een maatschappelijk en geweldig gezinsleven? Hoeveel voorgangers zijn er niet, Gods instrumenten in deze wereld, wiens kinderen een totaal andere weg gaan? En denk eens aan al die miljoenen en miljoenen vervolgde christenen die elke dag maar weer, soms een leven lang geslagen, gemarteld en soms zelfs gedood worden. Uitsluitend omdat zij hun hoop en vertrouwen op hun Verlosser niet willen en kunnen verloochenen? Laat Hij hen bij wijze van spreken in de kou staan?

Nee, ik geloof er persoonlijk niets van dat we door te leven in de vreze van de Heere, we Hem hartelijk liefhebben en in gehoorzaamheid aan Hem leven we al deze aardse zegeningen ontvangen zullen.

En dan vervolgt de dichter van de Psalm: u zult het goede van Jeruzalem zien,
al de dagen van uw leven. In de afgelopen duizenden jaren is dat nou niet bepaald de zegen geweest die Israel c.q. de Joden hebben ontvangen. In plaats daarvan werden zij veelal verdrongen naar de rand van de samenleving of erger nog in plaats van Jeruzalem werden zij nog niet zo lang geleden afgevoerd naar de rokende ovens van de vernietigingskampen. Dat is heel wat anders dan Jeruzalem.

En dan vervolgt Psalm 128: Vrede over Israel. Mijn vraag is: Wanneer is er vrede over Jeruzalem geweest in de afgelopen 2000 jaar en langer?

Inderdaad, nagenoeg altijd is Israel sinds de land belofte altijd betwist gebied geweest. Behalve in de tijd onder koning Salomo.

Weet u hoe Job zijn leven samenvat?

Nee, ik neig meer naar de woorden van Jezus tijdens zijn omwandeling op aarde die hij richtte aan zijn volgelingen: Deze dingen heb Ik tot u gesproken, opdat gij in Mij vrede hebt. In de wereld zult gij verdrukking hebben; maar hebt goeden moed, Ik heb de wereld overwonnen.

Is het Woord van God dan niet waar? Spiegelt hij Israel en u en mij iets voor wat Hij niet waar maakt? Dat laatste kan natuurlijk niet, want Hij is een Waarmaker van Zijn Woord. Num. 23:19 God is geen man, dat Hij liegen zou, noch eens mensen kind, dat het Hem berouwen zou; zou Hij het zeggen en niet doen, of spreken en niet bestendig maken? Nee hoor. Gods Woord is Waarheid.

Ik zei het zojuist al: Uitsluitend was er in de periode het Koningschap van Salomo sprake van vrede voor Israel. En zouden we juist daarom niet deze Psalm niet in de tijd van het Vrederijk moeten plaatsen. Wanneer de meerdere Salomo, de werkelijke Vredevorst het in Jerusalem en op deze aarde voor het zeggen heeft?

Als de twee stammen hersteld zullen zijn in het land, zowel het overblijfsel dat uit Jeruzalem is gevlucht als het overblijfsel in de stad dat verlost is, dan is het volk nog niet compleet. De tien stammen moeten in het land terug zijn. Er moeten twaalf stammen in het land hersteld worden. Dat wordt opnieuw in de drie psalmen, Psalmen 126-128, voorgesteld.

God doet de gevangenen terugkeren naar het land (Dt 30:3). Zij die terugkeren, zullen het ervaren als een droom die werkelijkheid is geworden (vers 1). De tranen zijn gevloeid vanwege het lot van de twee en de tien stammen. Nu brengt God een keer in de gevangenschap van de tien stammen. Dan wordt het nieuwe verbond gesloten. Er wordt nieuw leven gezaaid. Nu kunnen zij eindelijk lachen en juichen.

Dat is mogelijk omdat de Heer Jezus tranen heeft geweend. Hij heeft de tarwekorrel gezaaid en komt terug met gejubel, dragende zijn twaalf schoven. Hij vergadert Zijn volk tot één. Dat is de grondslag voor de terugkeer van de tien stammen.

Dit negende “pelgrimslied” bezingt het geluk van “eenieder die de HEERE vreest, die in Zijn wegen gaat” (vers 1). Zo worden de Israëlieten in het vrederijk beschreven.

Nee, we moeten niet op de zaak vooruit lopen in de tijd waarin wij leven, want het beste komt nog. Dat blijkt wel uit deze 128ste psalm.

Als dat geen zegen is.

DELEN

[Sassy_Social_Share]