Hannah Nesher en haar kinderen kregen het Israëlische staatsburgerschap, maar haar Poolse man niet. ‘Hij kreeg zelfs geen werkvisum om inkomen voor ons gezin te verwerven. Ondertussen hadden we nog twee kinderen gekregen, geboren in Israel. De situatie werd hopeloos. In 2003, toen ons jongste kind nog maar een half jaar oud was, kreeg mijn man 14 dagen de tijd om Israel te verlaten. We hadden geen kracht meer om te strijden en gingen allemaal terug naar Canada. Het betekende de dood van onze dromen en leidde verdrietig genoegen ook tot het einde van ons huwelijk.
Maar zes jaar later, in 2009, opende God een nieuwe weg voor mij en mijn kinderen om opnieuw naar ons vorige huis te gaan in een klein dorpje (moshav) in de heuvels van Judea.’

Voor hen werd Zacharia 10:9 werkelijkheid.
‘Ik zal hen onder de volken uitzaaien
en zij zullen in verre streken aan Mij denken,
zij zullen leven met hun kinderen, en terugkeren.’

Hannah vertelt verder: ‘Mijn oudste dochter, die de eerste keer Aliyah maakte op haar 16e, is nu getrouwd met een aanbiddingsleider en videoproducer. Ze hebben vijf kinderen en wonen ook hier in dit dorpje. Het is verbazingwekkend om te zien wat de Heere doet in dit land. Hij wekt een nieuwe generatie Messiasbelijdende Joodse gelovigen op – aanbidders, bidders en voorgangers om het groeiende aantal gelovigen te leiden.
Ondanks alle uitdagingen, geniet ik ervan om hier te wonen. We zijn getuige van het wonderlijke herstel van dit land. De woestijn bloeit prachtig en de steden worden gevuld met mensen. Het land, dat tweeduizend jaar onvruchtbaar en verlaten was, is nu een zegen voor de wereld. We kunnen letterlijk proeven en zien dat de Heere goed is.’

‘Maar,’ vervolgt ze, ‘we mogen nooit vergeten dat het land Israel is geboren uit pijn, tragedie en verlies. Uit de as van de Holocaust heeft God iets prachtigs voortgebracht. Ik zie Israel als een teken voor de volken, heel de wereld is getuige van Zijn trouw en genade. Ook al zullen we in dit leven vele beproevingen en verdrukkingen doormaken die ons onvruchtbaar en verlaten kunnen achterlaten, kan Hij schoonheid uit het as laten voortkomen en ons olie van vreugde geven in plaats van rouw; het kleed van lof voor een verdrukte geest.
Wat God heeft gedaan voor Israel, kan Hij voor elk van ons doen. Hij kan onze rouw veranderen in vreugde en ervoor zorgen dat we bomen van gerechtigheid worden, zodat Hij verheerlijkt kan worden.’ (Bron: Kehilah News)

Met dank overgenomen uit de nieuwsbrief van Dirk van Genderen.