Klik hieronder om naar de uitzending te gaan:

Psalm 105

37 Hij leidde hen uit met zilver en goud,
onder hun stammen was niemand die struikelde.

38 Egypte was blij toen zij wegtrokken,
want angst voor dit volk was op hen gevallen.

39 Hij spreidde een wolk uit om hen te bedekken
en gaf vuur om de nacht te verlichten.

40 Zij baden, en Hij deed kwartels komen,
Hij verzadigde hen met hemels brood.

41 Hij opende een rots en er vloeide water uit,
dat als een rivier door de dorre plaatsen stroomde.

42 Want Hij dacht aan Zijn heilige woord,
aan Abraham, Zijn dienaar.

43 Zo leidde Hij Zijn volk uit met vreugde,
Zijn uitverkorenen met gejuich.

#0648 Over belofte maakt schuld gesproken
We naderen vanmorgen het einde van deze Psalm. Eeen Psalm die de weg van het volk vanuit Egepte naar de Steenrots leidde. Eeen weg die niet zonder horten of stoten ging zoals wij dan zeggen, maar uiteindelijk wel terechtkomt bij de Steenrots. Nog niet in het beloofde land, maar de Steenrots die hier bedoeld wordt levert Levend Water, en die stroomt tot in het eeuwig leven leen we op een andere plaats.

Als je jezelf concentreert op de houding van het volk Israel gedurende de achterliggende reist tot nu toe, dan lezen we over, laten we maar zeggen een nukkig eolk wat vaak ontevreden was en vaak terugverlangde naar de vleespotten van Egypte. Wat een gedoe elke keer zeg.

En toch, en toch, de God van Israel zegent zijn volk elke keer weer. En niet zo’n klein beetje ook. Bepakt en bezakt met zilver en goud. Een wolk als schaduw overdag en voldoende licht voor in de nacht, veertig jaar een Tom Tom bij de hand die de weg wijst. Elke dag vers brood voor het opraken. Het kon niet op. Weet u waarom God al deze zegeningen aan zijn volk gaf?

Hij heeft voor al deze zegeningen een reden, wat we zien aan het woord “want” (vers 42). Hij heeft dit allemaal gedaan omdat “Hij zich herinnerde zegt de Hebreeuwse tekst aan Zijn heilige woord, aan Abraham, Zijn dienaar”. Zijn heilig woord is Zijn absoluut betrouwbare woord. Hij doet, wat Hij heeft gezegd (vgl. Jz 23:14).

Wat kunnen weinig woorden toch veel zeggen! Het woord ‘ja’ is zo’n woord. In sommige situaties is dit ene woord genoeg. Genoeg om alle twijfel uit te bannen. Genoeg om duidelijk te maken wie de ander voor je is. Genoeg om te zeggen wat er in je hart leeft. ‘Wat is daarop uw antwoord?’, vraagt de ambtenaar van de burgerlijke stand. En bruid en bruidegom antwoorden – stralend van geluk – met een eenvoudig ‘ja’.

‘Amen’ is ook zo’n klein maar veelzeggend woord. ‘Amen’ betekent: het is vast en zeker!

In het Tweede Testament gebruikt Paulus deze twee woorden om de vastheid van Gods beloften aan te geven. Ik denk daarbij aan 2 Cor. 1: 20. Daar zegt Paulus dat Gods beloften in Christus, in de Messias ‘ja’ zijn en dat door Hem ook het ‘amen’ klinkt. Klaarblijkelijk is de tweeslag ‘ja en amen’ voldoende om de hele bijbelse boodschap samen te vatten.

“Zo”, op deze manier en daarom, “leidde Hij Zijn volk uit met vreugde” (vers 43). Het is Zijn volk. Hun bevrijding door Hem van het slavenjuk heeft bij hen vreugde veroorzaakt. Wat zijn ze blij geweest. Zij zijn “Zijn uitverkorenen”. Alleen daarom heeft Hij zo met hen gehandeld. Wat een genade, waarover ze hebben gejuicht. Zo is Psalm 105 een illustratie van wat de HEERE in de toekomst gaat doen.

Vreugde en gejuich worden genoemd als de stemming van de verlosten met verwijzing naar de feestelijke vreugde die aan de Rode Zee en bij de Sinaï werd getoond. Door deze laatste woorden uit de Psalm moet ik denken aan dezelfde beschrijvingen van het tegenbeeld in Jesaja 35:10 waar de Profeet ook spreekt over de blijdschap om de terugkeer van de vrijgekochten

Want wie door de HEERE zijn vrijgekocht, zullen terugkeren;
zij zullen Sion binnenkomen met gejuich.
Eeuwige blijdschap zal op hun hoofd zijn,
Openb. 21:4vreugde en blijdschap zullen zij verkrijgen,
verdriet en gezucht zullen wegvluchten.

Maar ook in Jesaja 51 waar we lezen over de reddende gerechtigheid van God lezen we woorden van dezelfde strekking:

Zo zullen wie door de HEERE zijn vrijgekocht, terugkeren
en met gejuich in Sion komen.
Eeuwige blijdschap zal op hun hoofd zijn,
vreugde en blijdschap zullen zij verkrijgen,
verdriet en gezucht zullen wegvluchten.

En in Jesaja 55 lezen we:

Want zoals regen of sneeuw
neerdaalt van de hemel
en daarheen niet terugkeert,
maar de aarde doorvochtigt
en maakt dat zij voortbrengt en doet opkomen,
zaad geeft aan de zaaier en brood aan de eter,
zo zal Mijn woord zijn dat uit Mijn mond uitgaat:
het zal niet vruchteloos tot Mij terugkeren,
maar het zal doen wat Mij behaagt,
en het zal voorspoedig zijn in hetgeen waartoe Ik het zend.

Want in blijdschap zult u uittrekken
en met vrede voortgeleid worden.
De bergen en de heuvels zullen voor uw ogen uitbreken in gejuich
alle bomen van het veld zullen in de handen klappen.

Als dat geen zegen is.

DELEN
[Sassy_Social_Share]