De Thora spreekt duidelijk over het verdrijven van afgoderij uit het land Israël. Nu Israël fysiek is hersteld, geloven veel vrome Joden dat het tijd is om het geestelijke herstel te voltooien door alles wat dit gebod schendt te bestrijden en te verwijderen. Voor deze Joden is het christendom de hoofdschuldige aan deze schendingen.

In hun ogen stelt het christendom Jezus voor als een soort co-heid met God de Vader of als een totaal andere God. Dit, en de neiging van christenen om beelden van Jezus op te richten, zelfs wanneer zij niet daadwerkelijk tot het beeld bidden, maakt hen tot flagrante afgodendienaars.

Gezien deze opvatting, en het feit dat de Heer afgoderij in het land verbiedt als Israël wil gedijen, is het geen wonder dat veel religieuze Joden zo vijandig staan tegenover christenen en christelijke symbolen.

Pater Matteo Munari begrijpt dit, en daarom is hij niet boos over het vandalisme van een Jezusbeeld door een Amerikaanse Joodse toerist bij de Kapel van de Flagellatie (een van de staties op de Via Dolorosa) eerder dit jaar.

Hij vertelt Channel 12 News in een interview hoe hij de orthodox-Joodse bezoeker confronteerde en hoe hij zijn acties probeerde te rechtvaardigen tegenover de politie toen die arriveerde.

“Hij riep in het Engels ‘Exodus, hoofdstuk 20’, dat is het hoofdstuk van de Tien Geboden, omdat daarin staat dat het verboden is beelden en afbeeldingen van God te maken,” herinnerde de priester zich. “Ik probeerde hem ervan te overtuigen dat wij niet buigen voor beelden, dat wij geen afgoden aanbidden, maar hij wilde niet naar mij luisteren. Hij zei eenvoudigweg dat alle afgoden in Jeruzalem moeten worden vernietigd omdat Jeruzalem een heilige stad is.”

A man was arrested after vandalising a statue of Jesus Christ at a church in occupied East Jerusalem.

The suspect is a Jewish extremist, according to one of the church guards who claims to have seen him before, whereas the Israeli police claim he is an American tourist pic.twitter.com/1KeV8aQiA5

— TRT World (@trtworld) February 2, 2023

Vader Munari legde uit dat, hoewel iemand moest betalen voor de restauratie van het standbeeld, hij geen woede of wraakgedachten had tegen de dader. Integendeel, hij toonde begrip voor de acties van de Joodse man.

“Zij (religieuze Joden) hebben een probleem met de Heilige Drie-eenheid en ons geloof dat God vlees is geworden (de incarnatie). Dit is iets wat niet aanvaardbaar is in het Jodendom,” legde hij uit. “Hij (de dader) wilde geen kwaad doen. Hij was er echt van overtuigd dat wat hij deed goed was in Gods ogen. Dit is gewoon iemand die misschien te horen heeft gekregen dat het probleem van Jeruzalem de christenen zijn met al die beelden en afgoden.”

Toen het nieuws van het vandalisme bekend werd, probeerden andere kerkfunctionarissen in Jeruzalem het incident uit te buiten voor politieke doeleinden, door de schuld te geven aan de “christenhatende” rechts-religieuze regering van Benjamin Netanyahu. Zoals we toen al opmerkten, houden deze kerkfunctionarissen ervan om elke daad van Joodse vijandigheid jegens christenen af te kraken, maar doen ze zelden hun mond open als het gaat om de veel talrijkere daden van moslimvijandigheid.

• Zie ook: “Welkom in het nieuwe, christenhatende Israël”

Vader Munari valt duidelijk niet in deze categorie. Hij betreurt weliswaar de routineuze kleine vijandigheden van orthodoxe Joden die zijn kerk passeren, maar hij aanvaardt ze als een pijnlijke uiting van religie, niet als een politieke aanval.

Evenmin schrijft hij ze in de eerste plaats toe aan de historische vijandigheid van het christendom tegenover de Joden, die ongetwijfeld een rol speelt. Voor pater Munari is het probleem in de Oude Stad van Jeruzalem een zuiver geestelijke aangelegenheid. “We weten dat christenen door de geschiedenis heen veel slechte dingen met Joden hebben gedaan. Maar ik denk dat het hier niet om geschiedenis gaat, maar om een religieuze kwestie van onreinheid,” benadrukte hij. “Want in hun ogen zijn wij afgoderij.”

Persoonlijke uitleg van de auteur
Dit alles vond plaats in de Oude Stad van Jeruzalem, een kleine, afgesloten ruimte waar de meest religieuze Joden, de meest religieuze christenen en de meest religieuze moslims zo dicht mogelijk bij elkaar wonen, waardoor het een natuurlijk brandpunt is. Wat daar gebeurt tussen deze groepen is nauwelijks representatief voor het land als geheel.

Ik ben een niet-Joodse christen, net als mijn vrouw en zeven kinderen.

In het stadje buiten Jeruzalem waar wij wonen, weet iedereen, van onze buren tot de schoolvrienden van onze kinderen, dat wij niet-Joodse christenen zijn. En we hebben als gevolg daarvan precies nul gevallen van discriminatie of religieuze haat meegemaakt. In feite behandelt iedereen ons zoals ieder ander Israëlisch gezin.

Pater Munari heeft ook niet geprobeerd Israël in het algemeen af te schilderen als antichristelijk, hoewel zijn interview ongetwijfeld als voorwendsel zal worden gebruikt door degenen die die beschuldiging uiten. Hij erkende dat hij in andere delen van Jeruzalem, tussen andere groepen Israëlische Joden, in het beste geval met respect en nieuwsgierigheid wordt behandeld en in het slechtste geval wordt genegeerd.

Kortom, christenen lopen geen gevaar in het Heilige Land. En veel, zo niet de meeste, Israëlische Joden beschouwen ons in toenemende mate als natuurlijke bondgenoten. Tenminste degenen onder ons die ervoor kiezen om zich te verenigen (geënt te zijn) met Israël, zoals in de Schrift staat geschreven.

Bronvermelding:
Datum:        24-05-2023
Auteur:        Ryan Jones
Beeld:          Een orthodox-joodse man lijkt niet onder de indruk, hooguit een beetje geërgerd, als christenen voorbij lopen met een groot houten kruis in de Oude Stad van Jeruzalem. Foto: Jack Bentley / Flash90
Website:      israeltoday.nl