O God van alle wraak, HEERE,
God van alle wraak, verschijn blinkend!

Rechter van de aarde, verhef U,
vergeld de hoogmoedigen naar wat zij verdienen.

Hoelang zullen de goddelozen, HEERE,
hoelang zullen de goddelozen van vreugde opspringen,

hun mond doen overvloeien, hooghartige taal spreken?
Hoelang zullen allen die onrecht bedrijven, zich beroemen?

HEERE, zij verbrijzelen Uw volk,
zij verdrukken Uw eigendom.

De weduwe en de vreemdeling doden zij;
zij vermoorden de wezen

en zeggen: De HEERE ziet het niet,
de God van Jakob merkt het niet.

Let op, onverstandigen onder het volk;
dwazen, wanneer zult u verstandig worden?

Zou Hij Die het oor plant, niet horen?
Zou Hij Die het oog vormt, niet zien?

Zou Hij Die de heidenvolken bestraft, niet straffen,
Hij Die de mens kennis bijbrengt?

De HEERE kent de gedachten van de mens:
vluchtig zijn ze.

Welzalig de man die U bestraft, HEERE,
en die U onderwijst uit Uw wet.

Zo geeft U hem rust voor dagen van onheil,
totdat de kuil voor de goddeloze gegraven wordt.

Want de HEERE zal Zijn volk niet in de steek laten,
Hij zal Zijn eigendom niet verlaten.

Want het oordeel zal weer rechtvaardig zijn,
alle oprechten van hart zullen ermee instemmen.

Wie zal voor mij opkomen tegen de kwaaddoeners?
Wie zal zich voor mij opstellen tegen wie onrecht bedrijven?

Als de HEERE niet mijn Helper was geweest,
had mijn ziel bijna in de stilte gewoond.

Toen ik zei: Mijn voet wankelt,
ondersteunde Uw goedertierenheid mij, HEERE.

Toen mijn gedachten binnen in mij zich vermenigvuldigden,
verkwikten Uw vertroostingen mijn ziel.

Zou de zetel van het verderf een verbintenis met U aangaan,
die onheil sticht bij verordening?

Zij spannen samen tegen de ziel van de rechtvaardige,
onschuldig bloed verklaren zij schuldig.

Maar de HEERE is mij een veilige vesting geweest,
mijn God is mij tot een rots, mijn toevlucht.

Hij zal hun onrecht op hen doen terugkeren,
Hij zal hen in hun slechtheid ombrengen,
de HEERE, onze God, zal hen ombrengen.
Psalm 94 -3-
Over recht en vrede gesproken
Van het Nieuwe of Tweede Testament wordt vaak gezegd dat dit tweede deel van de Bijbel uitsluitend over genade en vrede spreekt. Het is waar dat er nadrukkelijk over genade en vrede gesproken wordt. Toch zijn er zeker ook geweldsteksten te vinden. Denk aan de vervloekingen door de Heere Jezus in Mattheüs 11 aan het adres van een aantal steden. Of aan de rede over de laatste dingen in Mattheüs 24.

En Paulus zegt in 1 Thessalonicenzen 4:6 dat de Heere een Wreker is. En Petrus heeft het over het oordeel dat begint bij het huis van God (1 Petr. 4:6). Dit alles wordt gezegd met het oog op de zeer nabije komst van de Heere, Christus, de Messias.

En wat te denken van het boek Openbaring, waarin verschrikkelijke oordelen aangekondigd worden. In Openbaring zien wij de Oudtestamentische profetie en de Nieuwtestamentische komst van Christus in elkaar overlopen. Het eerste- en tweede testament vormen uiteindelijk een eenheid.

In Openbaring zien wij ook heel duidelijk dat Gods oordelen er zijn om een einde te brengen aan het geweld en de verdorvenheid in de wereld. Daarbij krijgen de goddelozen kans na kans om tot inkeer te komen. God wil immers dat zij tot erkentenis van de waarheid komen. Maar de meesten doen dit niet, zoals bijvoorbeeld in Openbaring 9:20 beschreven staat:

En de overige mensen, die niet door deze plagen werden gedood, bekeerden zich niet van de werken van hun handen.

Ook is er sprake van vergelding vanwege het leed dat gelovigen is aangedaan:

Tot hoelang, heilige en waarachtige Heerser, oordeelt en wreekt U ons bloed niet aan hen die op aarde wonen?

Uiteindelijk is het wel zo dat al dit handelen van de Heere tot herstel van orde en rust leidt en zelfs tot het totale herstel leidt van de schepping. Aan het einde van Openbaring zien wij dat er geen verdriet, dood en rouw meer is en ook dat de volken op zullen gaan naar het hemels Jeruzalem om daar God en het Lam te ontmoeten.

Zowel het eerste- als het tweede testament beschrijven dus een vreedzaam toekomstbeeld. Deze vrede komt er echter niet zonder slag of stoot. De schuld daarvan ligt echter niet bij God, maar bij de mens (verenigd in volken) die zich weigert aan God te onderwerpen en zelfs God tot vijand verklaart. In psalm 2 vers 2 lezen we:

Waarom woeden de heidenvolken
en bedenken de volken wat zonder inhoud is?

De koningen van de aarde stellen zich op
en de vorsten spannen samen
tegen de HEERE en tegen Zijn Gezalfde

We zien het in de dagen waarin wij vandaag leven voor onze ogen gebeuren. Nagenoeg alle volken op deze aarde keren zich tegen Israel. De Verenigde Naties en de Europese Unie en tallozen andere volken nemen resolutie na resolutie aan om Israel en daarmee de God van Israel te veroordelen. Want onthoudt wel: Wie Mijn volk aanraakt raakt Mijn oogappel aan.

En weet je wat Gods antwoord is op al die resoluties van de volkeren? Dat lezen we in dezelfde psalm 2 naar dan vers 3:

Die in de hemel woont, zal lachen,
de Heere zal hen bespotten.

Ik kan mij zo voorstellen dat het gevoel van onbehagen ten aanzien van het gebruik van geweld in de Bijbel niet is weggenomen.

Bij het nadenken over het onderwerp van dit artikel moest ik onwillekeurig denken aan Abraham die de opdracht van God kreeg om Izak te offeren. Abraham vraagt niet naar het waarom, maar doet wat God van hem vraagt. Abraham was een mens van vlees en bloed. Zoals u en ik. Denk je niet dat er bij Abraham geen onvoorstelbare vragen waren over Gods handelen met hem en Zijn Zoon. En hoe moest het dan met de belofte dat zijn nageslacht zo talrijk zou worden als de sterren van de hemel en als het zand aan de zee?

En wat denk je van Izak, de enige zoon van Abraham. Welke vragen zullen er door zijn hart gestormd zijn toen zijn vader hem op het altaar bond en het mes ophief?

Maar ook Izak lijkt zijn lot lijdzaam te aanvaarden. Gelukkig hoeven we niet te raden wat er in het hart van Abraham omging want we lezen dat in Hebreeën 11:18:

Hij overlegde bij zichzelf dat God bij machte was hem zelfs uit de doden op te wekken.

Wij kunnen soms niet begrijpen waarom dingen gebeuren en kennen ook niet altijd de achterliggende reden ervan. Wat wij wél mogen weten is dat er eens een moment komt dat God alles recht zal trekken doordat de doden zullen opstaan, Hij tot een rechtvaardig oordeel komt en aan al het lijden een einde komt. Laten wij daar dan ondanks al onze vragen en soms ook twijfels blind op vertrouwen.

KLIK HIERONDER OM TE LUISTEREN

DELEN
[Sassy_Social_Share]