Voor eeuwig, HEERE,
staat Uw woord vast in de hemel.

Uw trouw duurt van generatie op generatie;
U hebt de aarde gegrondvest, zodat zij blijft staan.

Volgens Uw bepalingen blijven zij ook heden nog staan,
want zij alle zijn Uw dienaren.

Psalm 119 vers 89– 91

Over Gods trouw gesproken
Soms ervaar ik het best wel eens als lastig om elke keer weer tegen een microfoon te moeten praten. Niet alleen omdat ik het hiervoor nooit gedaan heb, ik ben geen radiomannetje, maar ook omdat ik niet goed weet tegen wie ik het heb. Velen van u die luisteren ken ik niet. Ik weet niet waar u of jij vandaan komt, wat je leeftijd is en waar je op het levenspad staat. Of je misschien een beetje depri bent en juist met twee benen goed uit bed gestapt ben en je de dag vrolijk en blij begonnen bent.

Zelf ben ik 62 jaar, ben getrouwd en we hebben drie kinderen. Helaas is onze zoon nu zo’n 13 jaar geleden plotseling overleden aan een hartstilstand. Maar de Heere God heeft ons, mijn vrouw en mij, op een bijzondere manier gezegend met zes kleinkinderen in de leeftijd van 4 tot 11 jaar. Heerlijk om soms deel uit te mogen maken van hun leventje. Soms een beetje aan de zijlijn, soms wat intensiever.

Mijn vrouw en ik, wij komen beiden uit een gezin dat naar de kerk ging. En we mogen beiden geloven dat nu zij beiden gestorven zijn om zo maar eens te zeggen een goede ruil hebben gemaakt. Ook al was het in een tijd en vanuit hun opvoeding en kerkelijke gewoonte geen alledaagse kost om daar veel over te spreken. Veelal was het ‘och mocht het nog eens komen te gebeuren’. Misschien ken je dat wel. Maar toch, de Heere God heeft een plek gehad in hun leven. Dat is rijk. Dat is onvoorstelbaar rijk. Wanneer je op een plek op deze aardbodem geplaatst ben waar duizenden en miljoenen mensen het Woord van God moeten ontberen en jij bent door de Heere God op een plaats geboren waar het Woord van God open ging. Hij, de God van hemel en aarde had jou en mij al op het oog nog voor wij geboren waren en plaatste ons, jou en mij op een plek, om het maar eens heel ouderwets te zeggen, onder het Woord, Zijn Woord. En hebben we met vele zussen en broers samen de Heere God mogen leren kennen.

Het wordt vanmorgen wel een beetje een persoonlijk getuigenis merk ik, maar we worden ook opgeroepen om te getuigen van wat Hij in onze levens doet, toch?
Mijn vrouw is opgegroeid als jongste in een gezin van negen kinderen. We hebben elkaar leren kennen in de Gereformeerde Gemeente waar het Woord van God elke zondag tweemaal gepredikt werd. Toen de kinderen van mijn schoonouders echter door de tijd allemaal trouwden en op hun beurt weer kinderen kregen gebeurde het een jaar of dertig geleden dat sommigen de Gereformeerde Gemeente verlieten en naar andere kerkverbanden en gemeenten gingen. Dit tot groot verdriet, ook vanuit betrokkenheid en bezorgdheid van mijn schoonouders. Nu ik wat ouder ben begrijp ik dat wat meer. Mijn schoonouders zagen hun hele gezin uiteenvallen en alle kanten van christelijk Nederland bezoeken. Van PKN tot Evangelisch tot Messiaans tot Vergadering van Gelovigen.

Inmiddels is het ruim dertig jaar later en hebben we als kinderen van onze ouders onze eigen gezinnen. Soms ook grote gezinnen met 11 kinderen die ook op hun beurt weer kinderen uit de hand van de Heere gekregen.

Het was deze zomer dat een van de kleinkinderen van mijn schoonouders plotseling stief. Groot was het verdriet binnen de familie en we stonden met velen uit de familie bij wijze van spreken om Wim Jan die overleden was heen.

Op de avond van het condoleren trof ik zodoende veel neven en nichten aan. Van jonger tot ouder en uit allerlei gezinnen van de negen kinderen die mijn schoonouders hadden. Kinderen die ook allemaal weer uit andere kerken, gemeenten en wat dan ook kwamen.

Maar waarom dit allemaal verteld? Het viel mij zo op dat zij allemaal zo op dat zij allemaal hun Heere en Heiland kennen. Allemaal kinderen van God. Vanuit welke kerk of gemeente of vergadering ook. Van allemaal verschillende pluimage om het zo maar eens te zeggen.

Inderdaad, het is echt waar wat we vanmorgen gelezen hebben in Psalm 119:

Zijn trouw duurt van generatie op generatie;

Wat een onvoorstelbare trouw en genade van de Heere God. Echt, om heel klein van te worden. En nu mogen wij, mijn vrouw en ik elke dag onze kleinkinderen aanbevelen bij de Heere God.

Het was een paar jaar geleden dat onze kleinzoon bij mijn vrouw achter op de fiets zat. Ik schat in dat hij zo’n vier, vijf jaar was en uitvolle borst, en hij kan hart zingen,God de lof en eer bracht.

En het was deze zomer dat ik aan mijn kleindochter van negen jaar vroeg wie haar grootste vriend was waarop zij zonder enige aarzeling vertelde: De Heere Jezus!

Inderdaad, we zijn rijk gezegend, allemaal genade en het is volop waar:

Zijn trouw duurt van generatie op generatie;

En misschien is de situatie waarin u zit wel totaal anders. Zijn uw kinderen een heel andere kant opgegaan. Blijf maar bidden voor ze hoor. Blijf ze maar onder de aandacht van de Heere God brengen. Want Gods Woord is Waar en Waarheid. Blijf daar maar op vertrouwen. God is geen God die liegen zou. Ook wanneer Hij zegt:

Mijn trouw duurt van generatie op generatie!

DELEN
[Sassy_Social_Share]