Parasja Waëtchanan
We lezen: Deut. 3:23 – 7:11 / Jes. 40:1–26, Markus 12:18-34
En Jezus antwoordde hem: Het eerste van alle geboden is: Luister, Israël! De Heere, onze God, de Heere is één. En u zult de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand en met heel uw kracht. Dit is het eerste gebod. En het tweede, hieraan gelijk, is dit: U zult uw naaste liefhebben als uzelf. Er is geen ander gebod groter dan deze.
Markus 12:29-31 (HSV)
In deze parasja zijn wij getuige van de woorden die Mozes sprak toen hij samen met het volk bij de oevers van de Jordaan stond. Ondanks zijn smeekbede, waarmee dit gedeelte begon, mocht Mozes van de Eeuwige het beloofde land niet binnengaan. En nog eenmaal, voordat een nieuwe generatie dat beloofde land zou gaan innemen, herinnert hij het volk aan de ernst om hun God trouw te blijven.
Naast vele instructies en aanmaningen, bevat dit gedeelte ook het belangrijkste gebed binnen het jodendom, het ‘Shema Israël’. In de Herziene Staten Vertaling is dat vertaald als: “Luister dan, Israël! De Heere, onze God, de Heere is één!” Een van de dingen die het ‘één’ van het ‘Shema’ benadrukt is de eenheid van handelen van de Eeuwige doorheen verleden, heden en toekomst. Dat vormt de basis onder Zijn genade en trouw.
Deze sabbat wordt ook wel sabbat Nachamu genoemd, verwijzend naar de haftara lezing uit Jesaja 40. Deze lezing begint met een krachtige oproep tot vertroosting: “Troost, troost Mijn volk,” zal uw God zeggen, “spreek tot het hart van Jeruzalem en roep haar toe dat haar strijd vervuld is, dat haar ongerechtigheid verzoend is, dat zij uit de hand van de Heere het dubbele heeft ontvangen voor al haar zonden.” Dit begin benadrukt dat, hoewel een oordeel onvermijdelijk is, er ook genade zal zijn. Het laat zien dat God genadig zal zijn wanneer het volk om genade smeekt en uitroept “techannenu” (wees ons genadig). In Zijn genade zal de Eeuwige het volk herstellen en leiden.