Klik hieronder om naar de uitzending te luisteren:

13 Zoals een vader zich ontfermt over [zijn] kinderen,
[zo] ontfermt de HEERE Zich over wie Hem vrezen.
Want Híj weet wat voor maaksel wij zijn
[en] blijft bedenken dat wij stof zijn.
De sterveling – zijn dagen zijn als het gras,
als een bloem op het veld, zo bloeit hij.
Wanneer de wind erover is gegaan, is hij er niet [meer]
en zijn plaats kent hem niet meer.
Maar de goedertierenheid van de HEERE
is van eeuwigheid en tot eeuwigheid over wie Hem vrezen.
Zijn gerechtigheid is voor de kinderen van hun kinderen,
voor wie Zijn verbond in acht nemen
en aan Zijn bevelen denken om ze te doen.
19 De HEERE heeft Zijn troon in de hemel gevestigd,
Zijn Koninkrijk heerst over alles.

Over ontferming gesproken
David vergelijkt de HEERE, JHWH, de Aanwezige met “een vader” die “zich ontfermt over [zijn] kinderen”. Er is wel dit verschil dat een aardse vader zijn jonge kinderen draagt, terwijl het bij Gods volk en bij ons zo is dat God al de Zijnen, jong en oud, hun hele leven lang draagt (Js 46:3-4).

Luister naar Mij, huis van Jakob, en heel het overblijfsel van het huis van Israël, u, die door Mij gedragen bent vanaf de moederschoot, gedragen vanaf de baarmoeder. Tot uw ouderdom toe zal Ik Dezelfde zijn, ja, tot uw grijsheid toe zal Ík u dragen; Ík heb het gedaan en Ík zal u opnemen, Ík zal dragen en redden.

De HEERE, JHWH, de God van het verbond met Zijn volk, ontfermt Zich op dezelfde manier als een vader “over wie Hem vrezen”. Wat een onvoorstelbare zorg van Vader zien we hier in dit vers naar voren komen. De woorden spreken tot tweemaal toe in vers 13 over Gods ontferming.
Ontferming is misschien een wat uitgesleten woord dat we in ons hedendaagse taakgebruik niet meer zo vaak tegen komen, maar het Hebreeuwse woord kə·ra·ḥêm, heeft de betekenis van strelen, liefhebben, medelijden hebben of mee-lijden. Het spreekt dus van een grenzeloze liefde. Hij lijdt mee. Vader lijdt mee met Zijn kinderen, met Zijn volk, met u en met mij. Israel staat er niet alleen voor. Hij is er bij. U jij en ik staan er niet alleen in het leven, in het lijden: Vader is er bij, Hij lijdt zelfs mee. In alle pijn en verdriet mogen we weten Hij is er bij.

Wat moet dat een onvoorstelbare troost zijn voor het volk Israel, dit te weten. Ook met dat wat zich heeft voorgedaan in de afgelopen 2000 jaar en ook vandaag de dag. Maar wat is dat een onvoorstelbare toost ook voor u en mij: Vader is er bij, Hij lijdt zelfs mee. In alle pijn en verdriet mogen we weten, Hij syaat niet op een afstandje bij wijze van spreken te kijken hoe we het er vanaf brengen, maar Hij is er bij. Hij is betrokken bij ons hele leven, in al onze uw, en mijn verdriet en lijden. Ook al voetlt dat soms helemaal niet zo, maar het is wel zo. Weet je waarom? Gewoon, omdat Hij het zegt. En Zijn Woord is de Waarheid.

Het woord Vader in het Hebreeuws heeft de betekenis van ‘oorsprong’. Hij is onze oorsprong. Zijn kinderen zijn vanuit de Vader voortgekomen, geboren, wedergeboren.
Wat een onvoorstelbare diepte ligt er in de wetenschap dat Gods Volk, maar ook wij, kinderen van Vader mogen zijn. Dat de gelovige God persoonlijk als Vader mag kennen en Hem door de Geest van “Abba, Vader” , Pappa mogen noemen.

Als dat geen zegen is.

We gaan luisteren naar het lied, hoe kan het ook anders, getiteld ‘Abba’, gezongen door een kind van Zijn volk, Avraham Friet.

DELEN:
[Sassy_Social_Share]