Parasha Beha’alotcha

Te lezen: Num. 8:1-12:16 / Zach. 2:14(10)–4:7 / Joh 8:12-20

Inleidend vers:

De HEERE sprak tot Mozes: Spreek tot Aäron en zeg tegen hem: Wanneer u de lampen aansteekt, moeten de zeven lampen licht verspreiden in de richting van de voorzijde van de kandelaar. Aäron deed dat: aan de voorzijde van de kandelaar stak hij de lampen ervan aan, zoals de HEERE Mozes geboden had.

Num. 8:1-3 (HSV)

De parasha van deze Shabbat behandelt diverse onderwerpen en gebeurtenissen. Het begint met Aäron die de Menora aansteekt, de inwijding van de Levieten en hun unieke rol binnen het volk Israël, en het vieren van Pesach in de woestijn met de instelling van Pesach Sheni, de tweede kans om het Pesach-offer te brengen. Verder lezen we hoe de zeventig oudsten een deel van de Geest die de Eeuwige aan Mozes had geschonken ontvangen, zodat zij beter in staat zijn Mozes te helpen bij het leiden van het volk.

De parasha richt onze aandacht op onze innerlijke houding, met name ten opzichte van gezag, en hoe we omgaan met klagen en kritiek. Het volk murmereert over het gebrek aan vlees en aan het eind van de parasha lezen we hoe Mirjam en Aäron Mozes bekritiseren, waarna Mirjam wordt gestraft met tzaraat. Mozes, met een andere hartsgesteldheid, pleit voor haar herstel en de Eeuwige geneest haar.

Jeshua noemt zichzelf het licht van de wereld en roept ons op om ook onze lamp te laten schijnen en niet verborgen te houden. De opdracht om de Menora aan te steken leert ons iets waardevols. Net zoals de Menora in de Tabernakel afgeschermd en niet zichtbaar was van buitenaf, is veel van Jezus’ werk in ons vaak niet direct zichtbaar, hoewel dat onzichtbare juist essentieel is. Het licht van de Menora, onderhouden door de priester, symboliseert het innerlijke werk van de Geest in ons. Net zoals de Menora steeds weer zuivere olie nodig had, hebben wij de olie van de Geest nodig om ons licht te laten branden, vooral in moeilijke tijden, en dit wordt ondersteund door het Woord van God in ons hart.