Klik hieronder om naar de uitzending te luisteren:

Psalm 105

Hij trof alle eerstgeborenen in hun land,
de eerste vruchten van al hun mannelijke kracht.

#0630 Over de dood van de eerstgeborenen gesproken

Ten slotte is daar de laatste plaag, de tiende in Egypte, die ook hier het laatst wordt genoemd. Het uur van het oordeel is gekomen. Het kan lang duren, God is geduldig, maar dan is er geen uitstel meer. God doodt “alle eerstgeborenen in hun land, de eerste [vruchten] van al hun mannelijke kracht”. Deze plaag breekt alle weerstand. Er is in heel Egypte geen huis waarin geen dode te betreuren is. Het is de definitieve slag.

Wat een letterlijk onvoorstelbaar verdriet moet dat wel niet geweest zijn.

Exodus 12:29 En het gebeurde te middernacht dat de HEERE alle eerstgeborenen in het land Egypte trof, vanaf de eerstgeborene van de farao, die op zijn troon zou zitten, tot aan de eerstgeborene van de gevangene, die zich in de gevangenis bevond, en alle eerstgeborenen van het vee. Toen stond de farao ’s nachts op, hij en al zijn dienaren en alle Egyptenaren. En er was een luid geschreeuw in Egypte, want er was geen huis waarin geen dode was.

En het gebeurde midden in de nacht. Temidden van de donkerheid… En er was een luid geschreeuw in Egypte… Ikzelf geloof echter het Woord van God: En het gebeurde te middernacht dat de HEERE alle eerstgeborenen in het land Egypte trof.

Ik las er de volgende verklaring van op het internet: De tiende plaag ontstond mogelijk door een schimmel in het graan. De oudste kinderen mochten in het oude Egypte altijd als eerste van het graan eten, waardoor alle eerstgeborenen uiteindelijk zouden zijn gestorven.

Ik moet u eerlijk bekennen dat dit gedeelte een wordteling voor mij geweest is. Een worsteling in de zin om een verklaring te zoeken voor deze verschrikkelijke, verschrikkelijke tragedie. En in mijn zoektocht, ook op het wereld wijde web kwam ik maar bar weinig tegen.

Vele verklaarders benaderden dit gedeelte van Gods Woord vanuit het Pascha of Pesach wat voorafgaand aan deze verschrikkelijke tragedie onder de Israelieten werd gevierd. En misschien ligt daar ook wel het geheim of beter gezegd de sleutel of oplossing van van de handelwijze van HEERE met Zijn volk en de Egyptenaren. Met Zijn volk dat gehoorzaamwas aan Zijn Woord en hun vertrouwen stelden op het bloed van het geslachte lam en aan de andere kant hun vertrouwen stelden op de meer dan 2000 goden die in Egypte werden gediend. De scheiding tussen de levende God en alle drekgoden van Israel. De scheiding tussen het Leven en de dood.

Deze verschrikkelijke tiende en laatste plaag was een directe aanval op de Farao zelf, die door de Egyptenaren als een god vereerd werd en waarvan zij dachten dat hij een incarnatie was van o.a. Osiris, de schenker van het leven, maar nu bleek hij niet eens in staat te zijn om het leven van zijn eigen zoon te redden en machteloos te staan tegen de dood van alle eerstgeborenen in Egypte. Het was niet alleen erg pijnlijk voor hem om zijn eigen kind te verliezen, maar ook om daarmee zijn eigen goddelijke status te verliezen. Ook de positie van Osiris zelf werd door de dood van alle eerstgeborenen ernstig aangetast. Osiris was immers de heerser over het dodenrijk en hij was het die bepaalde wie in het dodenrijk neerdaalde en wanneer, niemand anders!

Volgens de Egyptische mythologie moest elke dode voor de troon van Osiris verschijnen. Osiris was het dus gewend om in het dodenrijk op de rechterstoel te zitten, maar nu bleek dat niet hij degene was, die het laatste woord of in Bijbelse termen de sleutels van de dood en het dodenrijk had, maar de God van Israël.

Er zou nog veel meer over deze afgoden gezegd kunnen worden, maar ik heb er geeen behoefte aan meer aandacht aan deze verschrikkelijke afgoden aandacht te schenken.

Want in deze geschiedenis wordt aandacht al snel getrokken naar de duizenen en duizenden doden die in die nacht stierven, de verschrikkelijke tragedie daarvan maar ik geloof met heel mij hart dat de aandacht en de sleutel van deze hele geschiedenis hoort te liggen op het bloed van het lam. Dat was bepalend. Dat maakte scheiding tussen dood en leven. Niets en niemand anders. Wie daarachter schuil ging behoefde voor de dood niet bang te zijn.

Dat was toen duidenden jaren geleden, dat is nu in de tijd waarin wij leven en dat zal ook binnenkort zijn wanneer de laatste plaag over deze wereld zal plaatsvinden en waarvan we lezen in het boek van de Openbaring van Jezus Christus.

Want de Eerstgeborene is Christus, de Messias, de Verlosser. De Verlosser van de dood. Hij moest sterven om de verlossing van het volk Israël gestalte te geven…

Wie onder de goden is Uw gelijke, Eeuwige? Wie is Uw gelijke, zo ontzagwekkend en heilig? Wie dwingt zoveel eerbied af met roemrijke daden? Wie anders verricht zulke wonderen? (Exodus 15:11).

Want als dat geen zegen is.

In verband met de tijd wil ik een volgende keer hier verder met u bij stilstaan.

DELEN
[Sassy_Social_Share]