Zeldzaam bewijs voor het vroegste gebruik van munten in het land werd onlangs ontdekt bij een opgraving van de Israel Antiquities Authority (IAA) op een locatie in de heuvels van Judea. De uiterst zeldzame zilveren munt, gedateerd in de Perzische periode (6e – 5e eeuw  v.Chr.), werd ontdekt bij een opgraving, tijdens infrastructuurwerkzaamheden uitgevoerd door de Netivei Israel National Transport Infrastructure Company. Bij het graven van de infrastructuur werd ook een gebouw uit de Eerste Tempelperiode, met zelfs eerder bewijs voor handel in de vorm van een  sjekelgewicht  .

De zeldzame munt, die bewijs levert voor de ontwikkeling van de handel. (foto’s door Emil Aladjem, Israel Antiquities Authority)

De zeldzame munt werd ontdekt door Semyon Gendler, de waarnemend archeoloog van het Judese district van de IAA. De munt werd geslagen met een vierkante stempel ingebed in één zijde; later produceerden meer geavanceerde technieken munten met uitstekende in plaats van verzonken zegels. Onderzoekers denken dat de munt opzettelijk is gebroken.

 Het  gewicht van de sjekel  uit de Eerste Tempelperiode werd op de plek ontdekt. (foto’s door Emil Aladjem, Israel Antiquities Authority)

Volgens Dr. Robert Kool, hoofd van de numismatische afdeling van de IAA ,  “is de munt uiterst zeldzaam en voegt hij zich bij slechts een half dozijn munten van dit type die zijn gevonden bij archeologische opgravingen in het land. De munt is geslagen in een periode waarin het gebruik van munten nog maar net was begonnen. De zeldzame vondst levert informatie op over de manier waarop handel werd bedreven en het proces waarbij de mondiale handel overging van betaling door het wegen van zilverstukken naar het gebruik van munten. De munt behoort tot een groep zeer vroege munten die buiten Israël werden geslagen, in de regio’s van het oude Griekenland, Cyprus en Turkije. In de 6e – 5e eeuw vGT begonnen dergelijke munten op locaties in het Land Israël te verschijnen.

Een extra indicatie van het geleidelijke proces is het feit dat, hoewel de zilveren munt als munt werd geslagen, deze opzettelijk in tweeën werd gesneden. Dit geeft aan dat het in de 4e eeuw  voor Christus werd gebruikt als een gewogen stuk zilver, en niet als munt, ook al waren munten in deze periode gangbaar.

Volgens Michal Mermelstein en Danny Benayoun, opgravingsdirecteuren namens de IAA, “was de vindplaats gelegen in het landelijke gebied van het koninkrijk Juda, waarvan de hoofdstad Jeruzalem was. Het werd voor het eerst bewoond in de periode van de Eerste Tempel, in de 7e eeuw  voor Christus (2700 jaar geleden), tijdens de regeringen van de koningen van Juda, Hizkia, Manasse, Amon en Josia, een piekperiode in het koninkrijk Juda. Uit deze periode werd een karakteristiek ‘huis met vier kamers’ blootgelegd, en het  gewicht van de sjekel  , gevonden op de vloer van een van de kamers in het huis, levert vroeg bewijs voor handel. Het koepelvormige stenen gewicht zou zijn gebruikt voor het wegen van metalen, specerijen en andere dure goederen. Het teken op het gewicht was een oud-Egyptische (hiëratische) afkorting voor het woord  sjekel , en de enkele ingesneden streek vertegenwoordigt  één  sjekel . Het gewicht weegt 11,07 gram. “Dit was in feite een standaardgewicht in de regio van het koninkrijk Juda, waaruit bleek dat grondstoffen op de markten zorgvuldig werden gewogen”, zeggen de archeologen.

 foto’s door Emil Aladjem, Israel Antiquities Authority

Terwijl de Tempel nog stond, moest elke Joodse man een halve sjekel aan zilver , ongeveer acht gram zilver (tegenwoordig ongeveer $ 4 waard), betalen als verplichte belasting om de Tempel te ondersteunen . Elke man was verplicht hetzelfde bedrag te geven, ongeacht zijn economische toestand. De munten , eenmaal gedeponeerd op de binnenplaats van de Tempel, waren  hekdesh  (geheiligd) en mochten niet voor enig ander doel worden gebruikt.

De natie Israël bleef het gebod naleven, zelfs nadat de Eerste Tempel was verwoest, totdat de praktijk in het jaar 135 GT door de Romeinse keizer Hadrianus werd verboden. Zelfs joden die buiten Israël woonden, bleven de halve sjekel doneren, ondanks dat de Romeinse Senaat de export van goud en zilver verbood.

Moriya Reef, een ingenieur en afdelingsmanager zuidelijke regioprojecten voor Netivei Israel: “We zijn begonnen met het substantiële project op Highway 375, dat tot doel heeft uit te breiden tot een tweebaans snelweg van 8 km lang, inclusief het regelen van kruispunten en het uitbreiden van de snelweg. bestaande onderdoorgangen op de route. We erkenden ten volle dat dit gebied samenwerking met de Antiquities Authority vereiste voor de mogelijkheid om archeologische vondsten op elk punt op het bouwterrein te ontdekken. We hebben hen in staat gesteld hun werk parallel aan de voortgang op de snelweg uit te voeren, en er bestaat geen twijfel over dat de bevindingen verbazingwekkend zijn. De gedachte is dat het ontdekken van zulke belangrijke en betekenisvolle bevindingen dankzij het initiëren van een infrastructuurproject ongetwijfeld best spannend is”.

Een beeldje van een paard uit de periode van de Eerste Tempel (foto’s door Emil Aladjem, Israel Antiquities Authority)

Volgens Eli Escusido, directeur van de IAA: “Het is altijd verrassend hoe belangrijke bevindingen op onverwachte plaatsen worden ontdekt. De kleine muntjes zijn een cruciale informatiebron in de archeologie. Ze bieden ons visuele details, inscripties en data. Via een klein voorwerp als een munt wordt het mogelijk om menselijke denkprocessen te traceren en te observeren dat onze economische gewoonten duizenden jaren grotendeels onveranderd zijn gebleven – alleen de technologie is veranderd. In deze context is het interessant om toekomstig archeologisch onderzoek te overwegen in een wereld die elektronische handel heeft aangenomen.”