“De topografie maakt het erg lastig om vliegtuigen te detecteren die laag vliegen en zich in het terrein verstoppen”, legt een senior onderzoeker uit.
Terwijl de spanningen langs de noordelijke grens van Israël toenemen, is Hezbollah’s groeiende vloot van door Iran gemaakte drones een aanzienlijke bedreiging geworden, die de grenzen van de geavanceerde luchtverdedigingssystemen van het land op de proef stelt.
Deze onbemande luchtvaartuigen hebben een alarmerend vermogen getoond om het Israëlische luchtruim binnen te dringen, wat vernietiging en slachtoffers tot gevolg heeft, terwijl ze vaak een van ’s werelds meest geavanceerde luchtverdedigingsnetwerken ontwijken.
Terwijl Hezbollah aanzienlijke verliezen heeft geleden aan veel van zijn wapensystemen, die grotendeels geen substantiële impact hebben gehad tijdens het aanhoudende conflict, is het UAV-arsenaal van de terroristische organisatie een echte doorn in het oog van Israël geworden.
Wat maakt deze door Iran gemaakte drones tot een echte bedreiging en hoe kunnen ze worden tegengegaan?
Terwijl veel van Hezbollah’s wapensystemen, waaronder langeafstandsraketten en precisiemunitie, moeite hebben gehad om aanzienlijke schade aan Israël toe te brengen, is de drone-array die de organisatie van Iran heeft ontvangen, uitgegroeid tot een echte bedreiging en een grote uitdaging voor Israël.
Hezbollah gebruikt al drones, voornamelijk voor verkenningsdoeleinden, sinds voor de Tweede Libanonoorlog in 2006. Met de vooruitgang van het onbemande voertuigprogramma van Iran in de afgelopen twee decennia is Hezbollah, net als andere Iraanse proxy-organisaties, uitgerust met een groot aantal geavanceerde, door Iran gemaakte hulpmiddelen voor verkenning, aanval en vernietiging van doelen.
Binnen het drone-arsenaal van Hezbollah bevinden zich verschillende belangrijke spelers voor aanvals- en “zelfmoord”-missies, elk met duidelijke voor- en nadelen.
Mirsad
De UAV die zondagavond de Golani Infantry Brigade trainingsbasis van de IDF nabij Binyamina raakte, was waarschijnlijk een Mirsad drone. Het is een klein vliegtuig met een explosieve kernkop van ongeveer 44 pond dat snelheden van ongeveer 124 mph kan bereiken. Dit is een hulpmiddel dat Hezbollah bezit en onlangs meer dan eens heeft ingezet.
Hezbollah heeft een onbekende hoeveelheid zware en grote kruisraketten van de DR3-modus. Beeld: IDF Spokesperson’s Unit.
DR3
Hezbollah heeft een onbekende hoeveelheid zware en grote kruisraketten van het DR3-model, afkomstig van Russische Tupolev-drones die zijn omgebouwd tot ‘zelfmoord’-voertuigen die een bereik van meer dan 124 mijl kunnen bereiken met een zware kernkop van 661 pond. Deze hebben aanzienlijke voordelen, maar ook duidelijke nadelen.
De zware drone vereist een enorme lanceerinrichting die in een gebouw of op een vrachtwagen moet worden geplaatst en die relatief eenvoudig kan worden gedetecteerd. De afgelopen weken heeft de IDF met succes de vernietiging van verschillende van dergelijke drones gedocumenteerd die verborgen waren in huizen van burgers in Zuid-Libanon. Tot nu toe is er geen succesvolle lancering van dit wapen bekend.
Karrar
De Karrar is een door Iran gemaakte drone gebaseerd op de Amerikaanse straalvliegtuigen Striker-drone. De Karrar is een soort ‘armeluisstraaljager’ omdat het zelfmoordaanvalscapaciteiten, bommenwerpen en zelfs lucht-luchtraketlanceringen tegen vliegtuigen combineert. Het bereik is relatief groot en Hezbollah heeft blijkbaar geprobeerd het te gebruiken tijdens de Syrische burgeroorlog.
De straalmotor en de relatief hoge radarsignatuur van de Karrar maken hem echter minder effectief voor diepe missies op Israëlisch grondgebied en veel kwetsbaarder voor Israëls luchtafweergeschut.
Ababil-T
De Ababil-serie, vernoemd naar een soort vogel uit de islamitische folklore, is het werkpaard van de Iraanse dronevloot. De vroege modellen van de serie dienden Hezbollah begin jaren 2000 en sommige bereikten de terroristische organisatie Hamas.
De Ababil-T is een geavanceerd seriemodel met een verbeterd navigatiesysteem en een efficiënte en stille verbrandingsmotor die zeer moeilijk te detecteren is door radar. De Ababil-T is wendbaar genoeg om optimaal gebruik te maken van het Libanese terrein en zo onderschepping te ontwijken op weg naar de grenzen van Israël. Hij heeft geen grote lanceerinrichting nodig en kan vanaf bijna elk terrein worden ingezet.
Het relatief kleine bereik van ongeveer 120 kilometer beperkt de drone echter tot inzet in gebieden die relatief dicht bij de grens liggen. Bovendien zou de opmars van het Israëlische leger op Libanees grondgebied het effectieve gebruik van deze drones op Israëlisch grondgebied verder kunnen beperken.
Shahed-136
De Shahed-136 is een van de belangrijkste troeven in het drone-arsenaal van Hezbollah gebleken. Het heeft een stille elektromotor en een extreem lage radarsignatuur, waardoor het erg moeilijk te onderscheppen is. Het heeft een bereik van bijna 500 mijl en een pantserdoorborende kernkop van ongeveer 18 pond. Het is relatief langzaam en vliegt met een snelheid van ongeveer 75 mph, een fractie van die van andere zelfmoorddrones in het bezit van Hezbollah.
De relatief eenvoudige systemen geven het echter nog een ander voordeel; het is erg goedkoop, kost slechts $ 20.000 per eenheid, wat betekent dat het in grote hoeveelheden kan worden vastgehouden, zoals Hezbollah doet. Het is erg gemakkelijk te lanceren en heeft slechts minimale grondruimte nodig om het in te zetten. Al deze kwaliteiten maken het een perfecte drone voor aanvallen in een zwermtactiek, zoals Hezbollah al heeft aangetoond.
Hoe te counteren?
Het is cruciaal om te begrijpen dat drone- en UAV-oorlogvoering een evoluerende vorm van gevecht is die de afgelopen jaren bijna onherkenbaar is veranderd en veel legers wereldwijd, van Myanmar tot Oekraïne, heeft laten worstelen met aanzienlijke problemen en uitdagingen.
Voor Israël zijn er verschillende centrale problemen bij het omgaan met de dreiging. Ten eerste zijn drones met een lage radarsignatuur die heel dicht bij de grond vliegen inherent moeilijk te onderscheppen, en het bergachtige terrein van Zuid-Libanon en Galilea maakt het nog moeilijker om deze voertuigen te detecteren en te onderscheppen.
Het tweede probleem is dat zelfs wanneer het voertuig vroegtijdig wordt gedetecteerd, het onderscheppingsvenster erg klein is en soms gewoonweg volledig wordt gemist.
Een ander probleem is de tactiek om een dronezwerm te gebruiken, een grote en gecoördineerde hoeveelheid voertuigen die tegelijkertijd van verschillende plaatsen kunnen arriveren, de luchtverdedigingsinstallatie “bezetten” en ervoor zorgen dat ten minste enkele van de voertuigen het doelwit met dodelijke precisie raken. De luchtverdedigingsinstallatie van Israël is uitgerust met enkele van ’s werelds beste detectie- en onderscheppingsmiddelen, maar zelfs zij worstelt om met de dreiging om te gaan.
Tal Inbar, een senior research fellow bij de in Virginia gevestigde Missile Defense Advocacy Alliance, legt uit dat de defensie-instelling hier niet verbaasd over is: “Het probleem begint met de topografie. Het terrein in Libanon is bergachtig, in tegenstelling tot de vlakte waar Gaza ligt. Het is doorspekt met bergen en valleien en maakt het erg moeilijk om vliegtuigen te detecteren die laag vliegen en het terrein gebruiken om zich erin te verstoppen.”
Concluderend zegt Inbar: “We hebben nog geen systeem dat een game-changer is.”
Een mogelijke gedeeltelijke oplossing voor de dreiging is een terugkeer naar het gebruik van Vulcan-kanonnen, die kleine granaten met een enorme snelheid afvuren en op veel belangrijke punten in Noord-Israël kunnen worden geplaatst als een aanvullend onderdeel van de onderscheppingsmatrix.
Bovendien kan de ingebruikname van een lasersysteem in operationele dienst ten minste gedeeltelijk helpen bij het dichten van gaten tijdens dronezwermen en het verbeteren van onderscheppingsmogelijkheden.
In Oekraïne slaagden kleine eenheden van “dronejagers” op bewapende pick-ups uitgerust met kanonnen erin om zware verliezen toe te brengen aan de Russische drone-array, en verdedigingssystemen met kanonnen zoals het Duitse Gepard zelfrijdende luchtafweergeschut zijn ook succesvol gebleken tegen de Russische Shaheds.
Het is echter belangrijk om op te merken dat zelfs de oplossingen die door Oekraïne zijn gevonden slechts gedeeltelijk succes vertegenwoordigen en dat alleen ervaring, coördinatie en leren door de jaren heen de balans in het voordeel van de verdediger in de strijd tegen de drones van de Iraanse as zullen doen doorslaan.
Oorspronkelijk gepubliceerd door Israel Hayom.
Datum: 14 oktober 2024
Auteur: Neta Bar
Beeld: IDF
Bron: Terror in the skies: Hezbollah’s deadly drone arsenal – JNS.org
