Een maand van Joodse feestdagen is bijna voorbij. Jammer, want het is altijd gezellig al die dagen! Na Rosj Hasjana, het Joodse Nieuwjaar, was er Jom Kipoer, Grote Verzoendag, en de nu bijna afgelopen week Soekot (Loofhuttenfeest) met als afsluiting Simchat Tora (Vreugde der Wet). Veel traditie, veel religieuze gebruiken en dus ook veel te veel overheerlijke maaltijden.
Tijdens Soekot wonen Joden (zo veel mogelijk) in de soeka (de loofhut), ter herinnering aan de tocht van veertig jaar door de woestijn, toen de Israëlieten geen vaste behuizing hadden. De voorschriften voor het houden van Soekot staan in Leviticus 23: 42-43. Door een week lang in een loofhut te verblijven, ervaart de mens als het ware opnieuw zijn kwetsbaarheid, zijn behoefte aan bescherming en zijn geloof in God.
Het Loofhuttenfeest symboliseert ook het oogsten. Om de herfstoogst tijdig binnen te halen, brachten de boeren in warme streken de nacht door in hutten op het land. In de soeka en in de synagoge worden tijdens de gebedsdiensten de loelav en de etrog meegenomen, drie planten en een vrucht, die de oogst symboliseren.
De achtste en negende dag van Soekot vormen samen een afzonderlijk feest. De achtste dag heet Slotfeest, Sjemini Atseret, de laatste dag is het Simchat Tora, wat Vreugde der Wet betekent. Simchat Tora, een vrolijke viering waarbij het Joodse volk dankt voor de Thora (de Wetten), de eerste vijf boeken van de Joodse Bijbel.
In de synagoge wordt eerst het laatste hoofdstuk van de Tora gelezen en direct daarna het eerste hoofdstuk. Dit om aan te geven dat het lezen uit de Tora nooit stopt. Degene die het laatste hoofdstuk leest, wordt Bruidegom van de Wet, Chatan Thora genoemd en degene die het eerste hoofdstuk leest, heet Bruidegom van het Begin, Chatan Bereesjiet.
Tijdens deze dienst wordt door de synagoge gedanst met de Thorarollen, deze rondes worden hakafot genoemd, wat betekent draaien en cirkels. Ouders, kinderen, grootouders.. iedereen doet mee.
Ondanks alles, of misschien wel juist door alles, bestaat het Joodse volk nog steeds, met alle tradities.
