Messiasbelijdenden met een orthodox-Joodse achtergrond zien dingen anders dan degenen die meer geassocieerd worden met ‘de Kerk’.
Onder de Messiasbelijdende Joden in Israël wordt voortdurend gediscussieerd over de vraag of de rabbijnen en hun uitspraken wel of niet gezag moeten hebben over het leven van Joden die in Jezus geloven. Een bekende lokale Joodse gelovige van een invloedrijke Israëlische bediening verwerpt het idee dat de rabbijnen nog steeds gezag hebben over Messiasbelijdende Joden. Het volgende is een doordacht antwoord op dat standpunt van Shay Kedem Calabrese, een Israëlische Jood en volgeling van Jezus met een achtergrond in het orthodoxe Jodendom.
Er is een bekend gezegde dat zegt: ‘met de geschiedenis kunnen we niet discussiëren.’
Als iemand die is opgegroeid in de wereld van de rabbijnse literatuur vanaf de eerste eeuw voor Christus tot aan de moderne tijd, kan ik u verzekeren dat er een doorlopende lijn is van de Joodse geest van de Tweede Tempel tot nu, zelfs met alle veranderingen, transformaties en dynamieken die het Jodendom in de loop der jaren hebben gevormd.
Degenen die zeggen dat de rabbijnen (de term is ongepast omdat een ‘Jood’ zoveel meer is dan een ‘rabbijn’) nog steeds gezag hebben over ons leven, hebben gelijk, wat ik ook van deze rabbijnen vind, de waarheid is: de rijke erfenis van Joodse literaire werken heeft de diaspora-Joden bewaard en gevormd en heeft Joodse gemeenschappen over de wereld in staat gesteld om uit hun ‘gesloten’ wereld te groeien door het aanmoedigen van schrijven en creativiteit. Zonder die rabbijnen zouden we geen literair genre of filosofische basis voor een moreel-Joods leven hebben.
De Joodse ‘boekenkast’ is breder dan de ‘beperktheid’ die volgens velen de rabbijnen definieert en die voortkomt uit onwetendheid van degenen die zich te gemakkelijk beperken en zeggen: ‘Zij hebben de Messias vermoord.’ Dit is gewoon niet waar, en opnieuw moeten wij, die in Jezus geloven, openheid en bedachtzaamheid aanmoedigen in plaats van onwetendheid, afwijzing en haat te bevorderen.
In de Joodse literatuur kan men rabbijnse Halachische regels voor het leven vinden, maar Halachische literatuur is slechts een deel van minstens 10 anderen die ik kan opsommen. Dat alles heeft ons gehouden als Joden en heeft ons wereldbeeld gevormd. Het hecht aan ons, een volk verspreid over de vier hoeken van de aarde, als onzichtbare lijm. We hebben allemaal dezelfde gebeden (met kleine aanpassingen). We lezen allemaal dezelfde Thora (met zeer kleine aanpassingen). En iedereen die de ‘rabbi’s’ de schuld geeft, zegt gewoonweg dat de geschiedenis niet waar is, en zou in zijn ogen moeten wrijven en zien dat we afstammelingen zijn van die bebaarde mannen, die nu vast gevestigd in Sion zitten op de flessen van tranen van verlangen en liefde voor het land, dat nu van ons is.
En trouwens, als u goed kijkt, zou u kunnen ontdekken dat de eerste immigranten naar het land Israël en de gemeenschap van Jeruzalem eigenlijk de Torah en Mitsvot (rabbijnse geboden) onderhielden. Zij kozen ervoor om Polen en de Asjkenazische wereld te verlaten en het land Israël in de 18e eeuw als leerlingen van de Gaon van Vilna (de beroemde Oost-Europese rabbijn) te vestigen. Het waren geen Messiaanse groepen die de woestijn kwamen laten bloeien en de moerassen kwamen drogen. En dit, mijn vrienden, is de historische waarheid.
Hier is een andere historische waarheid: rabbijn Akiva Schlesinger emigreerde uit Hongarije en stichtte Petach Tikva (samen met Rabbijn Joel Moishe Salomo) en noemde het naar een vers in Hosea – ‘Ik zal haar daarvandaan haar wijngaarden geven’ –. Beiden vonden dat ‘het een goede daad is om het Land te vestigen.’ Geen van hen vond dat de nieuwe kolonisten zich in een Jeshiva of religieuze studiezaal moesten vestigen.
Ik kan door blijven gaan… maar u begrijpt mijn punt.
Wat de rabbijnse autoriteit betreft, ook hier tonen mijn vrienden een enorme onwetendheid, want u kijkt niet ver genoeg, u kijkt naar een moderne opgebruikte ‘rabbijn’ die in vergelijking met de grote rabbijnse denkers in het niet valt – en u zegt: ‘Dit is de rabbijn.’ Dit is een grote fout.
Op het eerste Pesach in Eretz Israël werden de volgende regels uitgesproken bij David Gutmans huis in Petach Tikva:
‘Deze nacht is een nacht van herdenking voor Israël voor de wonderen en wonderen die onze G-d voor onze voorvaderen heeft gedaan bij het verlaten van Egypte, van slavernij naar vrijheid, van dienstbaarheid naar verlossing, verlossing van de geest en verlossing van het lichaam. Deze nacht moeten wij de zegening van Shehecheyanu (Hij Die ons opwekt) voorlezen met een tweeledig doel: de eerste agrarische nederzetting in ons heilige land nieuw leven inblazen en een pad smeden voor anderen om ons te volgen. Vandaag zijn wij de eerste vogels die het licht van de dageraad verkondigen, en God is het Licht Dat ons hoop geeft en ons de Heilige Weg geeft. Op deze plaats (Israël) kwam het licht van de dageraad tot ons en al snel scheen de Zon op ons, zij die de Heer vrezen, de Zon van de Gerechtigheid met genezing in Zijn vleugels. De verheven ziel van Israël zal terugkeren naar de wereld en zal opnieuw het voorrecht hebben om profeten en heiligen van de Allerhoogste voor onze verlossing en voor de verlossing van de wereld te mogen vestigen.’
Dit zijn Joden.
– – – – –
Bronvermelding
Datum: 24-07-2019
Foto: Falsh90
Website: https://israeltoday.nl/
– – – – –
