6 feiten over de nieuwe koning van Groot-Brittannië.
Toen de Britse koningin Elizabeth II op 96-jarige leeftijd overleed, de langst dienende monarch in de geschiedenis van het Verenigd Koninkrijk, is haar oudste zoon prins Charles de nieuwste monarch van Groot-Brittannië geworden. Hier zijn zes feiten over Koning Charles III, Joden en Israël.
Besneden door een rabbijn
Koning Charles III heeft iets gemeen met duizenden Britse Joden: hij werd besneden door rabbijn Jacob Snowman (1871-1959), een briljant arts en een van de belangrijkste mohelims (Joodse rituele besnijders) van Londen.
Er wordt algemeen aangenomen dat de traditie teruggaat tot het begin van de jaren 1700, toen de Britse koning George I – die in Duitsland was geboren – de gewoonte van Duitse edellieden om hun zonen door mohelim te laten besnijden, invoerde. Het is onduidelijk waarom dit een traditie werd, maar sommigen speculeren dat hun uitgebreide ervaring angstige ouders geruststelde dat hun zonen veilig zouden zijn tijdens de procedure. Charles moeder ‘koningin Elizabeth’ wilde alleen het beste voor Charles, dus wendde zij zich tot rabbijn Snowman, die goed bekend stond in de Joodse gemeenschap van Londen.
Bezoek aan Israël 2016
In tegenstelling tot koningin Elizabeth II, die in al haar lange jaren op de troon nooit Israël heeft bezocht, heeft haar zoon Charles wel reizen gemaakt naar de Joodse staat. Een emotioneel bezoek vond plaats in 2016, toen hij naar Jeruzalem reisde voor de begrafenis van de voormalige Israëlische premier Shimon Peres. Daar bezocht Charles het graf van zijn grootmoeder, prinses Alice van Griekenland, die tijdens de Holocaust Joden redde en door Yad Vashem tot Rechtvaardige onder de Volkeren werd uitgeroepen. Zij ligt begraven op de Olijfberg in Jeruzalem.
Prinses Alice, geboren in 1885, was de achterkleindochter van de Britse koningin Victoria. Ze trouwde met Prins Andrew van Griekenland en verhuisde met haar nieuwe echtgenoot naar Athene. Ze was intens ongelukkig. Als religieus christen zag Alice toe hoe haar man afgleed naar een leven vol mislukkingen. Met de opkomst van het nazisme in de jaren dertig werden haar drie dochters allemaal fervente fascisten en trouwden met nazi-functionarissen. Alleen haar zoon Philip, de vader van koning Charles, trotseerde het nazisme, verhuisde naar Engeland en vocht met onderscheiding in de Britse Royal Navy tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Prinses Alice bleef alleen thuis in Athene; haar man had haar allang verlaten en wijdde zich volledig aan een leven van drinken en gokken. Tijdens de Holocaust nodigde Prinses Alice een Joodse familie waarmee ze bevriend was, de Cohens, uit om bij haar in te trekken. Haar gebouw lag naast het hoofdkwartier van de Gestapo in Athene, en prinses Alice werd op een gegeven moment zelfs ‘binnengebracht voor ondervraging’, maar ze weigerde te onthullen dat ze onderdak bood aan Joden.
Na de Holocaust werd ze door Yad Vashem uitgeroepen tot Rechtvaardige onder de Volkeren. Alice stichtte een religieuze orde en stierf in 1969. Haar wens was om in Israël begraven te worden. Aanvankelijk negeerde haar familie haar verzoek, maar in 1988 regelde het Koninklijk Huis dat haar stoffelijk overschot in Jeruzalem werd herbegraven. Bij zijn bezoek aan haar graf in 2016 bracht Charles paarse bloemen mee die in Schotland waren gekweekt ‘haar favoriete’ en plaatste die op haar graf.
Koning Charles bezocht Israël opnieuw in 2020, toen hij het Wereld Holocaust Forum in Jeruzalem bijwoonde, ter herdenking van de 75e verjaardag van de bevrijding van Auschwitz. Daar bleef Charles langer stilstaan, sprak uitgebreid met Joodse Holocaust-overlevenden en hoorde hun verhalen aan. “Hij was zeer geïnteresseerd in hoe het was in Auschwitz en hoe we erin slaagden te overleven,” verklaarde overlevende Marta Weiss, die de nieuwste monarch tijdens zijn bezoek ontmoette. “Hij was erg sympathiek. Hij kwam over als oprecht geïnteresseerd, en deed het niet alleen voor de lol.”
Hij bezit zijn eigen gepersonaliseerde Kippah
Koning Charles III bezit zijn eigen gepersonaliseerde kippah: een blauw fluwelen keppeltje versierd met het officiële koninklijke wapen van de Prins van Wales, zijn vorige titel, geborduurd in goud en wit garen. Een van de eerste waarnemingen van de koninklijke kippah was bij de ‘installatie’ van Ephraim Mervis, opperrabbijn van Groot-Brittannië, in 2013. Charles was het eerste lid van de koninklijke familie dat de installatie van een opperrabbijn bijwoonde.
Vrienden met vooraanstaande orthodoxe rabbijn
Koning Charles en rabbijn Lord Jonathan Sacks, de voormalige opperrabbijn van Groot-Brittannië, gezegend is zijn herinnering, hadden een hechte band, samengebracht door hun publieke rollen als gemeenschapsleiders in Groot-Brittannië en door hun gedeelde inzet om van de wereld een betere plaats te maken. Toen Rabbi Sacks in 2020 overleed, hield Charles een emotionele lofrede voor zijn vriend en leraar.
Rabbi Jonathan Sacks “en ik waren exacte tijdgenoten, geboren in het jaar van de stichting van de staat Israël, en in de loop van vele jaren was ik zijn raad enorm gaan waarderen. Hij was een betrouwbare gids, een geïnspireerde leraar en een ware en standvastige vriend. Ik zal hem meer missen dan woorden kunnen uitdrukken…. Hij leerde ons naar anderen te luisteren en van hen te leren zonder de overtuigingen van beide partijen te compromitteren; hij leerde ons waarde te hechten aan deelname aan het gemeenschappelijke leven van de natie; en door dit alles heen leerde hij ons de noodzaak de integriteit en harmonie van Gods schepping te respecteren.”
Portretten van Holocaustoverlevenden toegevoegd aan de Koninklijke Collectie
Vorig jaar gaf koning Charles opdracht om zeven belangrijke nieuwe schilderijen toe te voegen aan de officiële Royal Collection of art, tentoongesteld in Buckingham Palace: zeven schilderijen van overlevenden van de Holocaust. Het project maakte deel uit van de jarenlange doelstelling van de prins om toekomstige generaties op te voeden en ervoor te zorgen dat de verschrikkingen van de Holocaust nooit worden vergeten.
Koning Charles zelf schreef een inleiding voor de catalogus van de tentoonstelling: “Achter elk portret zit een uniek verhaal, van een geleefd leven, van liefde, van verlies. Deze portretten vertegenwoordigen echter iets veel groters dan zeven opmerkelijke personen. Ze vormen een levend gedenkteken voor de zes miljoen onschuldige mannen, vrouwen en kinderen wier verhaal nooit zal worden verteld, wier portretten nooit zullen worden geschilderd. Zij zijn een krachtig bewijs van de buitengewone veerkracht en moed van hen die het hebben overleefd en die, ondanks hun gevorderde leeftijd, de wereld zijn blijven vertellen over de onvoorstelbare wreedheden waarvan zij getuige waren. Zij zijn een blijvende herinnering voor onze generatie – en ook voor toekomstige generaties – aan de diepte van de verdorvenheid en het kwaad waartoe de mensheid kan vervallen wanneer rede, mededogen en waarheid worden losgelaten.”
Geraakt door Joodse gebeden voor de Koninklijke familie
Elke week bidden Joden in Groot-Brittannië voor het welzijn van de vorstin en hun naaste verwanten in de synagoge op Shabbat. Decennialang betekende dat bidden voor het welzijn van koningin Elizabeth II – en haar zoon, “Charles, (toen nog) Prins van Wales, en alle koninklijke familie….”.
Ook afgelopen Shabbat werd er in de synagogen in Groot Brittanië voor de koning gebeden.
In 2019, tijdens een koninklijk Chanoekafeest in Buckingham Palace, prees koning Charles de Britse Joodse gemeenschap en bedankte hen formeel voor hun gebeden. “Ik zeg dit vanuit een bijzonder en persoonlijk perspectief, omdat ik ben opgegroeid en diep geraakt door het feit dat Britse synagogen eeuwenlang mijn familie hebben herdacht in jullie wekelijkse gebeden. En zoals jullie mijn familie gedenken, zo gedenken en vieren wij jullie ook.”
Koning Charles III troost zijn volk vanuit zijn eigen verdriet. Het is een bewijs van zijn toewijding aan een leven van dienstbaarheid en geven aan anderen.
Na de dood van koningin Elizabeth II merkte de Britse opperrabbijn, Ephraim Mirvis, op: “Gedurende haar buitengewone regeerperiode heeft zij zich met gratie, waardigheid en nederigheid gedragen en was zij een wereldwijd rolmodel voor voornaam leiderschap en onzelfzuchtige toewijding aan de samenleving… Elke week hebben wij in de synagoge gebeden voor haar welzijn, welbevinden en wijsheid, en zij heeft ons nooit in de steek gelaten.”
Bronvermelding:
Datum: 11-09-2022
Auteur: Dr.Yvette Alt Miller (vertaald uit het Engels)
Beeld: by Dan Kitwood/Getty Images
Website: aish.com
