Koning Abdullah II van Jordanië wil niet echt een Palestijnse Staat in Judea en Samaria, ondanks zijn herhaalde verzet tegen de uitbreiding van de Israëlische soevereiniteit naar de zogenoemde ‘Westelijke Jordaanoever’
Dit is voor een groot deel te wijten aan de vrees voor een herhaling van ‘Zwarte September’, toen de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO) in september 1970 probeerde de controle over Jordanië over te nemen van het Hasjemitische koningshuis. De koning weet heel goed dat zijn grootvader, de eerste koning van Jordanië, koning Abdullah I, door een Palestijn werd vermoord. Een Palestijn probeerde ook de vader en voorganger van de huidige koning, koning Hoessein, te vermoorden.
Gewapende Palestijnse militanten patrouilleren in 1970 illegaal in de straten van Amman. Dergelijke daden van agressie brachten hen al snel in conflict met het Jordaanse leger.
Dit alles werd onlangs in een interview op het Israëlische radiostation Arutz Sheva verduidelijkt door de Midden-Oosten deskundige en politieke analist Yoni Ben Menachem.
De expert legde uit, dat Israëlische annexatie van 30 procent van Judea en Samaria onder de voorwaarden van de ‘Deal van de Eeuw’ van de Amerikaanse president Donald Trump zal leiden tot rellen en een mogelijke nieuwe golf van terrorisme. Hij denkt dat het ook zal leiden tot een immigratiegolf van de Westelijke Jordaanoever naar de Oostelijke Jordaanoever, dat is Jordanië.
Ben Menachem herinnerde aan een gesprek dat hij ooit hoorde tussen koning Abdullah II en de voormalige Israëlische premier Ariel Sharon, waarin de Jordaanse vorst naar verluidt zei: ‘Neem niet al mijn woorden met betrekking tot de Palestijnse zaak serieus. Ik moet iets zeggen. Maar ik wil graag dat de IDF-soldaten aan de grens met Jordanië blijven. Ik wil de Palestijnen daar niet.’
Met andere woorden, als deze uitwisseling echt plaatsvindt, verzet de koning van Jordanië zich tegen een soevereine Palestijnse Staat op de Westbank.
In de media wordt de Palestijnse zaak natuurlijk afgeschilderd als zeer belangrijk voor de Hashemitische koninklijke familie, vooral omdat ze beschouwd worden als directe afstammelingen van de profeet van de islam, Mohammed. Daarom zal je altijd zien dat koning Abdullah ppubliekelijk achter de Palestijnse nationalistische beweging staat, maar om zijn ware gedachten te kennen moet je luisteren naar de woorden die hij tot Ariel Sharon heeft gesproken.
De vroegere Egyptische president Gamal Abdel Nasser (midden) bemiddelt voor vrede tussen PLO-leider Yasser Arafat (links) en koning Hoessein van Jordanië (rechts).
De lijst van Palestijnse misdaden tegen Jordanië is lang, met inbegrip van de eerder genoemde moorden en moordpogingen, en de mislukte militaire coup van de PLO. Maar er zijn nog meer redenen voor koning Abdullah om te vrezen voor een soevereine Palestijnse Staat die aan zijn koninkrijk grenst:
- De Palestijnen waren verantwoordelijk voor het ontketenen van verwoestende Libanese burgeroorlog;
- Palestijnse groepen hebben continue deelgenomen aan de voortdurende burgeroorlog in dat land, die duurde van 1975 tot 1990;
- Palestijnen hebben na 2003 deelgenomen aan Al-Qaida’s zelfmoord bomaanslagen in Irak;
- En de Palestijnen in Koeweit, een natie die hen onderdak gaf, steunden dictator Saddam Hussein van Irak toen hij het olierijke emiraat binnenviel en gewelddadig bezette.
Het is om deze redenen en nog meerdere, dat koning Abdullah, en feitelijk veel Arabische Staten in de regio, zich in werkelijkheid verzetten tegen de oprichting van een Palestijnse Staat in Judea en Samaria.
Bronvermelding:
Datum: 09-08-2020
Auteur: Rami Dabbas
Beeld: Flash90
Website: israeltoday.nl
