Grote delen van de woestijn bloeien en ben-Gurion’s visie wordt voor onze ogen vervuld.
Sinds de vroege zionistische kolonisten heeft Israël de woestijn laten bloeien, en vandaag is het een wereldwijd centrum van innovatie.
Ben-Gurion University of the Negev in Beersheva ontwikkelt technologieën die over de hele wereld kunnen worden gebruikt en trekt landbouwwetenschappers over de hele wereld aan.
En het begon allemaal met Abraham.
De Negev-woestijn neemt tweederde van de landmassa van Israël in beslag, maar slechts 10% van de bevolking woont daar. Abraham woonde in Beersheva, tegenwoordig de grootste stad in de noordelijke Negev, met een bevolking van meer dan 200.000 mensen. De Negevwoestijn is ook het enige deel van Israël waar Mozes liep.
Hij werd niet toegelaten tot het Beloofde Land, maar het zwerven van de Israëlieten in de woestijn bracht hen van de Sinaï, via de Negev, van waaruit ze de 12 spionnen uitzonden, en vervolgens werden achtergelaten om 40 jaar rond te zwerven.
Het boek Numeri vertelt het verhaal van de kinderen van Israël die rond het land Edom gingen en de Amorieten veroverden, en hoe de koning van Moab de profeet Bileam stuurde om hen te vervloeken. Deze landen liggen allemaal in de moderne staat Jordanië, dus de kinderen van Israël moeten op een gegeven moment door de Negev zijn gegaan.
Uiteindelijk, na de dood van Mozes, kwamen ze Israël binnen door de Jordaan over te steken bij Gilgal.
Dit betekent dat de Negev-woestijn een belangrijke plaats heeft in de geschiedenis van het Joodse volk.
Dit is waar God Zijn kracht en macht toonde en Manna uit de hemel zond, en het is mogelijk dat dit het gebied is waar het wonder van de koperen slang plaatsvond, waar Jezus in Johannes 3:14-15 tegen Nicodemus over sprak: “Zoals Mozes de slang in de woestijn ophief, zo moet de Zoon des Mensen worden opgeheven, dat een ieder die gelooft het eeuwige leven in zich mag hebben.”
Na jozua’s verovering werd de noordelijke Negev toegewezen aan de stammen Juda en Simeon. Later breidde Salomo de grenzen van Israël helemaal uit tot Eilat.
Na de Babylonische ballingschap en tijdens de Perzische en Griekse tijdperken, lag de Negev buiten de grenzen van de grote rijken en werd in plaats daarvan geregeerd door Nabatese stammen die de Negev controleerden voor hun karavaanhandelsroutes tussen Petra en de haven van Gaza. Zelfs in de tijd van Jezus bevond de Negev zich buiten het Romeinse Rijk – de Romeinen veroverden het gebied pas in 106 na Christus. Meer dan 500 jaar later kwam de islam.
Onder het Ottomaanse Rijk was de Negev-woestijn eeuwenlang onderontwikkeld en verwaarloosd. De Turken hadden andere, veel grotere woestijnen om zich zorgen over te maken. Eenmaal veroverd in 1917 door de ANZAC-troepen van Groot-Brittannië, werd de Negev onderdeel van het Britse mandaatgebied Palestina.
De Peel-commissie stelde in 1937 voor om het Britse mandaat op te delen in een Arabische en een Joodse staat, waarbij de hele Negev deel zou uitmaken van de Arabische staat. Een soortgelijk voorstel werd in 1946 ingediend. In oktober van hetzelfde jaar bouwde het Joods Agentschap ’s nachts 11 nederzettingen in de Negev, waaronder een volledig functionerend watervoorzieningssysteem. Ze hoopten dat het volgende verdelingsplan de Negev onderdeel zou maken van de Joodse staat – en ze hadden gelijk.
Het verdelingsplan van de Verenigde Naties van 1947 omvatte inderdaad het grootste deel van de Negev als onderdeel van de voorgestelde Joodse staat, omdat er nieuwe feiten op de grond waren. In de Israëlische Onafhankelijkheidsoorlog van 1948-1949 bereikten Israëlische troepen met succes helemaal tot aan Eilat, waar ze een geïmproviseerde Israëlische inktvlag lieten wapperen. De iconische foto die het evenement vastlegde, lijkt op de Amerikaanse foto uit 1945 toen de Amerikaanse vlag werd gehesen in Iwo Jima.
David Ben-Gurion was een drijvende kracht in het ontwikkelen en vestigen van de woestijn. Het is geen toeval dat de Beersheva universiteit naar hem is vernoemd. Toen hij zich terugtrok uit de politiek, verhuisde hij naar kibboets Sde Boker, waar hij werd begraven.
In zijn kantoor had Ben-Gurion altijd een vel papier voor zich met bijbelse profetieën van Jesaja over het laten bloeien van de woestijn, en een standbeeld van Mozes voor hem. Voor hem was het planten van bomen in de woestijn de essentie van het zionisme.
Israël is een klein land en omdat de Negev tweederde ervan in beslag neemt, hebben we niet de luxe om het niet te gebruiken, in tegenstelling tot de Ottomanen voor wie de woestijn een onbeduidend deel van hun enorme rijk was.
Ben-Goerion was een visionair en al in de jaren ’50 zei hij dingen over de woestijn die konden klinken alsof ze vandaag geschreven waren; het gebruik van de woestijn voor zonne-energie; het ontzilten van water uit de Rode Zee en de Middellandse Zee bijvoorbeeld.
Deze visies worden nu uitgevoerd. Er zijn een aantal grote zonnevelden in de woestijn en er worden er nog meer gebouwd. Ontzilting van zeewater vindt al plaats, waardoor Israël water kan exporteren naar buurland Jordanië. Israëlische experts bezoeken Dubai om hun knowhow te delen. Ben-Gurion University studenten uit ontwikkelingslanden in Afrika leren hoe ze voedsel- en waterveiligheid in hun thuisland kunnen ontwikkelen.
Sommigen schatten dat tegen het jaar 2050 ongeveer 700 miljoen mensen ontheemd zullen zijn vanwege schaarse landbronnen en woestijnvorming. Israël heeft misschien al een oplossing geboden.
Vanaf vandaag is Israël het enige land ter wereld waar de onherbergzame woestijn niet groeit maar krimpt. Grote delen van de woestijn bloeien en ben-Gurion’s visie wordt voor onze ogen vervuld.
De Jacob Blaustein Institutes for Desert Research, een academische faculteit van de Ben-Gurion University, leidt deze inspanning door de knowhow te ontwikkelen om zich naar alle vijf continenten te verspreiden. Meer dan 50 postdoctorale wetenschappers uit meer dan 30 verschillende landen leren hoe ze op lange termijn kunnen overleven in een droog gebied, hoe ze zonne-energie kunnen ontwikkelen, water kunnen besparen en voedsel kunnen verbouwen in barre omstandigheden – wat allemaal van vitaal belang is voor de toekomst van de mensheid.
De Negev is ook geologisch uniek. Alleen in de Negev vind je een machtesh – een natuurlijk gevormde krater. Er zijn er drie in Israël, de grootste die bekend is, is de Ramon-krater. De bodem van deze krater lijkt zo op het oppervlak van Mars dat de European Space Agency en Israël daar simulaties hebben uitgevoerd met potentiële astronauten.
Met zijn rijke geschiedenis en verbazingwekkend potentieel voor de toekomst van de mensheid, is de Negev-woestijn echt het verleden, het heden en de toekomst van Israël – en de wereld.
Bronvermelding:
Datum: 14-01-2023
Auteur: Tuvia Pollack
Beeld: Pixabay.com
Website: https://news.kehila.org/
