De Covid-19-pandemie heeft ons kennis laten maken met uitdrukkingen als ‘lockdown’, ‘isolatie’ en ‘social distancing’, die overal ter wereld onderdeel zijn geworden van sociaal gedrag. Nu blijkt dat vleermuizen ook sociale afstand bewaren, wat de verspreiding van besmettelijke ziekten in hun kolonies kan helpen voorkomen.

In een nieuwe studie gepubliceerd in Annals of the New York Academy of Science, tonen onderzoekers van de Universiteit van Tel Aviv aan dat zieke vleermuizen, net als zieke mensen, er de voorkeur aan geven weg te blijven van hun gemeenschap, waarschijnlijk als middel tot herstel, en mogelijk ook als een maatregel om anderen te beschermen.

De studie werd uitgevoerd door postdoctoraal onderzoeker Dr. Kelsey Moreno en promovendus Maya Weinberg in het laboratorium van professor Yossi Yovel, hoofd van de Sagol School of Neuroscience en een onderzoeker aan de School of Zoology van de George S. wise Faculty of Life Sciences.

De studie volgde twee kolonies Egyptische fruitvleermuizen – de ene leefde in een omheining en de andere in zijn natuurlijke omgeving. Om het gedrag van vleermuizen als ze ziek worden te onderzoeken, injecteerden de onderzoekers meerdere vleermuizen in elke groep met een bacterie-achtig eiwit, waardoor hun immuunrespons werd gestimuleerd zonder echt gevaar voor de vleermuizen te veroorzaken. Testen brachten symptomen aan het licht zoals hoge koorts, vermoeidheid en gewichtsverlies, en het gedrag van de ‘zieke’ vleermuizen werd gevolgd met GPS.

De onderzoekers ontdekten dat de ‘zieke’ vleermuizen ervoor kozen weg te blijven van de kolonie. In de eerste groep verlieten ze uit eigen beweging de vleermuiscluster en hielden afstand. In de tweede groep trokken de ‘zieke’ vleermuizen eveneens weg van de andere vleermuizen in de kolonie, en bleven ook in de kolonie en gingen twee nachten achter elkaar niet op zoek naar voedsel.

Onderzoeksstudent Maya Weinberg legt uit dat dit gedrag van sociale afstand waarschijnlijk wordt veroorzaakt door de noodzaak om energie te besparen – door de energieverslindende sociale interacties in de groep te vermijden. Weinberg benadrukt echter dat dit gedrag ook de groep kan beschermen en kan voorkomen dat de ziekteverwekker zich binnen de kolonie verspreidt. Bovendien voorkomt het feit dat zieke vleermuizen de grot niet verlaten, dat de ziekte zich niet naar andere kolonies verspreidt.

“De keuze van vleermuizen om uit de buurt van de groep te blijven is hoogst ongebruikelijk voor deze dieren. Normaal gesproken zijn deze vleermuizen buitengewoon sociale wezens, die in zeer drukke omstandigheden in grotten leven”, zegt Weinberg. “In feite doet het gedrag van de ‘zieke’ vleermuizen sterk denken aan dat van ons tijdens het herstel van een ziekte. Net zoals we het liefst rustig thuis onder de deken blijven als we ziek zijn, zoeken zieke vleermuizen, die in zeer overvolle grotten leven, ook eenzaamheid en vrede als ze herstellen.”

Professor Yovel voegt eraan toe dat de bevindingen van het onderzoek suggereren dat de kans dat vleermuizen onder normale omstandigheden ziekteverwekkers doorgeven aan mensen erg klein is, omdat zieke vleermuizen de neiging hebben zichzelf te isoleren en in de grot te blijven.

“We hebben geconstateerd dat vleermuizen tijdens ziekte ervoor kiezen om weg te blijven van de kolonie en de grot niet te verlaten, en zo vermenging met andere vleermuizen vermijden. Dit suggereert dat om een zieke vleermuis te ontmoeten, mensen de natuurlijke omgeving van de vleermuis daadwerkelijk moeten binnendringen of hun leefgebieden elimineren. Met andere woorden, als wij hen beschermen, zullen zij ons ook beschermen,” zegt Yovel.


Bronvermelding:
Datum:        07-06-2021
Auteur:        Joop Soesan
Beeld:          Pixabay.com
Website:      israelnieuws.nl


 

EN / NL/ עב