Iran valt dag voor Rosj HaSjana aan
Ik geloof met volmaakt geloof in de komst van de Messias, en hoewel hij vertoeft, zal ik dagelijks op zijn komst wachten. (Rambam)
Honderden Iraanse ballistische raketten regenden op 1 oktober neer op Israël in de grootste escalatie tussen de twee naties sinds 7 oktober.
Iran heeft zijn aanval geframed als de lang beloofde vergelding voor de recente gerichte liquidaties door Israël op belangrijke aan Iran gelieerde terroristische leiders, waaronder de luiquidatie van Hassan Nasrallah van Hezbollah en Ismail Haniyeh van Hamas. In tegenstelling tot het laatste spervuur van Iran in april, dat leidde met langzaam bewegende drones en uren van tevoren werd getelegrafeerd, had Israël weinig tijd om zich voor te bereiden. Iran vuurde honderden ballistische raketten af, die moeilijker te onderscheppen zijn.
Israël was niet helemaal onvoorbereid. De aanval werd al maanden verwacht en de Amerikaanse inlichtingendienst ontdekte de voorbereidingen van Iran voor de lancering en waarschuwde Israël voor de op handen zijnde aanval. De VS hebben naar verluidt ook gevechtsvliegtuigen ingezet om te helpen bij de verdedigingsinspanningen. Tientallen video’s lijken zowel onderscheppingen in de lucht als explosieve raketinslagen in en nabij Tel Aviv te tonen. De grootschalige aanval stuurde duizenden Israëli’s naar schuilplaatsen terwijl sirenes loeiden als een sjofar door het hele Heilige Land.
In de minuten na de all-clear verschenen er video’s van grote kraters en beschadigde structuren op sociale media, maar slechts één slachtoffer, een Palestijn op de Westelijke Jordaanoever, werd gemeld.
De eerste nasleep lijkt ronduit wonderbaarlijk, maar de komende uren en dagen zullen de omvang van de impact van de aanval en de onvermijdelijke reactie van Israël onthullen.
De aanval vond plaats in een gevaarlijke tijd in de regio. De IDF begon zijn belangrijkste inval in Libanon slechts een dag eerder. Toen de aanval begon, doodden terroristen in Tel Aviv minstens zes en verwondden ze minstens negen mensen. De aanval van Iran laat weinig ruimte voor twijfel dat bijna een jaar oorlog uiteindelijk is uitgemond in een breder regionaal conflict. De Verenigde Staten hebben hun steun aan Israël tegen de Iraanse as bevestigd, maar Iran heeft gedreigd met meer en grotere aanvallen als Israël of de VS wraak nemen. Verwacht wordt dat Israël rechtstreeks wraak zal nemen op Iran en zijn nucleaire sites zou kunnen aanvallen. Dit is het point of no return.
Voor Israëli’s en miljoenen mensen in de hele regio weegt de escalatie tot een schijnbaar onvermijdelijke totale oorlog zwaar. Boaz Michael, oprichter en directeur van First Fruits of Zion, woont met zijn gezin in Jeruzalem en beschreef het moment van de aanval.
“Ik kon geen woorden vinden om te bidden”, zei hij. “Ik kreeg een video van mijn schoonzoon die ons dringend vertelde dat we moesten schuilen. Zijn stem kraakte toen hij video’s stuurde van de hevige regen die onze kant op kwam. Ik verloor mijn adem … Hij is momenteel in dienst en zei dat hij geen onderdak had. Zoals veel van onze dappere zielen die dienen in het leger, was hij zonder bescherming. Toen ik klaar was met zijn boodschap, klonken de sirenes in Jeruzalem. We renden naar de gemeenschapsopvang vol met onze buren en luisterden 30 minuten lang naar wat te vergelijken is met rollende donder. Ik maakte me alleen zorgen om mijn schoonzoon en andere vrienden die in de IDF dienen.”
De zoon van Boaz, Jeremiah Michael van FFOZ’s Bram Center for Messianic Jewish Learning, nam zijn gezin mee naar hun eigen schuilkelder in Jeruzalem.
“De aanval voelde veel plotselinger en onheilspellender dan de aanval in april, en ik voelde me echt ziek in mijn maag voor mijn zwager”, blikte hij na afloop terug.
Voor onze Israëlische staf en duizenden anderen is het verlangen naar vrede in een tijd die doordrenkt is van berouw en reflectie alleen maar diepgaander geworden. De aanval kwam slechts een dag voor Rosj HaSjana en precies een week voor de eenjarige verjaardag van 7 oktober. Zonder goddelijk ingrijpen ligt er een lange en pijnlijke weg voor ons.
“Ik zette het nieuws aan toen ik terugkwam uit de schuilkelder om het nieuws te horen en te lezen dat dit een reactie vereist”, zei Boaz Michael. “Ik ben de reacties beu. Ik ben moe van de oorlog. Het is heel persoonlijk voor ons, het is pijnlijk, het is lang. We hebben vrede nodig. We hebben de Messias nodig om zijn beloften te vervullen.”