Toen Yoav Levanon drie jaar oud was, was hij erg nieuwsgierig naar de piano van zijn moeder. Hij raakte het aan, zei hij, en werd meteen verliefd.
Hij begon te spelen… en te spelen… en op 6 mei bracht Levanon, nu 18, zijn debuutalbum uit bij Warner Music met de titel “Monument to Beethoven”. Hij heeft talloze prijzen gewonnen – vanaf zijn vijfde jaar – optredend op enkele van de meest prestigieuze podia over de hele wereld, waaronder Carnegie Hall in New York, het Verbier Festival in Zwitserland en het San Carlo Theater in Italië.
Na zijn optreden met het Franz Liszt Chamber Orchestra schreef een muziekcriticus dat Levanon “geen wonderkind is. Hij is een achtjarige artiest van hoog kaliber.”
Op 13-jarige leeftijd trad hij op met het Israeli Philharmonic Orchestra. Hij verscheen in 2021 in een film met maestro Daniel Barenboim.
Levanon is energiek, grappig, ingetogen en vol passie voor muziek. Hij vertelt ISRAEL21c dat zijn ouders waardering hebben voor muziek, maar niemand in zijn familie is een professionele muzikant.
Hij herinnerde zich “op wat dingen drukken” op de piano. Zijn moeder, die als hobby piano speelt, liet hem “een beetje zien wat hij moet doen”. Hij ‘vond het zo cool’ en begon piano te studeren. Twee jaar later ging hij naar zijn eerste wedstrijd en won.
“Ik word nooit nerveus tijdens wedstrijden omdat ik denk dat ik moet winnen”, zei hij tegen ISRAEL21C. “Competities zijn voor mij altijd een manier geweest om voor mensen op te treden. Ik hou gewoon van spelen. Ik hou ervan om plezier te hebben met het publiek. Wat ik speel, moet voor mij betekenis hebben, want ik en het publiek zijn één.”
Wat de componist wilde?
Levanon heeft in de loop der jaren verschillende leraren gehad, waarbij hij uitlegde dat hij van elk iets waardevols leerde omdat “leraren op verschillende manieren naar verschillende muziek kijken”.
“Er is niet één manier om te spelen”, zei hij. “Ik speel componisten die niet leven. Kunst is eindeloos.”
Hij zei dat hij de kans had gehad om “zoveel verschillende geweldige pianisten te ontmoeten, en ik haal inspiratie uit iedereen.”
Wanneer hij een muziekstuk begint te leren, gebruikt hij muziektheorie om de structuur en geschiedenis van het stuk te begrijpen.
“Ik probeer te begrijpen wat de componist wilde”, legde hij tegen ISRAEL21C uit, zodat hij het kan uitvoeren en “het mijn eigen kan maken”.
Levanon heeft wat lijkt op een moeiteloze vaardigheid om muziek te onthouden. Op het podium is er geen bladmuziek die hij kan volgen; het zit allemaal in zijn hoofd.
“Hoe doe je dat?”
“Ik vraag me altijd af hoe het zou zijn om een lange toespraak uit het hoofd te leren,” mijmerde hij. “Nou, een muziekstuk vertelt een verhaal. Je begrijpt dat als het deze kant op gaat, het ook die kant op zal gaan. Het is alsof je een film ziet en je begrijpt het. Zoals in een sonate, gebeurt er een keer iets en dan weet je dat het op een andere manier zal gebeuren. Het voelt heel natuurlijk voor mij om muziek te lezen en het dan uit mijn hoofd te leren.”
De Amerikaanse concertpianist Murray Perahia vertelde Levanon dat je voor een optreden veel leert en het dan weer vergeet zodra je op het podium staat en dan speel je het stuk gewoon.
Geen plankenkoorts
Levanon woont in de buurt van Tel Aviv in Hod Hasharon en heeft twee oudere broers en een jongere zus. Hij houdt van zijn geboorteplaats, zei hij, omdat het ‘in de buurt van aardbeienvelden’ ligt. Hij ging naar een gewone school tot de zevende klas. Tegen die tijd vloog hij al naar wedstrijden en het schoolhoofd suggereerde dat het beter zou zijn als hij thuisonderwijs zou krijgen. Nu heeft hij nog maar één toelatingsexamen wiskunde te doen en dan zal hij zijn middelbareschooldiploma behalen.
Hij oefent op drie piano’s in zijn huis. Als hij gaat optreden, moet hij natuurlijk op een piano spelen die hij nog nooit heeft aangeraakt. “Ik hou van de uitdaging van een nieuwe piano”, zei hij. “Het is interessant. Het is eigenlijk heel leuk. De zaal is anders en de akoestiek is anders en ik weet dat deze piano iets anders in mij naar boven zal brengen.”
“Heb je wel eens plankenkoorts?” Ik vroeg.
“Nooit. Ik wil gewoon meer spelen!” zei hij en gaf toe dat hij het voorrecht heeft te kiezen wat hij wil spelen. Om de lancering van zijn debuutalbum ‘A Monument to Beethoven’ te vieren, zal hij enkele recitals geven en uitzendingen houden. Het album bevat composities van Chopin, Liszt, Chopin en Mendelssohn, die hielpen bij de bouw van het beroemde monument voor Beethoven in Bonn, Duitsland, in 1845, om de 75e verjaardag van de geboorte van de componist te vieren.
Zoals pizza en ijs
Levanon weigerde zijn favoriete componisten te noemen. “Elk geeft je iets anders. Het is net pizza en ijs!” Hij liet een aanstekelijke lach horen. “Ik denk dat het van je humeur afhangt.” Hij zei dat hij het heerlijk vindt om met een orkest te spelen omdat ‘het zo ‘wow’ heeft. Technisch gezien ben ik de solist, maar we brengen ideeën samen en ik krijg zoveel inspiratie van de andere muzikanten.” Levanon zou in de toekomst graag zijn eigen muziek willen dirigeren en componeren, maar op dit moment concentreert hij zich op zijn pianospel. Hij zei dat hij ’s ochtends vroeg probeert op te staan om ‘veel gedaan te krijgen voordat de dag begint’.
“Ik hou ervan om open te staan voor muziek, maar klassieke muziek is nog steeds mijn grote liefde omdat het veel diepgang heeft”, zei hij. “Maar ik hou van jazz en beatbox.”
“Beatbox?”
“Ja. Geef me een deuntje en ik zal iets voor je doen.”
Wat meteen in me opkwam waren de eerste vier noten van Beethovens Vijfde symfonie en Levanon begon op een beatbox-riff, zo naadloos dat zelfs Beethoven zelf zou hebben geapplaudisseerd.
Voor meer informatie over Yoav Levanon, klik hier.
Bronvermelding:
Datum: 07-06-2022
Auteur: Joop Soesan
Beeld: Yoav Levanon in concert. Foto met dank aan Tsinandali Festival
Website: israelnieuws.nl
