In de laatste week van augustus namen mijn man en ik vrij van werk om quality time door te brengen met ons gezin voordat de kinderen weer naar school gingen. We gingen op een reeks dagtochten, waarbij we genoten van de laatste dagen van de zomer en de schoonheid van het Israëlische landschap. Terwijl we van plek naar plek reisden, vertrouwden we op Waze, erop vertrouwend dat de app ons door zowel bekende als onbekende routes zou leiden.
Op een middag, terwijl we over een bijzonder mooie weg reden, stuurde Waze ons plotseling om een onverwachte omweg te nemen. De nieuwe route leek volledig uit de weg en mijn man en ik wisselden verbaasde blikken uit. Ondanks onze aanvankelijke scepsis volgden we de instructies. Terwijl we over dit onbekende pad reden, deed mijn man een doordachte opmerking: “Ik krijg steeds meer het gevoel dat Waze als God is – niet letterlijk natuurlijk. Soms neemt het je mee in richtingen die niet logisch lijken, maar het heeft altijd jouw beste belangen in gedachten en weet wat uiteindelijk het beste voor je is.”
Zijn woorden deden me denken aan een vers uit Spreuken:
בְּטַח אֶל־יְהֹוָה בְּכָל־לִבֶּךָ וְאֶל־בִּינָתְךָ אַל־תִּשָּׁעֵן׃
Vertrouw op Hasjem met heel je hart, En vertrouw niet op je eigen inzicht.
Spreuken 3:5
Net als Waze, biedt het leven ons vaak omwegen – onverwachte wendingen die ons doen twijfelen aan de richting waarin we gaan. In zulke momenten is het gemakkelijk om je verloren of gefrustreerd te voelen, vooral wanneer het pad voor ons langer of ingewikkelder lijkt dan we hadden verwacht. De Bijbel leert ons echter dat we, net zoals we vertrouwen op een navigatie-app om ons te begeleiden op onze fysieke reizen, moeten vertrouwen op God om ons te begeleiden op de spirituele en emotionele reizen van ons leven.
De wijsheid in Spreuken moedigt ons aan om te vertrouwen op Gods plan, zelfs als het ons begrip tart. Net zoals Waze ons kan omleiden om een onzichtbare verkeersopstopping of wegafsluiting te vermijden, leidt Gods leiding ons vaak weg van obstakels die we niet kunnen zien. Hoewel we misschien niet altijd begrijpen waarom we op een bepaald pad worden geleid, worden we eraan herinnerd dat er een groter perspectief in het spel is – een perspectief dat verder kijkt dan ons directe zicht.
Toen de Israëlieten de woestijn binnentrokken nadat ze uit Egypte waren gevlucht, vertelt de Bijbel ons:
וַיְהִי בְּשַׁלַּח פַּרְעֹה אֶת־הָעָם וְלֹא־נָחָם אֱלָם אֱלָה ִים דֶּרֶךְ אֶרֶץ פְּלִשְׁתִּים כִּי קָרוֹב הוּא כִּי אָמַר
Het is mogelijk dat u de juiste keuze maakt ָיְמָה׃ Toen Farao het volk liet gaan, leidde Hasjem hen niet via het land van de Fillistijnen, ook al was het dichterbij; want Hasjem zei: “Het volk kan van gedachten veranderen als ze oorlog zien, en terugkeren naar Egypte.”
Exodus 13:17
”וַיַּסֵּב אֱלֹהִים אֶת־הָעָם דֶּרֶךְ הַמִּדְבָּר יַם־סוּף וַ Zo leidde Hasjem het volk rond, door de wildernis aan de Rietzee. Nu gingen de Israëlieten gewapend uit het land Egypte.”
Exodus 13:18
God leidde hen niet via de kortste route naar het Beloofde Land. In plaats daarvan leidde Hij hen via een langere, meer indirecte weg door de woestijn bij de Rietzee. Voor de Israëlieten leek deze omweg misschien onnodig of verwarrend. Maar God wist wat zij niet wisten: dat de meer directe route hen naar de Filistijnen zou leiden, een geduchte vijand waar ze nog niet op voorbereid waren om te vechten. De langere weg was voor hun bescherming, zowel fysiek als emotioneel, en leidde hen uiteindelijk naar een wonder bij de Zee.
In ons moderne leven dwalen we misschien niet letterlijk door een woestijn, maar we ervaren allemaal periodes van onzekerheid, twijfel en omwegen die ons geloof en geduld op de proef stellen. Het is in deze momenten dat we worden opgeroepen om op Gods wijsheid te vertrouwen, ons aan Hem te onderwerpen en te geloven dat het pad waarop we ons bevinden ons uiteindelijk zal leiden naar waar we moeten zijn. De reis is misschien langer dan we verwachten, maar is ontworpen voor onze groei, bescherming en het uiteindelijke goed.
Net zoals Waze ons die dag veilig naar onze bestemming bracht, zo leidt God ons ook naar waar we moeten zijn. De route is misschien niet altijd de route die we voor ogen hadden, maar het is wel de route die het beste voor ons is. Onze rol is om op Hem te vertrouwen, onze behoefte om de uitkomst te controleren los te laten en te geloven dat Hij ons op het juiste pad leidt.
Dus, terwijl we door het leven blijven reizen, mogen we allemaal vrede vinden in het vertrouwen op het pad, zelfs als het ons in onverwachte richtingen voert. En mogen we altijd onthouden dat God, als een wijze en liefdevolle gids, ons voortdurend leidt naar wat het beste voor ons is, zelfs als de weg vooruit onduidelijk is. In die momenten van onzekerheid kunnen we troost vinden in de wetenschap dat elke omweg deel uitmaakt van een goddelijk plan en dat we uiteindelijk precies daar zullen aankomen waar we moeten zijn.
Datum: 9 september 2024
Auteur: Shira Schechter
Heel toepasselijk