Het is nooit een goede zaak voor een democratie om bepaalde rechten aan bepaalde delen van de bevolking te ontzeggen.
Twee weken nadat de lockdown officieel eindigde, keren we vandaag terug naar een soort van normaal in Israël. Winkels en winkelcentra kunnen eindelijk weer open, evenals fitnesscentra, zwembaden en hotels. En na bijna een jaar inactiviteit kunnen culturele evenementen zoals toneelstukken, concerten, sportevenementen met een live publiek eindelijk weer plaatsvinden. Het is onze “terugkeer naar het leven”, zoals minister van Volksgezondheid Yulia Edelstein het noemde.
Maar het is niet van toepassing op alle burgers van Israël. En dat is een grote “maar”. De volledige mate van deze herwonnen vrijheid is voorbehouden aan gevaccineerde Israëli’s.
De winkelcentra mogen na bijna 2 maanden weer open gaan.
Iedereen kan vanaf vandaag in beperkte aantallen winkels, winkelcentra, musea en bibliotheken bezoeken, zolang ze sociale afstand bewaren en een masker dragen. Maar (daar is dat woord weer) alleen Israëli’s die in het bezit zijn van een ‘groen paspoort’ (wat betekent dat ze beide doses van het Pfizer-vaccin hebben gekregen) mogen fitnesscentra en hotels binnengaan en culturele evenementen bijwonen. Voor de eerste keer in haar moderne geschiedenis is de Israëlische samenleving door middel van officieel overheidsbeleid verdeeld in twee klassen van burgers: de gevaccineerde en de niet-gevaccineerde. Niet iedereen voelt zich daar prettig bij.
De situatie wordt problematischer als je kijkt naar mensen die wel gevaccineerd willen worden, maar om verschillende redenen niet kunnen. Dit geldt voor de meeste kinderen in het land, die zijn uitgesloten van de vaccinatierit omdat de medicijnen nooit zijn getest op personen jonger dan 16 jaar. Helaas leven we in problematische tijden en lijkt niemand echt een duidelijk plan te hebben voor omgaan met de crisis, laat staan het eigenlijke virus. Zelfs na een volledig jaar waarin het het leven over de hele wereld domineert, weten we er nog steeds niet genoeg van.
Misschien moeten we gewoon wat langer geduld hebben en onze besluitvormers de kans geven om ons hieruit te halen, ook al lijken ze niet altijd in staat om beslissingen te nemen. Wat wel duidelijk is, is dat de huidige situatie, een samenleving met twee klassen burgers, niet eeuwig kan duren.
Voorlopig kan de “bevoorrechte” klas een nieuwe mobiele applicatie gebruiken (wij Israëli’s zijn tenslotte dol op onze technologie en onze gsm’s) om toegang te krijgen tot hun “groene paspoort” ( Tav Yarok in het Hebreeuws) via het Ministerie van Volksgezondheid. De app heet Ramzor (Hebreeuws voor “verkeerslicht”). Elk groen paspoort is een maand geldig, waarna het opnieuw moet worden aangevraagd. Iedereen die twee doses van het Pfizer-vaccin heeft gekregen of die medische documentatie heeft dat hij is hersteld van COVID-19, heeft recht op een groen paspoort met een QR-code die wordt gescand bij de ingang van beperkte locaties en evenementen.
Het klinkt ingewikkeld en is vatbaar voor een breed scala aan problemen, waaronder vervalsingen. Zelfs als ik de zorgen begrijp (we willen allemaal een nieuwe uitbraak en nog een lockdown voorkomen), is het nooit een goede zaak voor een democratie om bepaalde rechten aan bepaalde delen van de bevolking te ontzeggen.
Ik besef dat velen het niet eens zullen zijn met de manier waarop we met deze crisis omgaan. Ik heb ook gemengde gevoelens. Laten we even wachten. Het lijkt er immers op dat we het licht aan het einde van de tunnel zien. We kunnen eindelijk weer gaan winkelen, en niet alleen bij de supermarkt of apotheek, die de afgelopen twee maanden onze enige bron van ‘vermaak’ is geweest.
Bronvermelding:
Datum: 21-02 -2021
Auteur: dOV eILIN
Beeld: Flash90
Website: israeltoday.il
